Leef nu! Gisteren is voorbij en zal nooit meer terugkomen. Morgen
bestaat misschien niet. Nu is je kans om te leven! Om plezier te maken en te
genieten, om een stempel te drukken op anderen, om juiste of foute keuzes te
maken. Nu is wat je hebt om iets te doen, hoe klein of groot of belangrijk of
onbelangrijk dan ook. Nu is je moment om te treuren of te lachen, nu is je
moment om bewust en ten volle te zijn. En nu is ook alweer voorbij en verleden.
En dat is geweldig, want als je een fout hebt gemaakt, moet je er niet langer
om tobben, ze is toch al voorbij. Nu is het enige dat echt is en dat is een
feit. Helaas is het in ons hoofd vaak anders. We leven in het verleden of in de
toekomst. Kijken naar wat is geweest en houden daaraan vast of naar wat komen
zal of kan.
Ken je het gevoel iemand te missen terwijl die eigenlijk al
lang niet meer zo goed voor je was. Je niet meer gelukkig maakte? Wat je mist,
is een situatie die ooit is geweest, een persoon die ooit heeft bestaan, een
idee en perceptie, een illusie misschien. Herinneringen kleuren, dat doen ze
altijd. En afhankelijk van wie jij bent en hoe jij naar de wereld kijkt en de
mensen om je heen, kleuren ze in prachtige tinten en zonnige beelden of in
sombere flarden van wat is geweest. Wat de ene bekijkt als een droom, is voor
de ander een nachtmerrie. En de waarheid ligt ergens tussenin. Hoe je naar
dingen kijkt, heb je zelf in de hand, het is een kwestie van openheid en keuze.
Ik kies ervoor om te zien wat mooi en goed was. Een ander kiest misschien om
dat niet te doen.
De keuze die je maakt, bepaalt hoe je verder gaat. Wie enkel
ziet wat goed was, kiest voor nieuwe kansen en mogelijkheden, voor vertrouwen
en hernieuwde moed. Wie enkel ziet wat minder was, kiest voor vluchten en
afscheid, voor wantrouwen en teleurstelling. Wie ziet wat goed was, kan niet
begrijpen hoe een ander zoveel moois kan laten gaan, zoveel kansen op geluk.
Wie ziet wat minder was, kan niet zien hoe een ander daaraan kan vasthouden,
hoe het anders en beter kan, waarom iemand wil blijven strijden voor zoveel
somberheid. Enkel wanneer je volledig kunt loslaten, kan je terug met een
heldere blik kijken, maar geheel ongekleurd raken ze nooit.
Wat herinneringen wel doen, is vervagen. Ze krijgen een
filter over zich heen gegoten die hen verzacht. Inwendig sterven, wordt het
moeilijk gehad hebben met iets. Totaal geluk wordt een zeer fijn moment. Ondraaglijk
wordt zwaar en fantastisch wordt zeer fijn. De intensiteit is verdwenen. Je
weet nog wel dat iets intens was, maar je kan je nooit herinneren hoe dat exact
voelde. Wat dat met zich meebracht, hoe overweldigend het was. Het is iets
geworden dat je enkel nog in woorden kunt uitdrukken, maar niet meer in
gevoelens. Misschien is dat wel goed, want sommige dingen willen we ons niet
levendig kunnen herinneren, ze doen te veel pijn, zijn te zwaar om dragen en de
enige reden dat we ermee om kunnen gaan is omdat ze verzacht zijn.
Onze hersenen doen wat nodig is om alles draaglijk te maken,
helaas doen ze dat ook met vreugde en geluk. Ze beperken zich niet tot het
minderen van pijn en verdriet, ze filteren niet en maken geen onderscheid
tussen positieve en negatieve ervaringen. Eigenlijk neutraliseren ze onze
belevingen een beetje. Afhankelijk van je persoonlijkheid doen ze dat
volcontinu of slechts met momenten.
Ik stel me wel eens de vraag of mensen die niet pieken en
dalen gelukkig zijn? Ze kennen niet de intensiteit die zon schommelingen met
zich meebrengen, maar ook niet de diepte die erbij komt kijken. Misschien zijn
ze gelukkiger, wat je niet kent kan je niet missen. Misschien ook niet,
misschien zouden ze willen dat ze dat wel konden ervaren. Ik ken koppels die
nooit halsoverkop voor elkaar zijn gevallen, niet volledig uit hun lood
geslagen waren. Ze zien elkaar graag, ze passen bij elkaar, maar de intense
passie hebben ze nooit ervaren. Ze geloven er ook niet in, het is volgens hen
een illusie en niet van blijvende aard. Ik geloof er wel in. Misschien zit in
mijn lichaam de mogelijkheid tot een chemisch proces dat zij niet kennen. Een
proces met voor- en nadelen. Verslavend, allesoverheersend met momenten en
doorspekt van risicos, maar evengoed fantastisch, overweldigend en grandioos.
|