Focus op jezelf! Niet op wat een ander zou denken, voelen, vinden, willen, hopen, zeggen, proberen… maar op jezelf. De kans is groot dat je dan enkel nog correcte bedenkingen maakt en je niet met jezelf op de loop gaat. Wat een ander denkt, weet je toch niet. Je kunt hooguit verkeerde aannames maken en onzin de wereld in strooien.  Uiteindelijk heb jij alleen jouw ogen om door te kijken en die zien iets anders dan wat een ander ziet. Bijgevolg interpreteren ze ook anders, beslissen ze anders en leren ze anders.  Wanneer ik garnalen zie, denk ik ‘jakkes’, wanneer een vriendin ze ziet, denk ze ‘jammie’, wanneer een zwangere vrouw ze ziet, denk ze ‘zo is ons kleintje nu ook’ (afhankelijk van het aantal weken), wanneer een chef kok ze ziet, denk hij aan alle mogelijke gerechten die hij kan maken, wanneer een veganist ze ziet, denkt hij moor en verderf en ga zo maar verder. Onze gedachten worden bepaald door wie we zijn, waar we voor staan, wat onze achtergrond is en onze ervaringen. Ze zijn geen feiten en geen waarheden, slecht een visie op dingen. Zelfs bij iets stoms als garnalen heeft iedereen al een volledig ander gamma aan gedachten en gevoelens.

Kan je jezelf voorstellen hoe dat dan bij mensen gaat? Hoe je gedachten over iemand gevormd worden omwille van je eigenheid en niet zozeer door die ander en hoe die is of doet. Wat ik lief vind, vind jij misschien maar koud, wat ik hard vind, vind jij misschien gewoon. Het hangt er maar van af wat wij gewend zijn en waar wij belang aan hechten. Ik kan helemaal tilt slaan wanneer iemand niet de moeite wil nemen om correct te praten of te schrijven of op zijn minst een poging te doen. Taal is de basis voor alles in mijn ogen en ik kan het belang ervan niet genoeg benadrukken. Een ander merkt het misschien niet eens op wanneer iemand die moeite niet doet. Een ander hecht niet diezelfde waarde aan taal en ziet er bijgevolg geen problemen in. En zo zijn er tal van zaken die voor mij niet relevant zijn en voor een ander wel. Bijgevolg is mijn mening het resultaat van mijn ervaringen en niet per definitie van een ander zijn handelen.

Wanneer je enkel op jezelf focust, kan je de wereld om je heen als iets feitelijks zien. Dan is de draagkracht van een ander zijn handelen minder groot. Misschien is dat niet altijd even leuk, want het geldt natuurlijk in twee richtingen. Wat mij kwetst, zal mij minder raken, maar wat mij gelukkig maakt, zal mij ook minder bereiken. De kunst is om net genoeg van beiden toe te laten en een balans te vinden. Maar de focus naar jezelf brengen, helpt wel om te relativeren.