Ik ben Guy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam de belleman.
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is Bediende.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Belleman, Snorrenclub en reuzen.
Sinds enkele jaren ben ik alle Belgische, Noord-Franse en Nederlandse stadsreuzen aan te inventariseren.
De Zottegemse reuzen bestaan uit twee families. Aan de ene kant heb je Cambrinus en Cambrina, met hun tweeling ; aan de andere kant zijn er Sotto en Johanna.
Voor de geschiedenis van Cambrinus moeten we zo'n honderd jaar teruggaan. Omstreeks 1880 duiken ze op in de Neerstraat. Zottegem telde op dat moment goed tien brouwerijen en het plaatselijke bier was wijd en zijd bekend. Zonder enige twijfel hebben één of meerdere brouwers de reuzen gesponsord. Ze noemen hem Cambrinus, die naar de overlevering het wil, de God van het bier was. En onze reus, u zag hem allicht bij het binnenkomen aan de trap staan, wordt dan ook uitgebeeld met een pot bier in de hand. Reus en reuzin kregen een gotische kroon, kwestie van ze er wat "antiek-koninklijk" te laten uitzien.
Maar, de brouwers later het hier niet bij. Vijfentwitig jaar later vieren ze enthousiast het 75jarig bestaan van België en stappen ze mee op in de Historische en Nijverheidsstoet, met een praalwagen waaraan 10 brouwerijen meewerken. Een echte bierwagen werd het, geflankeerd door Cambrinus en Cambrina, die er tien huppelpaardjes - één voor elke brouwerij - bijkregen.
In 1938 trouwen onze reuzen. Rijkelijk laat naar onze normen, maar bij de reuzen kijkt men op geen jaartje onwettig samenleven. En zoals dat bij een trouwfeest past, laten ze zich eens goed soigneren : Cambrinus en Cambrina krijgen een grondige opknapbeurt.
Op een bepaald moment is er sprake van een kind - "Kinneken Baba" - en in 1947 komt er een dochter, "Miss Montmartre", bij, genoemd naar de Zottegemse wijk Montmartre. Van deze spruiten is vandaag geen spoor meer te bekennen. Misschien raakten ze in de vergeethoek toen het comité Neerstraat de reuzen in 1955 aan de stad schonk.
Zeker is dat het reuzenpaar in 1975 - ze zijn dan de 95 gepasseerd - een tweeling krijgt : Leo en Treeze, verwijzend naar respectievelijk de dynamische vertegenwoordiger van het wijkbestuur en zijn secretaresse.
Cambrinus en Cambrina, Leo en Treeze en nog 8 wippelpaardjes vormen elk jaar weer een blikvanger van de Zottegemse Sinksenkermis, wanneer ze op zondagnamiddag plechtig door de straten van het centrum defileren.
Het tweede reuzenpaar is Sotto en Johanna, ook al eens de reuzen van Bevegem genoemd. Het duo zou een eerste keer uitgegaan zijn in 1963, maar al in 1948 werd de aanzet gegeven met een "Sotto-groep" die toen zijn entree maakte in de reuzenstoet van Sinksenkermis.
Met Sotto en Johanna zitten we midden in de ontstaansgeschiedenis van Zottegem. Zottegem is, net als Erwetegem, Godveerdegem en Leeuwergem een typische ingahaim-naam. De oorsprong ligt bij de Frankische kolonisatie, vooral in de 6de-7de eeuw. Toen vestigden zich her en der Germaanse stammen. Hun gebied werd genoemd naar het stamhoofd, waarbij telkens dezelfde constructie werd gevolgd : de naam van het stamhoofd + ingahaim. Dat laatste betekent vrij vertaald de woonplaats van de lieden van. Leuk is dat de persoonsnaam toentertijd verwees naar de kwaliteiten of gebreken van de man in kwestie. Nemen we het voorbeeld van Hundelgem en Beerlegem, respectievelijk afgeleid van Hundilo-ingahaim en Barilo-ingahaim, waarbij Hundilo Hondje en Barilo Beertje betekent.
Zottegem (1088, Sottengem) heeft ongetwijfeld zijn naam te danken aan een zekere Sotto. Je krijgt dan Sotto-ingahaim > Sottingem > Sottegem >Zottegem. Sotto is een vleivorm, een troetelnaam, zoals vandaag Marksken voor Mark, Hansken voor Hans, enz. Maar, nu wordt het een beetje ingewikkelder want de vleivorm Sotto kan teruggaan op zowel Suto als Swooto. Suto betekent, weten we niet. Swooto daarentegen kan wel worden verklaard. In de naam zit duidelijk een woord waarop zowel het Nederlanse zoet als het Engelse sweet teruggaan. Dat is trouwens de betekenis van Swooto: zoet, waaronder we moeten verstaan dat het Zottegemse stamhoofd een lieve man moet zijn geweest. Normaal had de naam moeten evolueren van Swooto naar Soeto en zaten vandaag niet met Zottegem opgezadeld, maar luidde de naam van onze stad Zoetegem.
Nevele telt vijf reuzen: Wouter van Nevele, Johanna van Beveren, Gust van Kerrebroek, Mie van De Kouter en Margriet Van de Voordestraat.
