GAAT NIET
Zaterdagavond. Vedette is na een nachtje papa terug bij mij. Supergoedgezind en uitgelaten.
Heeft duidelijk genoten van alle aandacht en leuke uitstapjes. Ik dus ook content.
De achterlichten van BM die thuiskomt, schijnen door de gordijnen in onze woonkamer.
Zij merkt dat nog voor mij op en gaat uit haar dak.
-"BM!, BM!, thuis maamaa!"
Ik sta versteld.
-"Ga maar even zwaaien voor de raam!" zeg ik nonchalant.
Ze accelereert en trippelt zo hard ze kan richting raam.
Maar net niet snel genoeg om die 10 meter af te leggen voor hij binnen is.
Tranen, ontgoocheling, blijven aandringen, zich vastklampend aan de vensterbank waar ze juist met haar neus bovenuit komt.
Ik sta versteld.
Ik geef toe. "Kan je even voor je raam komen staan?" sms ik kort.
Twee minuten later hangt ze nog steeds aan die vensterbank, terwijl ze het uitkraait van plezier. "Jaaaaa! Bééééé-emmmmm! Bééééé-emmmmm!".
Ik geniet mee en zit te gniffelen voor de tv.
-"Kom nu maar terug bij mama zitten", zeg ik na een paar minuten, "BM zijn arm wordt moe van al dat zwaaien."
-"Neeee, maamaa, BM hier"
Hij staat al even voor mijn raam in plaats van achter het zijn.
Even later zitten ze samen in de zetel, kusjes, knuffels, vertellen, nieuwe kunstjes laten zien.
Zich aan hem vastklampend.
Ik sta versteld. Want dat heb ik haar nog nooit zien doen. Ook niet toen.
Ik heb er bewust geen verklaring achter gezocht. Niet bij haar, niet bij hem en al zeker niet bij mij.
Omdat ik dat erg blije gevoel, als ik ze samen zo bezig zag, zo lang mogelijk wou houden.
Zondagmorgen. Samen in bad. Veel plezier en geplons.
Wild haar nieuwste zwemtechnieken tonend, terwijl ze luid zingt.
Plots kalm en heel serieus.
-"Maamaa, BM mee bad in?"
-"Euh, nee schat, dat gaat niet he, ons bad is daarvoor toch veel te klein."
-"Gaat nieee" beaamt ze, en gaat iets anders doen dat wel gaat.
20-02-2012 om 20:04
geschreven door axelle
Categorie:2. Vedette
|
