Ik ben Scrapalicious
Ik ben een vrouw en woon in Stekene (Belgium) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 24/05/1976 en ben nu dus 49 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: scrapbooking, literatuur, poëzie.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
clumsy is a state of art!
Not the most professional creative woman on this planet, but definitely one who is discovering creativity with the enthusiasm of a toddler!
Misschien niet de meest professionele creatieve vrouw op deze aardkloot, maar wél iemand die haar eigen creativiteit ontdekt met het enthousiasme van een kleuter!
19-08-2007
The Invisible Touch!
Oogje.
Zo heet het imaginaire vriendje van mijn dochter. Neen, de film Monsters Inc. had ze toen nog niet gezien, toen ze haar Oogje liet geboren worden.
Het werd haar partner in crime: Oogje had de beker melk laten vallen, Oogje riep zo luid en Oogje was bang in het donker...
Hij woont in haar hoofd op de vierde verdieping in een garage en bedient haar denkmachine.
Ze praten uren achtereen met elkaar (mét stemmetje natuurlijk!) en Oogje gaat overal met haar mee.
Alle indrukken en belevenissen die ze heeft opgedaan tijdens de dag, overkomen plots haar Oogje: de brand in de Gifi-winkel in 't stad net op het moment dat ze bij grootmoeder op bezoek was (ze hebben urenlang naar de rook staan gluren uit het raam en naar de brandweer die op en af reed); de nachtmerries; haar zenuwen voor de nieuwe school dit schooljaar (en zij moet dan natuurlijk Oogje geruststellen); de ontvoering van een kind; de dood van onze hoogbejaarde, blinde poes; de weg die ons afvalwater naar drinkwater aflegt; de luchtballon die op de weide naast ons kwam te landen en waar zij van de piloot eventjes in de mand mocht zitten; de parapente die elke mooie zomeravond boven onze tuin snort en ga zo maar door...
Oogje is onweerlegbaar in ons leven binnengedrongen sinds twee jaren: hij groeit met haar mee, heeft zijn plaatsje binnen ons gezin en heeft van een dode soldaat diens tank gekregen om in rond te sjeesen (uiteraard wordt met walkie talkies de communicatie tussen eurydieke en Oogje behouden!).
toen ze op een avond heel erg droevig was omdat ze 'Oogje miste omdat die maar verzonnen was', vond ik het tijd om mijn naaifobie aan de kant te zetten, wat lapjes vilt te kopen en met de moed der wanhoop en zonder ook maar enig logisch inzicht in een werkwijze of strategie een Oogje te naaien.
Het heeft me bloed (letterlijk!), zweet en tranen (van concentratie en stress) gekost en alles heb ik zelf gedaan en met de hand.
ja, mijn naaisteken zijn slordig en niveau derde leerjaar. Ja, het is een beetje schots en scheef, maar ik ben er hypertrots op!
eindelijk de berg beklommen die ik jarenlang heb weten te vermijden.
De liefde voor een kind brengt je soms op onverwachte plaatsen.
Morgen zal ze wakker worden en aan het voeteneind van haar bedje, zal haar Oogjesknuffel op haar wachten.
Can't wait 'till it's morning :)