Identiteitskaart Wouter van Nevele en Johanna van Beveren
1. eigenaar: Feestcomité Niet Versagen
2. contactpersoon: Feestcomité Niet Versagen, Filip Vervaeke, tel. 09 371 51 12
3. Grootte en gewicht Wouter Van Nevele : 3,25 m - 40 kg; Johanna Van Beveren : 3,20 m - 35 kg
4. Het zijn gedragen reuzen
5. Aantal begeleidende personen: voor beide reuzen zijn samen vijf personen nodig.
6. Geschiedenis van de reuzen De twee Nevelse reuzen hebben historische namen uit de 12de eeuw. Toen was Rudolf van Mortagne heer van Nevele en ook kastelein van Kortrijk. De heren van Nevele bezaten heel wat eigendom en renten in het Kortrijkse. Rudolf van Mortagne was gehuwd met Johanna van Bethune. Het edel paar kreeg in 1251 een zoon die ze Wouter heetten. Hij ging de geschiedenis in als heer van Nevele en kastelein van Kortrijk. Wouter van Nevele huwde in 1284 met Johanna van Beveren en van Diksmuide. Ze was ook vrouw van Pamele en ze werd geboren in Diksmuide in 1254. Ze was de dochter van Dirk, heer van Diksmuide en van Beveren, en van Margareta van Beveren. Zowel Wouter van Nevele als zijn vrouw Johanna van Beveren blijven als reuzen vereeuwigd in de gemeente Nevele. Wouter deed zijn plechtige intrede op Pinksteren (Sinksen) 1956. Johanna vervoegde hem in 1957. Tijdens de Sinksenoptocht op 9 juni 1957 huwden ze in Nevele in aanwezigheid van getuigen mevrouw Arthur Dias, mevrouw Medard De Neve, de heren Adhemar De Pauw, burgemeester en Medard De Neve, voorzitter van het feestcomité. Ook de reuzen van Deinze en Brugge waren van de partij op de huwelijksplechtigheid. De reuzen haalden regelmatig het regionale nieuws in De Gazet van Antwerpen, Het Nieuwsblad, Het Volk en Het Laatste Nieuws.
7. Enkele technische gegevens: Wouter van Nevele Wouter is 3,25 meter hoog, heeft een omtrek van 2,60 meter en weegt 40 kg. Hij is gekleed in wapenrok met maliënkolder, een mantel in donkerrode stof gevoerd met blauwe zijde. Aan een gordel is een zwaard bevestigd en op de borst prijkt zijn familiewapen: een schild bestaande uit een zilveren veld met rood kruis. Dit wapen ontvingen de Heren van Nevele uit handen van de Graaf van Vlaanderen voor hun verdiensten tijdens de eerste kruistocht. Op zijn hoofd draagt Wouter een helm.
Johanna van Beveren Johanna is 3,20 meter hoog, heeft een omtrek van 2,40 meter en weegt 35 kg. Johanna draagt een rok in blauw fluweel en een kleed met borststuk 'Coll de sall' in lichtblauw en geborduurd met zilveren versiersels en medaillons. Ze tooit zich met een ketting met medaillon en op het hoofd draagt ze een kroon versierd met witte zijde.
8. Ontwerpers van de reuzen De hoofden en handen zijn vervaardigd uit beschilderd hout door Médard De Cloet. Het bovenlichaam is uit aluminium vervaardigd en het onderlichaam uit vlechtwerk. De kleren zijn ontworpen en vervaardigd door het huis Médard De Neve-Baele.
9. Diverse info Beide reuzen zijn in het bezit van een reuzen-eenzelvigheidskaart en een reuzen-trouwboek.
------------------------
Identiteitskaart Gust van Kerrebroek en Mie van de Kouter
1. eigenaar: Wijkcomité Kerrebroek
2. contactpersoon: Wijkcomité Kerrebroek, Marc De Pauw, tel. 09 371 76 76
3. Grootte en gewicht van de reuzen Gust van Kerrebroek : 3.30 m - 30 kg Mie van de Kouter : 3,40 m - 30 kg
4. Het zijn gedragen reuzen
5. Aantal begeleidende personen: per reus zijn twee personen nodig
6. Geschiedenis van de reuzen Gust van Kerrebroek werd in 1981 gemaakt naar het voorbeeld van de honderdjarige Gust De Maegt, een eenvoudige arbeider van de wijk Kerrebroek in Nevele. Mie van de Kouter zag in 1995 het levenslicht ter gelegenheid van het 50-jarig jubileum van de Kerrebroekfeesten in Nevele.
8. Ontwerpers van de reuzen geraamte: aluminiumconstructie Hertoge; hoofd: kunstkeramieker Achiel Pauwels; kapsel en kostumering: kunstenares Denyse Van Doosselaer
3. Aantal begeleidende personen: minimum drie personen.
4. Geschiedenis van de reuzin Margriet Van de Voordestraat werd in 2008 gemaakt naar de fysionomie van de honderdjarige Margaretha Van Loocke. De reus werd gedoopt ter gelegenheid van een volksfeest ter ere van Margaretha die op 22 november 2008 honderd jaar werd. De doop had plaats op 23 november 2008.
