The moment I wake up Before I put on my makeup I say a little prayer for you While combing my hair, now, And wondering what dress to wear, now, I say a little prayer for you
Forever, forever, you'll stay in my heart And I will love you Forever, forever, we never will part Oh, how I'll love you Together, together, that's how it must be To live without you Would only be heartbreak for me. (Aretha Franklin)
Welkom! "...want het leven is toch al zo kort,
dat je beter lachend wakker wordt!" (J. Verminnen)
17-12-2008
Conditie, conditie, conditie...
Deze week zien de trainingen er als volgt uit : maandag heb ik drie kwartier gelopen, vanavond conditietraining in de sporthal en vrijdagavond nog een looptraining om dan uiteindelijk zondag deel te nemen aan de Kerstloop van Stekene.
De conditietraining werd deze week gegeven door Erwin. Vooral loopoefeningen, kort en hevig. Een soort piramide waarbij je constant moest draaien rond een kegel en alsmaar langere afstanden moest lopen. Echt intensief!!
Ben vanavond wel tot de vaststelling gekomen dat er een probleem is met mijn buikspieren. De vorige weken kon ik zonder probleem de buikspieroefeningen tot een goed einde brengen. Deze week moesten we neerzitten, achteroverleunen op de handen en dan ons benen juist boven de grond tillen. Dat lukte amper en zelfs soms helemaal niet!! Nadien moesten we dan ook nog bewegen moet ons benen net boven de grond. Van dat bewegen was bij mij geen sprake!! Tja..... blijven oefenen zeker??
De examens zitten erop!! Ik heb vandaag een dagje verlof, maar geen kinderen te zien. Annelien is naar haar vriendin deze namiddag en Michiel komt net binnengelopen met 2 vrienden en met de mededeling dat ze deze middag naar de cinema gaan.
Een dagje lekker niets doen en dan begint de drukke periode van Muzart voor Annelien en ook voor ons. Ieder jaar wordt er in Beveren een familiemusical op touw gezet. Dat is dit jaar niet anders. Het belooft weer, zoals elk jaar trouwens, een supervoorstelling te worden met een grote groep tieners uit Beveren. Klik op onderstaande link en in het filmpje zie je de eerste repitities en een uitleg over het verhaal.
In tegenstelling tot vorig jaar zal het dit jaar vooral pa zijn die chauffeur zal mogen spelen en ook toneelmeester. Bij gebrek aan verlof zal mijn bijdrage zich beperken tot het gaan kijken naar de voorstellingen. 't Wordt dit jaar, ook voor mij, een verrassing!
't Weekend zit er bijna op! Straks nog een rustige avond voor de buis en we kunnen er morgen weer invliegen!!
't Was vanmorgen vroeg dag nadat ik gisteren veel te laat in mijn bed lag!! Ingeborg en Danny hadden de jeugdvrienden uitgenodigd voor een gezellige avond bij hen thuis. De immer enthousiaste Ingeborg (net zoals ik Westvlaamse en geboren in Izegem) heeft er weer een fantastische avond van gemaakt!! Volgende keer ligt de organisatie in mijn handen, 't is een uitdaging na zo'n toffe avond!
Vanmiddag een paar lagen kleren en evenveel paar kousen aangedaan om een ganse namiddag, in de kou hot-dogs, te verkopen. Ina en Tom zorgden voor het bakken van de pannenkoeken terwijl Pascale (ook goed ingduffeld) en ikzelf de vers gebakken pannenkoeken en de lekkere hot-dogs aan de man brachten!
Onze Kerstloop werd een onverhoopt succes. Meer dan 100 kinderen voor de kinderloop, die na hun wedstrijd allemaal een gratis pannenkoek kregen. Dat was efkes stressen! Ook voor de 5km en de 10km waren er veel meer deelnemers dan de vorige jaren. Om 17u30 waren dan ook alle hot-dogs verkocht!! Min of meer verkleumd en met ijskoude voeten konden wij om 18u beginnen met opruimen, terwijl Ina en Tom de laatste pannenkoekjes aan 't bakken waren.
De laatste studienamiddag van de week. 't Is goed dat 't weekend voor de deur staat, vooral voor de studenten!!
Om 16u staat mijn buurvrouw Pascale voor de deur, voor een klein toerke, smeekt ze bijna want ze voelt nu wel dat ze nog heel veel spieren in haar lichaam heeft, dit als gevolg van de conditie- training van gisteren.
