Ik ben Scrapalicious
Ik ben een vrouw en woon in Stekene (Belgium) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 24/05/1976 en ben nu dus 48 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: scrapbooking, literatuur, poëzie.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
clumsy is a state of art!
Not the most professional creative woman on this planet, but definitely one who is discovering creativity with the enthusiasm of a toddler!
Misschien niet de meest professionele creatieve vrouw op deze aardkloot, maar wél iemand die haar eigen creativiteit ontdekt met het enthousiasme van een kleuter!
25-06-2008
growing pains
Is it possible to have been a slumbering little seed in a forest for almost 32 years? It feels like it. Maybe it's about time this little seed starts fighting for its own place. Maybe it's about time this little seed starts feeding its own roots and not those of other, big plants...
I think I am starting to grow. This little seed is slowly waking up. This little seed got precious food of a precious, special, warm bonsaï today. _____________________________________ Kan dit? Reeds 32 jaar lang een soezelend klein zaadje te zijn in een oerwoud? Zo voelt het toch een beetje. Misschien wordt het wel tijd dat dit zaadje begint te vechten voor een eigen plekje. Misschien wordt het wel tijd dat dit zaadje haar eigen wortels voedt en niet die van andere, grotere planten..
Ik denk dat ik begonnen ben met groeien. Dit zaadje wordt stilaan wakker. Dit zaadje kreeg kostbaar voedsel van een dierbare, speciale, warme bonsäi vandaag.
In these times of money and expensive gifts, a handmade gift nowadays is not always appreciated. But what gift could I found in stores that expressed my feelings of gratitude at best? A palace for a princess of a teacher and a queen of a principal was not in my budget though and sunshine and rainbows (my daughter's idea) are not for sale! I could only show my gratitude by being my own, creative me and made them an exclusive and hopefully lasting gift: a physical kiss and hug for the warmth, enthusiasm, honesty and love they gave my child this year... Anxiety took controll over me, when I handed them their gift (wasn't it too ugly? didn't it show too much handmade??) and I was surprised to see them moved by the words I had written.. Words that came right out of my heart, words that didn't even reach the amount of thankfulness I felt for them. But the biggest surprise for me was the appreciation of the time I had taken to make their gift, as if they knew how many hours and effort I had put into it... But they had made my greatest gift: they gave me my child back ________________________________ In deze tijden van geld en dure geschenken, wordt een zelfgemaakt cadeau niet altijd meer gewaardeerd. Maar welk geschenk in de winkel kon ik vinden dat mijn gevoelens van dankbaarheid het beste konden uitdrukken? Een paleis voor een prinses van een juf en een koningin van een directrice paste helaas (net?) niet in mijn budget en zonneschijn en regenbogen (mijn dochters ideetje) zijn helaas niet te koop! Ik kon enkel mijn dankbaarheid tonen door mijn eigen, creatieve zelf te zijn en ik maakte hen een exclusief en hopelijk blijvend cadeau: een fysische kus en knuffel voor hun warmte, enthousiasme, eerlijkheid en liefde die ze mijn kind gaven dit jaar... Angst sloeg mij om het hart toen ik hen mijn geschenkje gaf (was het niet te lelijk? zag het er niet te zielig uit of te zelfgemaakt?) en ik was verbaasd toen ik hun ontroering zag bij het lezen van de woorden die ik hen had geschreven... woorden die vanuit het diepste van mijn hart kwamen, woorden die niet eens voldoende konden uitdrukken hoe dankbaar ik was. Maar de grootste verrassing voor mij was hun waardering voor de tijd die ik had genomen om hun geschenkje te maken, alsof ze wisten hoeveel uren en energie ik erin had gestoken. Nochtans gaven zij mij het mooiste geschenk: ze gaven me mijn kindje terug.