5. Enkele technische gegevens Margriet is 3,70 meter hoog, heeft een omtrek van 3,20 meter en weegt 50 kg. Het geraamte van de reus is opgebouwd uit lichte, doch sterke materialen. Een kegelvormig geraamte vormt het lichaam, flexibele metaalbuizen volgespoten met piepschuim vormen de armen. Hoofd en handen zijn gemaakt van gekauwd papier (papier maché). Voor de kledij werd gekozen voor een zwarte rok met knopen en strik en een bloes met kantversiering en manchetten. De reuzin draagt een ovalen camé rond de hals en heeft een bloem (margriet) in de rechterhand. Aan de linkerarm draagt ze een handtas. De reuzin draagt ook een bril. Een ingenieus systeem stelt de drager in staat het hoofd te doen draaien, wat een verrassend effect heeft.
6. Idee, ontwerp, uitvoering en medewerking Robert Bockaert, Johan Cornelis, Julien De Baets, Sabine Dejan, Cecilia Jonckheere, Ignace Neerman, Bea Van De Velde, Marc Van Doorselaer, Marcel Van Yperen.
7. Diverse info De reuzin is in het bezit van een identiteitskaart.
Zoals de molens en de belforten maken ook de stadsreuzen deel uit van het cultureel patrimonium van Noord Frankrijk. De oudste (zoals Les Gayant van Douai) dateren reeds uit de 16de eeuw, de jongste van enkele weken geleden... Sinds het begin van 1990 groeide de reuzenpopulatie in Noord-Frankrijk met minstens één per maand, teken dat de interesse om nieuwe reuzen te bouwen er nog steeds is en de vraag naar deze stadssymbolen navenent. Voor de eerste keer is er een inventaris opgemaakt geworden : Gérard Torpier, de voorzitter van de 'Ronde des Geants', komt op 560 aktieve reuzen. Deze lexicon, onder de vorm van identiteitsfiches, verteld het verhaal van 250 onder hen. Iedere reus wordt voorgesteld met zijn karakteristieke eigenschappen, zijn oorsprong, enkele legendes en een foto. Evenementen gelinkt aan deze regionale reuzentraditie en een komplete overzichtsinventaris, alsook een massa aan onuitgegeven dokumenten en informatie, vervolledigen dit boekwerk. Een waardevolle aanwinst in de boekenkast van de liefhebber van het gegeven.
Het is uitgegeven bij Editions RaveAnceau en kost 19.
Nota van Terre de Géants : Gerard Torpier is jammergenoeg overleden enkele weken na de uitgave van zijn boek. We zullen hem in onze gedachten herdenken als een fervent voorganger in het wereldje van de stadsreuzen. Door zijn kennis en doordrevenheid was hij een van de deelnemers ter erkenning van de reuzen door de UNESCO, door de Géants et Dragons processionnels de France et de Belgique als immaterieel patrimonium van de Mensheid.
De Confrérie van de Vaantjesboer wil het reuzenerfgoed in Halle laten herleven èn laten opleven. Het heropwekken van de interesse voor de Halse reuzen begon in 2007 door de oprichting van de Confrérie rond de stadsreus Vaantjesboer. In 2009 kreeg de Confrérie het reuzengezin van de Stieweg overgedragen door de laatste burgemeester van de Stieweg, Pater Pax. Sindsdien komen reuzen Romeo Vandenstieweg, Juliette Vandecommerce en hun dochter Rooske geregeld opnieuw onder de Hallenaren. Een hoogtepunt was hun deelname aan de 2de Reuzenstoet van Halle.
De heropstanding van deze reuzenfamilie en de activiteiten rond Reus Vaantjesboer deden vooral bij de oudere generatie Hallenaren de harten sneller slaan. Maar ook de huidige generatie Hallenaren krijgt opnieuw interesse in deze unieke folklore. We hopen stilaan ook dat de reuzen van Sint-Rochus en de reuzen van de Brusselpoort opnieuw ooit het levenslicht zullen zien.
Om die interesse in de reuzen verder aan te wakkeren besloot de Confrérie al in 2010 om een nieuwe reus het levenslicht te laten zien.
Wie of wat wordt het ?
Een reus is de verpersoonlijking van een bijnaam (zoals de Vaantjesboer) of een ambacht of beroep (zoals de reuzen van de Stieweg als handelaars). Dikwijls zijn het ook mythische of historische figuren. Die beslissing moet dus nog vallen binnen de Confrérie en zal pas in de lente van 2011 bekend gemaakt worden.
Beleving
Reuzen worden gedragen door hun medestadsgenoten, letterlijk en figuurlijk. De geboorte van de nieuwe reus moet een echte belevenis worden voor alle Hallenaren van vandaag. De Confrérie wil in 2011 héél Halle laten uitkijken naar hun nieuwe reus. Net zoals de generatie van 1958 uitkeek naar de komst van Reus Vaantjesboer. Daarom start Halle nu de actie Wie wordt de nieuwe reus van Halle?. Op dit moment staat immers nog niet definitief vast wie of wat de nieuwe reus zal uitbeelden.
Zeker is dat het een iets of iemand moet worden die nauw met Halle verbonden is. Als het een persoon is die uitgebeeld wordt is dit een manier om die persoon in kwestie te eren voor zijn of haar inzet in het volksculturele leven in Halle. Als het een ambacht of verpersoonlijking is het een ambacht of activiteit die zeer sterk met de stad verbonden is. Alle wegen liggen nog open. Wie weet zal de Confrérie wel de hulp inroepen van de Hallenaren zelf.
