Ik ben Scrapalicious
Ik ben een vrouw en woon in Stekene (Belgium) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 24/05/1976 en ben nu dus 48 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: scrapbooking, literatuur, poëzie.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
clumsy is a state of art!
Not the most professional creative woman on this planet, but definitely one who is discovering creativity with the enthusiasm of a toddler!
Misschien niet de meest professionele creatieve vrouw op deze aardkloot, maar wél iemand die haar eigen creativiteit ontdekt met het enthousiasme van een kleuter!
10-07-2008
Back to the future
What will happen to you, my little precious? Will you be happy? Will you understand the things I still don't understand? Will you feel the same loneliness and will you look for shelter in books and poems? You say you want to dig, you want to dig so deep, that nothing of the past will remain unknown or unrevealed. You are ambitious, my girl. Maybe we are complementary: I cover everything with piles of dirt, sowing clovers all over the area... I must have known that clovers are not so blending in a garden full of roses... What I cover, you dis-cover. I don't want that, my love, I don't want to go back. I wànt to go back. I wànt to hurt myself, time after time again. I hàve to. It's the only way I know I am still alive and not dead already.
(having a hard time again, I am afraid and our trip is coming nearer... I hope to find piles of new creativity in France to show and share with you all) ___________________________________________________ Wat wordt er van je, mijn kleintje? Zul je gelukkig zijn? Zal jij de dingen begrijpen die ik nog steeds niet vat? Zal je dezelfde eenzaamheid voelen en zal je geborgenheid zoeken in boeken en gedichten? Je zegt dat je graven wilt, je wilt zo diep graven, dat niks van het verleden onbekend of geheim blijft. Je bent ambitieus, meisje. Misschien vullen we elkaar wel aan: ik dek alles netjes toe met bergen vuil, ik zaai klavertjes overal... Ik had beter moeten weten: klavertjes gaan niet op in een tuin vol rozen.. Wat ik dek, ont-dek jij. Ik wil dit niet, liefje, ik wil niet terugkeren. Ik wil wél terug. Ik wil wél mezelf telkens weer pijn doen, iedere keer opnieuw. Ik moet wel. Het is de enige manier waarop ik weet dat ik nog leef en niet al dood ben.
(het spijt me, ik heb eventjes weer een moeilijke periode. Ik hoop zoveel energie en creativiteit in Frankrijk te vinden dat ik met jullie wil delen en jullie tonen)
