Wat kan de liefde complex zijn! Je hart dat naar alle richtingen wijst, maar nooit echt kan kiezen. De ene moment wil je loslaten, al was het maar om nadien te kunnen terugvinden. De andere wil je vasthouden uit schrik te verliezen. Soms voelt het geweldig om hem te zien en soms is het een nachtmerrie. Althans, nadien dan toch, op het moment zelf is het altijd een beetje proeven van geluk dat ooit is geweest. En dat maakt het zo moeilijk, want wat je niet kent, kan je niet missen, maar wat je wel kent…

Afleiding wordt wel steeds makkelijker. Een avond bij vrienden hoeft niet meer te vervallen in een avond geklaag en gezeur. Slapen lukt terug vlotjes, al moet je er moe genoeg voor zijn. Eten is geen probleem meer, al is het met mate. Maar ook andere dingen komen stilaan terug op gang en het besef dat alleen niet miserabel hoeft te zijn. Al is het leuker met twee, leuker om te kunnen delen, om te weten dat iemand je altijd en onvoorwaardelijk steunt, al bleek dat laatste een illusie.

De zomer kruipt op kousenvoeten binnen en dat helpt natuurlijk ook. Alles ziet er minder somber uit met een klein beetje zonlicht. Alles is net iets stralender en mooier. Maar het brengt ook herinneringen met zich mee en die zijn niet altijd even eenvoudig om dragen. Gelukkig zijn er altijd mogelijkheden om nieuwe herinneringen te creëren, nieuwe vriendschappen te sluiten, nieuwe dingen te ontdekken en oude dingen om te herontdekken.

En dan is er goede raad, van jezelf en van anderen. En op bepaalde momenten, maak je jezelf hard dat je die raad gaat volgen, maar een dag later stap je daar weer vanaf. Het hart kiest zijn eigen weg en wie trouw wil zijn aan zichzelf volgt zonder aarzelen. En iedereen zegt dat het wel voorbij gaat, maar daar denk ik anders over. Sommige dingen gaan niet voorbij, ze slijten en verzachten, maar blijven voor altijd op de achtergrond sluimeren. Je leert ermee leven en je leert ze een plaats te geven, maar je draagt ze voor altijd met je mee.

Maar er zijn ook leuke dingen, dingen die je helpen, die je oppeppen en doen leven. Plannen en visies, vrienden en muziek. Vooruitzichten en genieten van kleine dingen. Het besef dat je kunt wakker worden en je gedachten niet meer overheerst worden door hem. Dat je niet meer gedurig op het punt staat te huilen omdat je enkel kan zien wat je bent verloren. Dat je ook een toekomst kan zien die de moeite is zonder dat je er iemand voor nodig hebt.