De acties zullen lopen via de website www.vaantjesboer.be , via de facebook-pagina van de Vaantjesboer en via De Streekkrant en De Zondag, mediapartner van Wie wordt de nieuwe reus van Halle?.
Concept en het maken van de reus
De reus wordt gebouwd met vereende krachten. De Confrérie van de Vaantjesboer vond nog een echte mandenvlechtster dankzij de vereniging AMBACHTEN NU, waarvan de voorzitter en de secretaris in Halle bleken te wonen ! Maar dat bleek niet alles te zijn. Een van de grondleggers van de vereniging was zowaar Arthur Langen Tuur Agneessens te zijn. De mandenvlechter die het eerste lichaam van Reus Vaantjesboer vlocht in 1958. Kan het mooier zijn !
Ambachten nu brachten ons in contact met mandenvlechtster Lieve Lieckens uit Keerbergen. Na wat heen en weer ge-e-mail gaf de Confrérie opdracht om een reuzenlichaam te maken. De reus moest ongeveer 3m50 worden en is intussen ook al klaar.
Op zaterdag 4 december ll. werd het lichaam van de nieuwe reus door de Confrérie met de hulp van Transport Vandenbrande naar Halle overgebracht. Momenteel overnacht de reus tijdelijk in de loods van de Werkgroep Mariaprocessie.
Het hoofd zal gemaakt worden door kunstenaar Luc Van Ruysevelt en voor de kledij staan Mieke en Sonja, de kleermaaksters van de Confrérie in.
Op mijn schrijven naar Erfgoed Anzegem kreeg ik van Hilde Dhaeze op 13 December, 2010, 11:42 het volgende...:
"Er bestaat een reus in de deelgemeente Tiegem, die heet Tobi. Het feestcomiteit Tiegemberg draagt er zorg over en heeft dit jaar nog de kledij vernieuwd. Ook Anzegem en Vichte hebben reuzen, daarvoor moet ik nog informeren en laat ik u nog iets weten. Alvast succes met uw zoektocht !"
VEURNE/ALVERINGEM/LO-RENINGE De politie van de zone Spoorkin reikt Spoorkinreuzen uit. 'Wie veilig rijdt, krijgt een sleutelhanger van de reus Spoorkin, het logo van onze zone', aldus korpschef José Clauw.
En weet je wat nu het mooie is ? Op mijn eenvoudige vraag of ik voor het archief van de vzw Reuzen in Vlaanderen een paar van deze sleutelhangers kon afhalen, kreeg ik er van de sympatieke korpschef 5 stuks opgestuurd ! Hartelijk dank, José !
(noot : het is niet alleen een mooie sleutelhanger - inclusief Led-lampje als je op het politielogo duwt - maar tegelijk een reuzen-collectors-item) --------------------- En het bleef niet bij enkele sleutelhangers ! Op 30 januari ontving ik nog een pakket van de politie van Veurne met een mooie rangeermap en een geel fluo-hesje met opschrift.
Iets om een voorbeeld aan te nemen, politiezones !!!
En daar komt de Reuzenstoet. Ergens in de verte dan toch, op de foto moeten we het nog doen met het voorspel: de trommelaars. We zullen nog maar even wachten, ze zullen zo komen.
De foto is genomen in Borgerhout op de hoek van de Helmstraat en de Van Montfortstraat, op de achtergrond de niet meer bestaande school.
Op de Kermis 2005 werden twee nieuwe Sint-Margrietenaren aan het publiek voorgesteld ! Rene en Reynolda De Schavuit, zijn het nieuwe reuzen-duo van Sint-Margriete. De feeskomiteit van Sint-Margriete was dan ook reuze-fier op hun twee jongste aanwinsten die de taak als promotor voor het eigen streekbier "Sentse Schavuit" op zich wilden nemen !
Op zondag 23 juli 2005 namen de reuzen voor het eerst deel aan de kermisstoet en als slot van de stoet werden zij op het kermisterrein gedoopt door gelegenheidspastoor E.H. R. Buysse ! Op bijgevoegde bladzijde kan u de doopceremonie nalezen.
WAT VOORAF GING :
Tijdens de voorbereiding van Kermis 2005 ontstond het idee om met de Feestkomiteit van Sint-Margriete zelf een reus te bouwen. Een oude modeltekening uit de archiefkast van Pierre werd aangepast en hertekent door Danny. En al meteen werden het twee verschillende tekeningen voor de draagstructuur van een reus. Eentje voor een man met een flinke bierbuik en een tweede voor een vrouw met een welgezette boezem ! Terwijl Dan Mortier aan de hoofden boetseerde, werden de draagstructuren gerealiseerd door Danny, ALex en Luc. En een aantal weken voor de kermis werden de kleren samengesteld en genaaid door Eveline met de bereidwillige hulp van Christa en Cathalijn. Een heuse klus als je weet dat de reuzen 4m. hoog zijn en Reynolda een borstomtrek heeft van 3,5m.
De namen Rene en Reynolda zijn geïnspireerd op "Reynaert de Vos" die de hoofdrol speelde in de voorbije twee kermissen en wiens identiteit ook streekeigen is aan Sint-Margriete en Sint-Laureins. De Schavuit verwijst uiteraard naar ons eigen streekbier "Sentse Schavuit" welke voor de kermis 2004 door de Orde van de Sentse Schavuiten op de markt werd gebracht !