We lopen rustig drie kwartier, ons gebruikelijk parcours, al babbelend en zonder versnellingen...maar we zijn goed bezig, dat vinden we zelf toch!! We spreken af dat de volgende training pas op maandag zal doorgaan omdat het weekend weer vol andere activiteiten zit. Eén ervan is de Kerstloop van 't Swin. Allen daarheen zou ik zo zeggen!
Vandaag was het opzet om nog wat aan de conditie te werken en deel te nemen aan de wekelijkse conditietraining van 't Swin.
Mijn buurvrouw Pascale was nog volop aan het bekomen van haar avontuur van de dag! Ze was namelijk deze morgen, door de ijzel, met haar wagen in de gracht beland. Gelukkig enkel wat blikschade dus trainen was geen probleem!
De trainer deze week was Erik. Hij had er een serieus zwaar parcours van gemaakt. Maar dat kunnen wij, mannen en vrouwen van 't Swin wel aan, dat dacht ik toch!! 't Bleek allemaal weer wat moeilijker te gaan dan verwacht, dat zal de leeftijd wel zijn... Een partijtje hockey, waarbij de sticks in het rond vlogen, was een toffe afsluiter van de training.
Afgesproken met Pascale om morgen om 16u te lopen, dan kunnen we tenminste nog eens lopen bij daglicht zonder fluojasjes!!
Vanavond zou ik met mijn buurvrouw en loopmaatje Pascale een toerke lopen. Pascale haakte echter af. In volle examen- periode was haar schoonma komen studentensitten en zij bleef ook eten. Begrijpelijk.
Het is dan altijd een beetje moeilijk om in je eentje de moed te vinden om, in deze donkere periode, toch je loopschoenen aan te trekken en te vertrekken. Maar ik heb het toch maar gedaan. Ik ben nu juist goed aan 't trainen en morgen is er weer een conditietraining, dus kwam het goed uit om vandaag te lopen.
Het ging werkelijk vanzelf, blijkbaar zat er een hoop adrenaline in mijn lijf!! Na een 40-tal minuten gelopen te hebben, heb ik op het laatste rechte stuk nog een paar versnellingen gesprint om dan rustig terug naar huis te lopen.
Donderdag loop ik weer met Pascale en dan babbelen we teveel om nog te kunnen versnellen....
Mijn zus, woonachtig over de taalgrens, in Namen, heeft mijn blog ontdekt en vindt dat ik, naar aanleiding van mijn vorig bericht, toch wel mocht vermelden dat het Kerstfeest van de Schachtjes dit jaar in Namen doorgaat.
Vandaar, even voorstellen, mijn enige echte zus, Patricia. Woont met haar zoon Alex, opkomend basketbaltalent, en haar vriend Jacques, in Suarlée (Namen).
Wij vieren dus Kerstavond in "d'Ardennen", of is dat nog niet echt "d'Ardennen"?
Bij een echte kerst hoorde volgens mij een "echte" kerstboom en de gekende dennengeur. Dat had als gevolg dat we jarenlang gesukkeld hebben met de "echte" bomen. Met wortel, zonder wortel, goedkoop, duur (van bij een kweker),... het maakte niets uit. Ieder jaar was onze boom na een tweetal weken verpieterd, stond de emmer vol water en hadden de naalden enkel nog zin om in massa naar beneden te vallen.
Daarom besloten we een levensecht namaak exemplaar aan te schaffen. Aangezien het in mekaar puzzelen van dergelijk exemplaar al gauw anderhalf uur in beslag neemt en het versieren en het sukkelen met de lampjes nog eens een uur, wordt de kerstboom altijd begin december, na het vertrek van de Sint, van zolder gehaald. Zo kunnen we er toch een 4-tal weken van genieten en is het werk niet voor niets geweest!
Vandaag was het dus zover en het is gelukt, hij staat er, in al zijn glorie! De lichtjes werkten nog, wat ook al als een groot succes kan beschouwd worden, en ze konden zowaar vrij snel ontrafeld worden.
Morgen nog wat bijkomende versiering erbij en we gaan weeral een gezellige kerst-en nieuwjaarsperiode tegemoet.
Omdat Mia, een fervente swinner, mij met zoveel enthousiasme had verteld over de crosskes van de vriendenclubs, kreeg ik enorm veel zin om ook weer eens deel te nemen.
Ik moest nog wel ergens in een kast mijn oud startnummer liggen hebben maar het probleem was dat ik mij dit jaar niet had aangesloten bij de vriendenclubs. Dan maar vlug efkes naar Michel gemaild die gisteren nog alles in orde heeft gebracht waardoor ik vandaag én mijn startnummer én mijn lidkaart kreeg van ons Monique en dus ook kon starten voor de K.A.V.V.V.-cross te Burcht.
