Sinds enige tijd ben ik verliefd.

Hij heeft het weer in zijn kop en nergens anders, zeggen ze in mijn omgeving. Ze tikken dan met hun wijsvinger ter hoogte van de slaap en verwijzen naar hun kruis. Maar wat weten criticasters nu van verliefdheid? Laat mij maar doen. Het is een Italiaanse weet je, een droom en vandaag gaat het gebeuren. In gedachten beleef ik al een voorsmaakje. Als ik ze zie dan tuit ik m’n lippen ter voorbereiding van ons rendez-vous. Zeer licht van boven, een beetje schuimig, in een slank bijna doorzichtig lichaam. Eén hand brengt haar zachtjes naar mijn lippen, daar waar zij dit het liefste verwacht. Getuit en zeer voorzichtig proef ik haar eerst fris, zacht en laat haar mijn tong beroeren. Vervolgens komt ze, heet en sterk, zoals iedere man het wel graag geeft. Als ze in me opgaat verwarmt ze me van bovenaf. Haar zoete smaak in uit haar hete omhulsel laten me lichtjes sidderen tot in mijn diepste binnenste. Kon dit maar blijven duren? Plots wordt ik uit m’n droom gewekt en vraagt de ober of ik mijn cappuccino “zoals gewoonlijk” wil. Een voorstel waar ik slaafs gevolg aan geef.