Onzekerheid is zwaar om dragen, maar het geeft ook hoop en hoop is goed! Misschien is het valse hoop en wordt die op een zeker moment met de grond gelijk gemaakt, volgt een tweede mokerslag die je gebroken achterlaat. Misschien is de hoop terecht en kom je in een fase van extase, blijheid om wat niet verloren is en waar je voor hebt gevochten.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ik tracht niet langer te zijn wie ik voor jou moet zijn. Ik ben mezelf, met slechte en goede kanten. Soms vind je dat fijn en soms erger ik je, maar dat is menselijk, dus ik kan er mij geen zorgen meer over maken. Ik ben niet perfect, maar dat ben jij evenmin. Ik ben niet altijd vrolijk en goed gezind, ik loop niet altijd over van geluk en ik ben kritisch. Maar ik geef minstens even vaak complimenten. Ik zeg wat ik denk en soms zou ik beter op mijn tong bijten, maar dat is wie ik ben.  Ik ben een hoge boom en ik vang veel wind, maar ik ben er tegen bestand.

Jij bent koppig, een stijfkop zoals dat genoemd wordt. Je stoot mij niet af en soms laat je mij zelfs toe, maar je komt niet snel terug op een beslissing, ongeacht of ze goed of slecht voor je is. Daarom weet ik dat het niet voldoende is of je mij mist en wat je voor me voelt, je moet een klik in je hoofd maken en misschien gebeurt dat niet.

Ik hou ervan om je te zien, dingen samen te doen. Het voelt juist en goed, comfortabel… En aan het einde van de rit doet het pijn, want waar er vroeger een samenzijn volgde, volgt nu een afscheid en dat valt me zwaar, steeds opnieuw.

Er zijn geen ruzies meer, geen druk, geen reden tot presteren en dat is fijn. We kunnen nu ongedwongen met elkaar praten en omgaan, maar er mist iets. Ik zoek naar een teken, probeer te geven, maar niet te veel, want ik wil je niet onder druk zetten. Misschien zie ik tekens die er niet zijn, omdat ik dat wil, misschien zijn ze er wel en durf ik ze niet te zien. Onzekerheid is mijn vijand en mijn vriend.

En er komt een dag waarop ik de knoop zelf moet doorhakken als jij dat niet doet, maar die dag is niet vandaag. Vandaag kies ik voor onzekerheid. Welke keuze ik morgen maak, staat nog niet vast, dat zien we dan wel.