Ik ben Scrapalicious
Ik ben een vrouw en woon in Stekene (Belgium) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 24/05/1976 en ben nu dus 49 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: scrapbooking, literatuur, poëzie.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
clumsy is a state of art!
Not the most professional creative woman on this planet, but definitely one who is discovering creativity with the enthusiasm of a toddler!
Misschien niet de meest professionele creatieve vrouw op deze aardkloot, maar wél iemand die haar eigen creativiteit ontdekt met het enthousiasme van een kleuter!
18-07-2008
details
En wat als ik hier nu eens een puntje plaatste? Net onder dat stipje aarde? De roos keek vertwijfeld naar de papaver. Die heupwiegde hoogst ongemakkelijk: de eerste stralen prikten haar en hoe het nu verder moest met hun bloemengedicht wist ze ook al niet meer. Kon de avond maar snel en geruisloos zakken! Net op het moment dat de roos het puntje onder het stipje aarde wou planten, waggelde Pad langs. Of Roos en Papaver niet eventjes tijd hadden, maar dat hij nu toch wel eens weten wou wat ze al een hele morgen lang aan het bedisselen waren?
'We proberen een bloemengedicht te maken', zuchtte Papaver. 'Maar het lukt niet zo goed, want we vonden hier nu net een puntje en we dachten: kom, laten we dat puntje maar eens gebruiken...'
'Tja.' De pad hobbelde naar het puntje aan de voeten van Roos en bukte zich bedachtzaam over het puntje.
'Welk soort puntje is het?' Roos en Papaver keken elkaar vertwijfeld aan. Dat wisten ze niet.
Pad had het al wel gedacht, viste een hoornen bril uit en plantte die op zijn opgeblazen kop.
Lichtjes door de knieën buigend, bestudeerde hij lang het puntje aan de voeten van Roos, terwijl Roos en Papaver zich stil hielden. Maar de wind wist van toeten noch blazen en bleef maar briesjes zuchten, tot Papaver hem fluisterde dat hier ernstige zaken aan het daglicht werden gesteld en dat briesjes niet bij zo'n stemming hoorden.
De zon begon nu ongenadig op de harten van Papaver en Roos te broeien en de beide bloemen knikkebolden op hun jonge stengels.
Zo nu en dan schraapte Pad gewichtig zijn keel en dan veerden de kopjes van Papaver en Roos hoopvol op, om daarna weer in een droomloze sluimerwereld te soezelen.
Toen Papaver rillend wakker werd door de ondergaande zon, stond Pad nog steeds in dezelfde houding als die ochtend.
'Aha!' Pad veerde energiek recht en stootte hierbij Papaver tegen de stengel. Een gouden wolk daalde op hem neer en gaf zijn oude Elsenbladjasje een nieuwe glans. Hij stofte verwoed zijn schouders af, rechtte zijn bolle rug en galmde toen:
'Dit puntje is een melancholisch puntje!'
Roos keek verbouwereerd naar Pad, die heftig wiebelend met zijn kop zijn woorden kracht wou geven.
'Bent u er zeker van, Pad?' vroeg Papaver vertwijfeld.
'Oh heel zeker!'schalde Pad.
'Kijk!' en hij legde het puntje heel voorzichtig in de palm van zijn poot.
'Als je heel goed en van héél dichtbij kijkt, merk je in de donkerbruine nerven van het puntje een klein, zwart vlekje. Welnu, ofwel is dit een zeer goede imitatie van een melancholie ofwel hoort dit puntje bij de zeldzame melancholische puntjes.'
Zelfvergenoegd van zijn eigen kunnen keek hij Roos en Papaver aan.
'Tja,' fluisterde Roos, 'eigenlijk wilden we een bloemengedicht maken. Hoort daar dan een melancholisch puntje bij, Pad?'
Pad dacht eens na, tuurde lange tijd naar de muggenfuiven op het plasje en antwoordde toen zacht:
'Neen, Roos en Papaver, ik denk niet dat zo'n melancholisch puntje bij bloemengedichten horen. Maar wisten jullie dat ik thuis, in mijn modderbad ook vaak dicht? En laat ik nu toevallig een melancholisch gedicht aan het maken zijn. Het enige wat me nog mankeerde, was een melancholisch puntje. Overal had ik al gezocht, maar nergens kon ik er maar één vinden.'
'Wel dan, Pad, neem het toch mee,'zei Papaver, 'zo'n puntje neemt veel plaats in en het ligt hier eigenlijk toch alleen maar in de weg.
En Pad vertrok in het bruinoranje licht van de avond naar zijn huisje in het weidegras en verkneukelde zichzelf al aan de vele mogelijkheden die het melancholische puntje hem zouden bieden in zijn melancholisch gedicht.
