Aantrekkelijkheid is zo relatief als wat. Niemand is in wezen aantrekkelijk of onaantrekkelijk. We zijn allemaal gewoon mensen. We komen in alle vormen en maten, kleuren en soorten. Sommige zijn wat slimmer, andere wat slanken, sommige hebben een grote boezem, andere dan weer een kont uit de duizend. We hebben blauwe, groene, grijze of bruine ogen, bruine, zwarte, rode, blonde of zelfs blauwe of groene haren. En dat is allemaal even aantrekkelijk. Alles hangt af van de voorkeur van een ander en van hoe we zelf in het leven staan. Aantrekking is niet zozeer gebonden met de kenmerken die je van moeder natuur hebt meegekregen, het gaat om de uitstraling waarin je alles verpakt. Wie vrolijk, zelfzeker en optimistisch is, heeft een streepje voor. Maar nog meer, diegene die weten wat ze willen en daar aan vasthouden. Want wat je niet kan krijgen, is datgene dat je wilt. Dus plat gaan voor een man op de eerste date maakt je niet aantrekkelijk, duidelijk maken dat het moeite kost om jou te kunnen krijgen des te meer.

Ik ben niet anders dan anderen. Ik heb mijn figuur mee, maar mijn boezem tegen. Ik heb blauwe ogen, een ‘grote’ neus. Af en toe sukkel ik met acne en mijn benen zijn helaas niet zo lang. Met mijn haren valt geen land te bezeilen, die hebben een eigen wil. Ik ben verstandig, maar evengoed kan ik naïef uit de hoek komen en over sommige zaken weet ik absoluut niets. Ik heb een miserabel gevoel voor oriëntatie (ik ben het meisje dat verloren loopt zonder ooit de straat uit te gaan) en ik ben een complete chaoot. Een gesprek met mij vergt pure concentratie want ik wip van de hak op de tak en weer terug naar het begin. Maar ik weet wat ik wil, ik weet waar ik voor sta en ik ben niet te bedeesd om dat te zeggen. Als je een foto van mij ziet, leg je mij op het hoopje ‘onopvallend en gewoon’. Maar als je mij ontmoet, laat ik een indruk na. Ik ben grappig zonder mopjes te tappen, ik ben onderhoudend, ik weet net genoeg pit in mijn conversatie te leggen, maar ik ben niet goedkoop.

Ik sta open voor nieuwe dingen, nieuwe ontmoetingen en nieuwe mensen. Ik vind het geweldig om te luisteren, maar evengoed om te praten. Iedereen boeit mij, soms in wat meer en soms in mindere mate. Ik heb een rotgeheugen als het op namen aankomt, maar wat je mij inhoudelijk vertelt, kan ik een jaar later nog herhalen. En als ik iets niet wil, zeg ik nee. Ik ben geen volgertje en ik ga niet in tegen mijn principes om geliefd te zijn. Ik hecht er dan ook geen belang aan om door iedereen fantastisch gevonden te worden. Wie ik ben, maakt mij een hoge boom en ik vang dan ook veel wind, maar daar heb ik geen moeite mee. Want ik ben buigzaam en flexibel en ik breek niet zo snel. En ik heb gemerkt dat zoiets aantrekkelijk is.

Ik heb mezelf nooit als aantrekkelijk beschouwt en ik heb lang opgesloten  gezeten in mijn eigen hoofd en mijn eigen wereldje, in relaties en patronen, in situaties en verwachtingen. Tot ik besloot om daar uit te stappen. Want plots had ik begrepen dat je dat zomaar kan. Beslissen om ergens mee te stoppen en gewoon jezelf te zijn. En een wereld ging voor me open. Ik verbaas me er nog steeds over hoe makkelijk mensen naar me toe komen. Hoe makkelijk mensen blijven terug komen. Hoe eenvoudig het is om mensen te leren kennen en hoe snel die mensen mij appreciëren om wie ik ben. Niet omdat ik ja en amen zeg of doe wat ze mij vragen. Niet omdat ze hun zin krijgen bij mij of hun gelijk (behalve als ze gelijk hebben natuurlijk), maar omdat ik een mening heb en die ook kan uiten (op een beleefde en vriendelijke manier). Omdat ik ergens voor sta en niet zomaar buig om geliefd te zijn. Omdat ik bereikbaar en tegelijk onbereikbaar ben.

En soms vindt iemand mij arrogant en protserig. Dat mag, dat is ok. Niet iedereen kan waarderen wie ik ben, ik waardeer ook niet altijd hoe een ander is. Soms uit frustratie of jaloezie, soms omdat iemand mij gewoon niet ligt of recht tegen mijn waarden en normen in gaat. De tijd waarin de hele wereld van mij moest houden, ligt ver achter mij. Ik hou van mij en dat is toch fantastisch. Want wat ik ook doe, welke fouten ik ook maak, hoe vervelend mijn haren ook doen en hoe jammer ik het ook vind dat mijn benen niet langer zijn en mijn boezem niet groter, ik zal er nooit minder van mezelf om houden.