GELEGENHEIDSREUZEN VAN SINT-MARGRIETE
Voor de kermis van 2005 werden nog 2 reuzen gebouwd ! Een eerste reus was volledig eigen kreatie en konstruktie van Rene Pollé. Zelfs het hoofd en de kleren werden zelf vervaardigd. De nieuwe reuzin werd Nancy genoemd.
Een tweede reus kwam er op vraag van de Gezinsbond van sint-Margriete, om met een kinderreus Flor vertegenwoordigd te zijn in de Reuzenstoet ! Ook hiervoor werd de konstruktie en het hoofd verzorgt door Rene Pollé, terwijl de gezinsbond voor de kledij zorgde.
OUDE REUZEN VAN SINT-MARGRIETE
De allereerste reuzen van Sint-Margriete werden echter op de Comer geboren. Ter gelegenheid van Comerkermis in 1969 werd Dokke, de patrones van de Comerratten gebouwd. Zij werd toen vergezeld door de Comerratten, een groep kinderen gehuld in rattepakjes !
Ter gelegenheid van Sint-Margrietekermis in 1970 werden Hans en Grietje gebouwd, geïnspireerd op het gelijknamige sprookje !
Het bestaan van de reuzen was bij jongere generatie in Sint-Margriete al bijna vergeten, tot we met de Feestkomiteit voor de kermis van 2004 op zoek waren naar passende reuzen voor onze Reynaertstoet. De oude reuzen waren nog in onberispelijke staat bewaard en werden dan ook meteen vanonder het stof gehaald voor deelname aan deze stoet.
De enige echte SENTSE SCHAVUIT is een amberkleurig bier van 6,5° Alc. Koel gereserveerd in een kelkvormig glas van 33 cl, is het een biertje om van te genieten !
Sentse Schavuit is een Belgisch bier, gebrouwen en gebotteld door Brouwerij Van Steenberghe te Ertvelde voor de Orde van de Sentse Schavuiten
Om het Leader+ project "Ondeugend Sente" van het Cultureel Adviesorgaan Sint-Laureins een extra dimensie te geven, en daarmee ook de identiteit en streekeigenheid van Reynaert de Vos in Groot Sint-Laureins te versterken, kwam de Feestkomiteit van Sint-Margriete op het idee om een nieuw etiketbier op de markt te brengen. Hiervoor werd de Orde van de Sentse Schavuiten opgericht en sinds de Inhuldiging in Sint-Jan van de "Reynaert-Route" en de "kermis 2004" van Sint-Margriete, kan men in Groot Sint-Laureins heerlijk genieten van een echte Sentse Schavuit.
Reeds meerdere plaatselijke café´s en Tavernes hebben de Sentse Schavuit op hun bierkaart staan, en partikulieren kunnen gerust een kratje afhalen bij Drankenhandel Nico Rammelaere in Sint-Laureins en Drankmarket Goethals in Bentille ! Mocht uzelf voor een of andere gelegenheid de Sentse Schavuit willen schenken, aarzel dan niet en contacteer gerust een van de leden van de Feestkomiteit Sint-Margriete of de plaatselijke drankenhandel. Het bier is tevens verkrijgbaar op het Vat, maar best van al blijft het 33cl Flesje, koel gereseveerd in het Kelkvormige glas !
In samenwerking met de Stichting Dirk en Jaap Oudes, organiseert Het Markiezenhof Historisch Centrum te Bergen op Zoom de tentoonstelling 'Jaap Oudes, Reusachtig & Zwierig'.
De expositie laat circa vijfendertig tekeningen zien, waarin het thema stadsreuzen en kermissen centraal staat.
Jaap Oudes (1926-1996)
Een authentiek en bijzonder kunstenaar uit Alkmaar, tekende wat hij in zijn directe omgeving waarnam. Geïnspireerd door Pieter Bruegel en het boek Pallieter van Felix Timmermans, begon hij met tekenen. De mensen die hij ontmoette en de verhalen die hij hoorde werden verwerkt in zijn tekeningen. Het alledaagse leven in al zijn bonte verscheidenheid vond zijn weerslag in Oudes talrijke potloodtekeningen. In de eerste jaren was dat vooral in zijn eigen omgeving, later trok hij steeds verder richting Vlaanderen, Frankrijk, Spanje en Portugal.
Volkscultuur en folklore
vormden de rode draad in zijn gehele oeuvre. De werkelijkheid werd in zijn hoofd al snel omgezet in een fantasievol universum. Optochten van reuzen, de kermis, het Bourgondische Franse en Vlaamse leven kregen een plaats in zijn kleurrijke wonderbaarlijke wereld. Zijn oeuvre is uniek in de nationale kunstgeschiedenis en ook internationaal gezien enig in zijn soort.
Kermissen
In een geheel eigen stijl bracht Jaap Oudes kermiscultuur in beeld, draaimolens en carrousels floreerden als middelpunt in zijn tekeningen. Zijn werken zijn verbonden met folklore, verhalen, feest en ritueel. Het is fantasie en werkelijkheid tegelijkertijd, overleving gemengd met eigen waarneming. De tentoonstelling sluit nauw aan bij het Kermismuseum van Het Markiezenhof.
