Ok, voor deze blog moet je in de juiste stemming zijn. Het is echt essentieel dat je mijn instructies volgt voor je gaat lezen. Want alles staat of valt bij de juiste setting en de juiste ‘mood’. Natuurlijk kan je ook beslissen om gewoon verder te lezen, maar dan mis je een groot deel van het gevoel dat ik wil overdragen en dat zou echt zonde zijn. Het kan ook dat deze blog een beetje hectisch wordt en van de hak op de tak springt, maar zo ben ik ook wanneer ik happy ben, dus dat kan alleen maar helpen om je mee te trekken in mijn moment. Misschien slaag ik erin om structuur te behouden. Zoals elke chaoot heb ik ook mijn momenten van orde en rechtlijnigheid. Ik hoop dat je mijn geluk in die mate kan proeven en grijpen dat je er zelf ook van kunt genieten. Maar first things first, doe iets comfortabels aan, zet je in een zetel, neem er een dekentje bij en een kopje warme melk met of zonder honing en zet The Cup song van Anna Kendrick op. Settled? Veel leesplezier.

Er was eens een kans die zich aanbood, maar niet gegrepen werd. Het was jammer dat het gebeurde want het was een mooie kans met schitterende kleuren en smaken. Een kans met potentieel en toekomst, een kans om later nog over te mijmeren en mee te nemen als een prachtige herinnering. Maar gezien de kans niet werd gegrepen en het verleden niet gecreëerd, kon er in het heden niet over gemijmerd worden en zou de toekomst nooit bestaan. De kans kwam en ging en meer valt er eigenlijk niet over te zeggen. Want gisteren is voorbij en of morgen zal komen is maar de vraag. Nu is de enige zekerheid en daar was de kans niet meer te bespeuren.

Het leven ging verder en nieuwe kansen werden gecreëerd en al dan niet gegrepen. Ervaringen werden opgedaan, paden betreden en gevolgd. En soms werd er ook van afgeweken, waar natuurlijk niets mis mee is. Er werden keuzes gemaakt en het verleden kreeg vorm, het heden werd geleefd en de toekomst bleef een vraagteken, maar dat zal nooit wijzigen. De kans die zich ooit had aangeboden werd niet vergeten, gezien er nooit nota van genomen was. En dat is perfect, want wat niet vergeten kan worden, blijft altijd op de loer liggen, op zoek naar nieuwe mogelijkheden en opportuniteiten.

En zo gebeurde het dat de kans zichzelf een tweede kans bood en weer mogelijkheid vond om te bestaan. Misschien is dat wat gebeurd met kansen die de kans verdienen om gegrepen te worden. Ik hoop dat ik hier niet te complex ben in mijn beschrijvingen, maar ik ga er voor het gemak even van uit dat je weet wat ik bedoel. En de kans werd gegrepen. Ze gaf geen garantie op geluk, maar ze maakte wel deel uit van het verleden vanaf het eerste moment waarop ze zich ontplooide. Er kon over gemijmerd worden en ze kon geleefd, beleefd en doorleefd worden. Het is maar de vraag of ze toekomst in zich droeg, want dat is nooit geweten gezien de toekomst pas bestaat wanneer ze heden wordt. En dan is het natuurlijk geen toekomst meer. Maar dat ze gegrepen werd, is eigenlijk al voldoende.

En ze bestond in alle kleuren en geuren en smaken die geluk met zich meebrengt. Misschien maar heel even, maar die vluchtigheid mag zeker geen afbreuk doen aan de waarde ervan. Er werd gekozen om ze te leven, beleven en doorleven. Ze was als confetti die door de lucht dwarrelt, vuurwerk dat schittert boven het water, een heldere lucht en een stralende zomerzon, een dans die gedanst wordt alsof niemand kijkt, een lied dat met passie en overtuiging wordt meegezongen, een stuk zwarte chocolade, een ijsje wanneer het buiten veertig graden is of een warme douche na een looptocht door een plotse regenbui. Ze was zoals een eerste kus, een lief woord waarop een eeuwigheid gehoopt is, een lied dat je meevoert en doet lachen zonder dat er echt een reden toe is, het gevoel ‘on top of the world’ te zijn.