Ja, ik ben de dertig voorbij, ik ben niet de meest geweldige versierder, maar ik weet wel hoe ik subtiel wat kan flirten en ik sta volop in het leven. Ik ben zelfstandig, ik weet hoe ik de vuilzakken tot aan de straatkant krijg, ik weet hoe ik de frigo gevuld moet houden en met een spuitbus tegen kruipende insecten in de hand kan ik ook ongedierte en spinnen aan. Ik heb hobby’s, vrienden en bezigheden, een voltijdse baan en ik maak plezier. Ik vind het geen schande om single te zijn en ik kan mijn mannetje staan als vrouw. En soms vloek ik als een man en wou ik, al was het maar heel even, dat er iemand was om mijn verhaal aan te doen en in zijn armen te kruipen om een rotdag weg te knuffelen. Maar meestal is het prima zoals het is en ben ik heel tevreden met wie ik ben en waar ik sta. Ik ben thirty, flirty and thriving en dat zal je geweten hebben.

Eén van de grootste voordeel van leven als single is de hoeveelheid dingen die je erdoor leert. Na een tijdje ken je van alles wat. Je leert hoe je een wc moet ontstoppen, insecten buiten krijgen, kleine problemen fixen en spullen repareren. Je leert hoe je vervelende deur aan deur verkopers moet afschepen en je ontwikkelt een routine voor alles wat nodig is. Helaas leer je ook hoe je een leven moet leiden waarin de ruimte voor een extra persoon steeds kleiner wordt. Je moet zelfstandig zijn en dus ben je dat ook, soms misschien net iets te veel. Heel wat mannen blijken zelfstandige vrouwen geweldig te vinden; als one night stand, als date, als vriend, maar niet als partner. Want een zelfstandig vrouw wil te veel controle voor zichzelf. Een zelfstandige vrouw heeft geen man nodig en heel wat mannen willen heel graag het gevoel dat ze nodig zijn.

En toch heb ook ik een man nodig. Niet om klusjes te klaren of problemen op te lossen, maar om te delen. Om samen naar een mooie zonsondergang te kijken, om de straten van Berlijn onveilig te maken, om te lachen en te huilen, om gezellig een poging tot koken te doen of om gewoon wat voor de tv te hangen en lepeltje in de zetel te liggen. Ik heb een man nodig om geluk mee te delen, want dan wordt het nog groter en grootser. Ik heb geen man nodig om bij weg te kruipen, maar dat wil niet zeggen dat ik er niet ontzettend van kan genieten. Ik hou van warmte, van knuffels, van contact op ieder vlak, zowel fysiek als mentaal. Ik hou van het gevoel een maatje te hebben dat er altijd is en een maatje te zijn voor iemand.

Ik ben er zeker van dat mijn maatje daar ook ergens rondloopt en dat ik hem ook wel tegen zal komen. Misschien straks, misschien morgen, misschien binnen ene jaar of tien en heel misschien ben ik hem al tegengekomen, maar weet ik dat gewoon nog niet. Maar tot het zover is ben ik thirty, flirty en thriving. Tot het zover is, ben ik een vrouw die weet wat ze wil en met twee voeten in het leven staat. Een vrouw die van aanpakken weet en die doorgaat. Niet omdat het moet en niet omdat ze geen keuze heeft, maar omdat leven nu eenmaal geweldig is en kansen enkel bestaan voor zij die ze grijpen. En daar wil ik absoluut bij horen. Bij mensen die kansen creëren en grijpen en beleven en ervaren. De herinneringen van morgen worden vandaag gemaakt, dus waarom er niet ten volle van genieten en voor gaan?

En het maakt me niet uit dat ik onderweg ben naar liefde en dat ik tijdens die tocht ook vaak de verkeerde mensen tegenkom. Niet dat die mensen niet leuk of lief kunnen zijn, maar ze zijn niet mijn prins op het witte paard. En voor minder wil ik niet gaan. Ik kies ervoor om alles te willen. Ik neem geen genoegen met ‘net niet’, ‘bijna’ of ‘als ik dit of dat door de vingers zie’. En mensen die wel in die categorie vallen, kunnen vrienden worden of kennissen of voorbijgangers, maar zelfs daar leer je iets van, dus het is nooit verloren. Maar wat ik voor mijn leven wil, is iemand die mij overweldigd, van mijn stuk brengt, achterover doet vallen. Iemand die mij het gevoel geeft de mooiste te zijn, de boeiendste, de liefste, de creatiefste, de origineelste, een prinses. Misschien ben ik hopeloos romantisch, geloof ik teveel in sprookjes, maar dat ik ok. Ik ben er zeker van dat mijn sprookje een lang en gelukkig einde krijgt.