Reuzen
Opvallend zijn de reuzen die in veel van zijn werken opduiken, deze zijn te herkennen aan de luikjes waar mensen achter te voorschijn komen. De werken zijn vaak zoekplaatjes waarbij sommige figuren door de lucht zweven.
Jaap Oudes, Reusachtig & Zwierig is nog tot en met 2 februari 2011 te zien in Het Markiezenhof Historisch Centrum te Bergen op Zoom. Geopend dinsdag t/m zondag van 11.00 t/m 17.00 uur. Entree volwassenen 7,50, kinderen 6 t/m 12 jaar 4,00, museumjaarkaart en kinderen t/m 5 jaar gratis.
Roeselare adopteert reus(je) Marie-Lin De Roeselaarse reuzenfamilie telt niet langer 14, maar nu al 15 leden. Recentste aanwinst is reus Marie-Lin, een creatie van Marie-Louise Lust en Linda Vandewynckele naar aanleiding van het socio-culturele evenement 'Beveren Buust'. In het stadhuis ondertekenden de meters (Marie-Louise en Linda) en de peters (feestschepen Bart Claeys en cultuurschepen Chris Declerck) de officiële adoptieakte. "We beloven als stad ervoor in te staan dat het Marie-Lin verder goed gaat in haar leven", glimlacht burgemeester Luc Martens. "Bovendien zullen de Roeselarenaren en de Bevernaars reus Marie-Lin gegarandeerd nog zien opduiken tijdens feestelijkheden". Naar aanleiding van de heuglijke gebeurtenis maakte Geert Nemegeer van chocolaterie 'tKarakske speciale doopsuikers.
In 1956 ging Leon De Brouwer, toenmalig voorzitter van de VVV-Halle verder in op de idee van Maurice Den Dries Merckx om een reus te bouwen in het zicht van Expo 58. De reus zou de verpersoonlijking moeten worden van de Hallenaar en het Halse volksleven.Decorbouwer Paul Degueldere stond in voor het ontwer p van de Reus. Met halfvasten 1958 maakte Reus Vaantjesboer zijn eerste bonjourke door de stad Halle. De daaropvolgende jaren werd de reus dé promotietool van de VVV. Statig gezeten op zijn Duivelston, met de chapeau buse op het hoofd, zijn bedevaartsvaantjes in de hand en met gratis Duivelsbier oogstte de Reus veel bijval in binnen- en buitenland. Jaarlijks nam een Halse vereniging de Reus op in de schoot van hun vereniging.
Eind jaren 80 werd het steeds moeilijker om een vereniging te vinden die het peterschap op zich wou nemen. Logistiek was Reus Vaantjesboer een zorgenkind. Het werd steeds moeilijker om begeleiders te vinden tijdens stoeten. De V.V.V. evolueerde zelf steeds meer van een folkloristische stadspromotie naar een professionele toerisme-organisatie. Hierdoor kwam Reus Vaantjesboer ongewild een beetje op de achtergrond te staan en kwam hij enkel nog buiten met Carnaval en voor stoeten waarvoor de V.V.V. voldoende begeleiders vond.
Omdat Reus Vaantjesboer dé echte stadsreus is van Halle wil de Confrérie van de Vaantjesboer de V.V.V.- Toerisme Halle ondersteunen in de zorg over en de promotie rond de Reus. In samenspraak met de V.V.V.-Toerisme Halle krijgt de Confrérie van de Vaantjesboer vanaf 2007 het hoederecht over de Reus. Voortaan zal de Reus (die eigendom van de V.V.V. - Toerisme Halle blijft) door de Confrérie verzorgd en gepromoot worden.
De Confrérie van de Vaantjesboer is gesticht vanuit dezelfde spirit die aan de basis lag van het ontstaan van Reus Vaantjesboer in 1958: op een stijlvolle manier, met klasse en op ludieke wijze de stad en haar volksleven en volkscultuur promoten binnen en buiten de stadsmuren. Maar daar blijft het niet bij. Reus Vaantjesboer zal niet alleen als Reus gepromoot worden, maar ook de symboliek waarvoor hij staat - de verpersoonlijking van de Hallenaren en het Halse volksleven - krijgt de volle aandacht van de Confrérie.
In 1956 ging Leon De Brouwer, toenmalig voorzitter van de VVV-Halle verder in op de idee van Maurice Den Dries Merckx om een reus te bouwen in het zicht van Expo 58. De reus zou de verpersoonlijking moeten worden van de Hallenaar en het Halse volksleven.Decorbouwer Paul Degueldere stond in voor het ontwer p van de Reus. Met halfvasten 1958 maakte Reus Vaantjesboer zijn eerste bonjourke door de stad Halle. De daaropvolgende jaren werd de reus dé promotietool van de VVV. Statig gezeten op zijn Duivelston, met de chapeau buse op het hoofd, zijn bedevaartsvaantjes in de hand en met gratis Duivelsbier oogstte de Reus veel bijval in binnen- en buitenland. Jaarlijks nam een Halse vereniging de Reus op in de schoot van hun vereniging.
