Ik ben Scrapalicious
Ik ben een vrouw en woon in Stekene (Belgium) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 24/05/1976 en ben nu dus 49 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: scrapbooking, literatuur, poëzie.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
clumsy is a state of art!
Not the most professional creative woman on this planet, but definitely one who is discovering creativity with the enthusiasm of a toddler!
Misschien niet de meest professionele creatieve vrouw op deze aardkloot, maar wél iemand die haar eigen creativiteit ontdekt met het enthousiasme van een kleuter!
15-08-2008
New Year's Eve on its way
Okay, within a few weeks (to be exactly: two weeks) I am celebrating my own New Year's Eve... Since I was a child I always counted in schoolyears. Being a teacher hasn't changed this way of measuring time. And... a new year means... a new agenda. I kept it simple and flat, as this little fellow will be not used in the most gentlest way. Luckily, my beloved Tim Holtz must have thought about people like me, so I tore off the hardcover of a purchased cheap agenda and glued and stitched some grungeboardcover onto it. The inside is a patterned paper from Dreamstreet, that was originally black and greyblue. It didn't match the spicedmarmalade and brushedcorduroycolors on my cover, so I just inked the whole inside with the same inks. On the back of my little fellow I stamped the word today. Is this the start of a new creative stream I am in? Let's hope so... ______________________________________________________________________________________ ok, binnen enkele weken (twee om precies te zijn) vier ik Oudejaarsavond. Van kleinsaf aan rekende ik de tijd in schooljaren. Leerkracht zijn heeft niks veranderd aan mijn manier van tijd meten. en... een nieuw jaar betekent ook... een nieuwe agenda. Ik hield het eenvoudig en plat, omdat dit kleine maatje vaak niet op de meest zachtaardige manier door mij wordt behandeld. Gelukkig moet mijn alleraardigste Tim Holtz gedacht hebben aan mensen zoals ik, dus scheurde ik de kaft van een goedkoop gekocht agendaatje eraf en kleefde en naaide er een grungeboardcover aan. De binnenkant is bekleed met Dreamstreetpapier dat oorspronkelijk zwart en blauwgrijs was. natuurlijk paste dit niet bij de spicedmarmalade en brushedcorduroy-mix van mijn voorkant, dus inkte ik de hele mikmak in dezelfde tinten. Op de rug stempelde ik het woord today. Is dit de start van een nieuwe creatieve stroom waarin ik verzeild ben geraakt? Ik hoop het zo van harte...
I am trying to allow a new feeling into my life. It is not as easy as I thought it would be. It's giving up some proud and it's a way of experiencing life from a total other point of view. Who could have thought that it would be so hard to accept and allow others to take your innerself in account? Who could have thought that letting this happen would give me such a feeling of relief? Now I realize the amount of stress and anxiety I must have lived in for the past 32 years.... I have a long, long way to go and I've taken my first babystep: allowing a Bonsaï to enter my cage and letting him take away some weight off my shoulders......
Thanks B. _____________________________ Ik probeer een nieuw gevoel in mijn leven toe te laten. Het is niet zo eenvoudig als ik had gehoopt. Het is vooral een soort van opgeven van een stukje trots en een andere manier van het leven beleven vanuit een totaal andere invalshoek. Wie had kunnen denken dat het zo moeilijk zou zijn om anderen in jezelf toe te laten rekening met je te houden? Wie had kunnen denken dat dit laten gebeuren me zo'n gevoel van opluchting zou geven? Pas nu besef ik de hoeveelheid angst en stress die ik met me heb meegedragen voor de laatste 32 jaar... Ik heb nog een hele lange weg te gaan en ik heb mijn eerste kleine stapje genomen: ik liet een Bonsaï binnen in mijn kooi en liet hem toe wat gewicht van mijn schouders voor even af te halen...
I saw a falling star tonight. I could have wished for real friends or for easier dealing with new situations. More self confidence, would my husband have said I should have wished for. Maybe I should have wished for that 'enjoying life'-feeling. Or I could have wished for more time, creativity or energy. I couldn't wish for a healthy, happy little girl or a husband that truly loves me the way I am. I couldn't wish for things I already had, could I? How can you wish something that can only come true if you make efforts for it yourself? And although I know telling your wish does not make him come true, I take this risk.
I wished for a lifetime Bonsaï. __________________________________________________ Ik zag een vallende ster deze nacht. Ik had echte vrienden kunnen wensen of de vaardigheid om makkelijker met nieuwe situaties om te gaan. Meer zelfvertrouwen, zou mijn man geantwoord hebben, had ik hem gevraagd wat ik had moeten wensen. Misschien had ik wel dat 'genieten van het leven'-gevoel moeten wensen? Of om meer tijd, creativiteit en energie? Ik kon geen gezond, klein blij meisje wensen, noch een man die van me houdt zoals ik ben. Ik kan toch niets wensen wat ik al had, wel? En hoe kun je nu iets wensen wat je zélf moet waarmaken? En ook al weet ik dat je wens verklappen ervoor zorgt dat hij niet uitkomt, toch neem ik dit risico.
Having a goofy brother sometimes has its advantages. For a year, my little girl is crazy about the two turtles my brother has in his house, so we kinda managed it to convince him that they would be waaaaaaaaayyyy better off in our house!! (oh, did I mention I am totally hooked on these creatures for decades? I used to have one myself and she grew so beautiful, till one day (about three years ago now) she dissapeared out of our pond) Unfortunately, he refused, but guess what? For her sixth birthday he bought her two little turtles!!! Eurydieke and I went totally crazy about it! they are called Stiefel and Staffel, don't ask where we got these names from!! They just came up to me... They are still kind of shy, so getting a pic of them is very difficult. This was the best one I could take. _______________________________________________________ Een gekke broer hebben kent soms zijn voordelen. Reeds een jaar is mijn kleine meis gek op de twee waterschildpadjes die mijn broer thuis heeft, dus probeerden we hem ervan te overtuigen dat zijn beestjes een pàk beter af zouden zijn bij ons dan bij hem!!! (oh, zei ik jullie al dat ik helemaal verslingerd ben aan die wezentjes, sinds jaren? Ik had er zelf een en ze werd zo mooi groot, tot ze op een dag (drie jaar geleden ondertussen) uit onze vijver verdwen en nooit meer terugkwam) Helaas pindakaas is mijn broer ook heel erg koppig en wou hij ze niet afgeven. Maar raad eens wat mijn meisje voor haar zesde verjaardag kreeg? Yep, twee schildpadjes!!! Hij had ze speciaal gekocht. Eurydieke en ik gingen zowat uit ons dak van vreugde en we doopten ze Stiefel en Staffel. Vraag niet hoe we op die namen kwamen, het kwam ineens in ons op. Ze zijn nog heel schuw, dus een foto is niet zo evident. Dit was de beste die ik nemen kon..