Het had in de voormiddag een paar keer goed geregend en zoals verwacht lag het terrein achter de piste er vreselijk drassig bij. We waren met een grote groep dames masters van 't Swin, de vaste ploeg, Monique, Mia, Joke, Kristel, Isabel, Ingrid, Machteld en mezelf. Aangezien het al een tweetal jaar geleden was dat ik nog een cross had gelopen, wist ik niet goed wie van de club ik zo'n beetje zou kunnen volgen. Ik zou proberen om Mia te volgen. We moesten 2 rondes lopen, totaal 3km, dus dat viel wel mee. Onmiddellijk na de start moesten we al door een zware modderpoel waardoor ik het gevoel kreeg dat ik mijn spikes met moeite aan mijn voeten zou kunnen houden. Ik kon vrij goed volgen en zag Mia voor mij uit lopen, kort na Monique. Dit bleef ik zo volhouden tot ongeveer halfweg de eerste ronde. En dan voelde ik al dat ik aan het verzwakken was, vooral ook nadat we weer een paar keer door de modder hadden geploeterd. In de tweede ronde heb ik toch mijn plaats wat kunnen behouden, maar Mia heb ik niet meer gezien!
't Was de eerste cross en 't was tof om nog eens deel te nemen! Misschien volgen er nog wel een paar.
Volgend weekend is het onze SWIN-kerstloop!! Ik kan niet deelnemen want samen met Pascale staan we dit jaar weer aan de hot-dog, pannekoeken en soeptent. We hopen natuurlijk op fantastisch winterweer en een grote opkomst!!
Vandaag eerste namiddag verlof om zoonlief bij te staan in de examenperiode. Vanaf maandag begint ook de kleine zus aan haar examens. Van stress is geen sprake, eerder rustig studeren met alsmaar langer wordende pauzes. Maar er wordt mij verzekerd dat er geen probleem is, dat alles in orde komt!! We zullen zien, zei de blinde...
Rond 16u wordt aan de deur gebeld. Mijn buurvrouw en loopmaatje, Pascale, die ook een half dagje verlof heeft, komt eens horen hoe het bij ons verloopt. Haar dochter, die ook aan het studeren is, loopt meer te zingen dan te studeren, zegt ze. Ik stel haar gerust dat dat alleen maar een goed teken kan zijn, positivisme tijdens de examens moet aangemoedigd worden. Ze is er toch niet gerust in. Wanneer ze terug naar huis gaat, stel ik vast dat ik haar nog een paar kookboeken moet terugbrengen. Ik steek de straat over en bel aan. Zo zitten we een minuutje later aan de keukentafel met een glaasje wijn, waarbij we ons de bedenking maken dat het toch maar best is dat we voltijds werken!! Er zou anders nogal wat afgebabbeld worden...en weinig gewerkt.
Morgenavond om 18u gaan we samen lopen, om de wijn eraf te lopen en weeral wat bij te babbelen...
Dat vroeg ik mij ook af en ik heb het geweten!! Vandaag voor de eerste maal deelgenomen aan de conditietraining van onze atletiekvereniging. Een nieuw initiatief dat vanaf dit seizoen in het leven werd geroepen door een paar gedreven trainers. Deze week gaf Sofie de conditietraining. Ze had een parcours voorbereid met een 9-tal oefeningen. Na wat looptraining en buikspieroefeningen mochten we erinvliegen. Al vlug bleek dat de conditie nog voor verbetering vatbaar was!! Maar daar zal de komende weken zeker aan gewerkt worden! 't Was alvast een toffe afwisseling op de looptraining en zeker voor herhaling vatbaar.
Na al een tijdje leuke verhalen van andere bloggers gelezen te hebben, had ik wel eens zin zelf één en ander uit te proberen. Vandaag is het er dan toch van gekomen! Mijn kinderen vinden hun ma daar te oud voor, maar dat is een gekend verhaal.
Aangezien de examenperiode eraan komt en ik hier in huis "big brother" mag spelen en mag zorgen voor de nodige aanmoediging in de vorm van gezonde en lekkere versnaperingen, zal er ook wel eens tijd zijn om hier een berichtje na te laten.
Ik ben Nancy
Ik ben een vrouw en woon in Beveren (België) en mijn beroep is bediende in de verzekeringssector.
Ik ben geboren op 16/04/1964 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek, zwemmen, lekker eten,....
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