Eind jaren 80 werd het steeds moeilijker om een vereniging te vinden die het peterschap op zich wou nemen. Logistiek was Reus Vaantjesboer een zorgenkind. Het werd steeds moeilijker om begeleiders te vinden tijdens stoeten. De V.V.V. evolueerde zelf steeds meer van een folkloristische stadspromotie naar een professionele toerisme-organisatie. Hierdoor kwam Reus Vaantjesboer ongewild een beetje op de achtergrond te staan en kwam hij enkel nog buiten met Carnaval en voor stoeten waarvoor de V.V.V. voldoende begeleiders vond.
Omdat Reus Vaantjesboer dé echte stadsreus is van Halle wil de Confrérie van de Vaantjesboer de V.V.V.- Toerisme Halle ondersteunen in de zorg over en de promotie rond de Reus. In samenspraak met de V.V.V.-Toerisme Halle krijgt de Confrérie van de Vaantjesboer vanaf 2007 het hoederecht over de Reus. Voortaan zal de Reus (die eigendom van de V.V.V. - Toerisme Halle blijft) door de Confrérie verzorgd en gepromoot worden.
De Confrérie van de Vaantjesboer is gesticht vanuit dezelfde spirit die aan de basis lag van het ontstaan van Reus Vaantjesboer in 1958: op een stijlvolle manier, met klasse en op ludieke wijze de stad en haar volksleven en volkscultuur promoten binnen en buiten de stadsmuren. Maar daar blijft het niet bij. Reus Vaantjesboer zal niet alleen als Reus gepromoot worden, maar ook de symboliek waarvoor hij staat - de verpersoonlijking van de Hallenaren en het Halse volksleven - krijgt de volle aandacht van de Confrérie.
Een jongen van 13 uit Dendermonde wil in de voetsporen treden van z'n overleden vader, die een bekende reuzendrager was in de reuzenstoet. De jongen heeft daarom zelf een reus gemaakt die hij dan kan dragen op de traditionele stoet door de stad.
Dendermondse jongen van 13 maakt reus van en voor overleden vader
Jongen maakt reus voor overleden vader
Gianni Van Gyseghem (13) maakte een reus als eerbetoon aan zijn vier jaar geleden overleden vader Johnny. Die droeg jaren gildereus Goliath.
'tKlein Muziekske speelde het Ros Beiaardlied toen reus Johnny zondagnamiddag op de Grote Markt van Dendermonde danste. Gianni was bijzonder fier op de reus die het evenbeeld van zijn vader is. Ook vriend Kevin Leybaert en broer Brent waren tevreden.
Johnny Van Gyseghem was bekend in Dendermonde. Hij was de cafébaas van Den Artiest en droeg jaren tijdens elke reuzenommegang met Katuit de reus Goliath.
Gianni besliste vorig jaar, op zijn verjaardag, een reus te maken voor zijn vader. Met de hulp van Kevin en heel wat andere mensen slaagde hij in het opzet. 'Ik kreeg bij het lassen en het maken van het hoofd hulp van mensen die ervaring hebben met de bloemencorso en mijn mama stak heel wat werk in het stikken van de klederen. Dat zijn net dezelfde kleren als die van de reuzendragers.'
Ontroerend
Het was een ontroerend schouwspel, waar tientallen mensen voor naar de Grote Markt kwamen. Een dame pinkte een traan weg: 'Nog nooit maakte een zoon een reus naar het evenbeeld van zijn overleden vader. Die reus lijkt als twee druppels water op Johnny.'
Reus Johnny had bijzonder veel succes. 'Wij zijn hier in de zomer, op een Dendermondse avond, ook eens geweest met reus Johnny. Toen was er ook veel applaus', zegt Gianni trots. Hij was vooral blij dat hij met zijn reus een bezoekje aan de gildereuzen in de Hollandse Kazerne mocht gaan brengen.
In de reuzenommegang Katuit zal reus Johnny allicht nooit meestappen. Maar het is wel Gianni's bedoeling om met de reus naar evenementen en reuzenstoeten in de buurt te trekken. Hij droomt ervan om ooit, net als zijn vader, een echte gildereus te mogen dragen. 'Het liefst Goliath. Maar nu is die nog wat te zwaar.'
Kevin ziet het nog grootser. Hij is een telg van de familie Leybaert en die dragen al jaar en dag het Ros Beiaard. 'Misschien word ik binnenkort in de Pijndersgilde opgenomen en kan ik over tien jaar mee het paard dragen.'
De Royer Reuzengilde bestaat al sinds 1980. Gedurende enkele decennia waren de eerste Royse Reuzen - Zjang en Beth - aanwezig op diverse activiteiten, optochten en Reuzenbijeenkomsten in binnen -en buitenland.
In 2009 werd dan de 3e Royse Reus - Hendrik van Wassenaer - ingeschreven in het bevolkingsregister van de gemeente Meeuwen-Gruitrode. De Royse Reuzen en de daarbij horende Reuzengilde werd tenslotte ook nieuw leven ingeblazen: de gilden werden in 2010 aangevuld met enkele nieuwe leden en kregen daardoor een verjoningskuur.
De vereniging wil via deze weg ook enkele trouwe gildenbroeders herdenken die de voorbije jaren te overlijden kwamen.
Deze website
U kan op de website http://www.royerreuzengilde.be/htdocs/ informatie vinden over de Royse reuzen, de reuzengilde, de geschiedenis van Gruitrode en het laatste nieuws. Kom dus regelmatig eens kijken.
