Gisterenavond ben ik naar een vriend gegaan die ik al jaren niet meer gezien had. Mensen spreken niet snel af wanneer iemand al zo lang uit hun leven is verdwenen en dat is eigenlijk jammer. Pas wanneer het slecht gaat en alles tegenzit, neem je het initiatief om mensen van weleer terug te contacteren en op te zoeken. Eigenlijk zou je dat ook op goede momenten moeten doen want het is een fantastisch idee.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Het leuke aan sommige mensen is dat ze altijd juist en goed zullen aanvoelen. Hoeveel tijd ook verstreken is, ze geven je een gevoel van thuiskomen en comfort. Zo ook met mijn “jeugdvriend”. Alsof het gisteren was dat we elkaar uit het oog verloren zijn en vandaag gewoon een nieuwe dag. Ze geven je energie en liefde, waardoor de wereld er terug wat zonniger uitziet.

Het is fijn te weten dat mensen er voor je zijn als je ze nodig hebt. Men zegt wel eens dat men in tijden van nood zijn vrienden leert kennen. Veel mensen ervaren dat dan als iets negatiefs. Ze blijken minder vrienden te hebben dan verwacht en veel vrienden komen niet over de brug. Ik heb gemerkt dat het voor mij iets positiefs is.

Door mezelf te verliezen, kwam ik niet meer buiten. Dat gaf mij het gevoel geen vrienden meer te hebben of toch maar in zeer beperkte mate. Maar in mijn momenten van nood, blijkt het tegendeel waar te zijn. Ik heb massa’s vrienden. Sommige wat recenter, sommige al een leven lang. Sommige zie ik geregeld en sommige heb ik al in geen tijden gezien. Maar allemaal staan ze klaar voor een babbel, een knuffel en een troostend woord. En dan vraag ik me af hoe ik die vriendschappen heb kunnen laten verwateren. Hoe ik mijn tijd heb kunnen doorbrengen met wachten in plaats van leven. Want al die verloren uren had ik ook met hen kunnen doorbrengen.

Mocht ik dat gedaan hebben, was ik niet gefrustreerd geraakt. Ik was niet boos geworden omdat een ander eens later thuis was, ik had het wellicht niet eens gemerkt. Ik zou rust gevonden hebben in mezelf en die kunnen doorgeven hebben. Nog een inzicht dat te laat komt.

Niettemin voel ik me goed en ok vandaag. Vrienden werken als een drugs. Ze zijn verslavend en niet te weerstaan. Ze geven je een fantastisch gevoel, maar je weet dat de kans bestaat dat er een afkick komt.