Deze 'Fromulus Blonde' wordt gebrouwen door Brouwerij Kapittel in Watou met water uit ondergrondse wateraders, beschermd door de legendarische Ieperse 'kleilaag'. Het dankt zijn variëteit aan bitterheid en aroma aan twee soorten hop, beide gekweekt op de velden rond de brouwerij zelf. Hij kan gedronken worden als aperitiefbier, goed gekoeld of als maaltijdbier ter begeleiding bij een maaltijd Ch'ti. Pas op : moet met mate gedronken worden !
Een Sporkin met ondertitel Veurns Reuzenbier is een streekbiertje van rond Veurne. Het is een blond bier met donkerblond tot amberkleur. Het bier heeft een fruitige neus met een bitterzoete smaak. Het bier wordt geserveerd in een stenen bierpul of een typisch abdijbierenglas met bijpassende tekening natuurlijk. Ik heb dit bier leren kennen via een Veurns restaurant genaamd "Mozaiek" gelegen op de Grote Markt.
De Veurnse 7° Tripel
Een origineel Streekbier, gebrouwen met 100% natuurlijke grondstoffen van de beste kwaliteit, op ambachtelijke kleinschalige wijze, in de brouwerij DECA te Woesten. Geen bewaarmiddelen, noch kleur of smaakadditieven. Wel gisting in de fles, wat soms een bezinksel (droesem) achterlaat in de fles.
TIPS :
Het Sporkinbier wordt bewaard op een koele donkere plaats en wordt de fles recht geplaatst.
Fris opdienen, liefst in een kelkglas geschonken met een hoge witte schuimkraag.
Ledig de fles half om een heldere bierkleur te behouden. de droesem (het bezinksel) kan het bier vertroebelen.
De blonde 7° tripel is een festijn voor echte bierliefhebbers.
TE KOOP:
de Kaashoeve-zuidstraat Veurne
Alsamo (de Spar) zuidstraat Veurne.
TE CONSUMEREN: in de meeste bistros van Veurne op de Grote Markt.
bistro t CENTRUM
Taverne FLANDRIA
Brasserie EXELSIOR
Tearoom DE SOETASSE
Pizarea ERASMUS
Brasserie VERDONCK
Restaurant IBIS
bistro DE LEVOARD (St Denijsplein)
Hotel bistro : THE OLD HOUSE (Zwarte nonnenstraat)
La Gouyasse Tripel La Gouyasse Tripel is een troebel goudblond bier van 9% alc. met een frisse, moutige neus. Het bier heeft een bittere smaak. Dit bier wordt gebrouwen door Brasserie des Géants in het plaatsje Irchonwelz, de stad van de reuzen. http://www.brasseriedesgeants.com/gouyasse_triple_nl.php
De reuzen van Mechelen verschijnen eenmaal per 25 jaar in het openbaar tijdens de Ommegang. Ter ere van al deze reuzen en de traditie van de Brouwerij "Het Anker", brouwers van de echte bieren van Mechelen, hebben ze een speciaal sterk bier gebrouwen : een "Reuzenbier" ("Giant Beer"). De goud-gele kleur, zijn hoog alcoholgehalte en zijn volle en evenwichtige smaak maken van dit bier een bron van vitaliteit en kracht en zal de meeste bier-experten content maken.
-------------------------------------
Ne Goen
Donkerblond bierjte met een dikke witte schuimkraag Het schuim is wandklevig Fijne koolzuurpareling
De neus is een geurig moutparfum. Ietsje wrang.
De eerste aanhef is zoet Het smaakt beter of het aroma laat vermoeden. Karamelmout Fruitige toetsjes de zoete smaak blijft aanhouden. en vloeit uit.
Het is geen echt karakterbiertje maar meer een commercieel.gerstenat. Goed gebrouwen met een stevige body Vlot te drinken in leuk gezelschap. Let wel op voor het te laat is! De 8 % Alc.zou wel eens voor onaangename verrassingen kunnen zorgen.
Het etiket werd ontworpen door publiciteitsbureau Roetynck. Er werd gekozen voor een folkloristische, eenvoudige en duidelijke tekening. Erop vermeld staan de twee stadsreuzen Jan Van Meenen en vrouw Bette. Het Belfort met het uurwerk op 15 uur, niet toevallig want om 15 uur werpt men de wieltjes uit over de menigte. Natuurlijk mocht het Menense wiel niet vergeten worden op het etiket. Brouwerij Bios (Van Steenberge) - Ertvelde http://www.vansteenberge.com/
Wist u dat Oisterwijk, Moergestel en Heukelom hun eigen reuzenbier brouwen ? Daar verkrijgbaar: Peer Poarel (parelend zwarte stout), Ermelindis (zwaargehopt bitter bier) en Heukelomse Mie (goudgeel blond bier). Mooie speciaalbieren uit Brabant.
In 1956 ging Leon De Brouwer, toenmalig voorzitter van de VVV-Halle verder in op de idee van Maurice Den Dries Merckx om een reus te bouwen in het zicht van Expo 58. De reus zou de verpersoonlijking moeten worden van de Hallenaar en het Halse volksleven.Decorbouwer Paul Degueldere stond in voor het ontwer p van de Reus. Met halfvasten 1958 maakte Reus Vaantjesboer zijn eerste bonjourke door de stad Halle. De daaropvolgende jaren werd de reus dé promotietool van de VVV. 
