Korte nacht (2 u geslapen: tetteren en zenuwen zijn de boosdoeners)
Taxi, wachten, vliegtuig, wachten, net vóór gepland vertrekuur: vertraging! Van 3uur en een half want vliegtuig zit nog op vorige bestemming door sneeuw (niet voor te stellen: is het echt winter?: van 30 graden naar 15 in Casablanca naar -10 in Brussel), vliegtuig, wachten op bagage, horen Linne al van ver roepen: jaaaaaaaa! Spandoeken, ballonen, gebrul, WAT N ONTVANGST! We voelen ons als Kim Clijsters die terug thuis komt van een overwinning! Beetje gênant maar wel super leuk: hebben wij niet een geweldige familie en vrienden?! Snel extra trui aan, sokken in mijn teensleffers (oké: ik win de modeflater vandaag), in slaapzak gerold in auto, lekker warm binnen. (douche met wárm water: was weeral 3 maanden geleden)
Champagne, hapjes, huis versierd, wauw! Gaan ze mij zo blijven verwennen?
20 december:
Ja hoor: na weeral n korte nacht ontbijt/brunch met de moemoes en vava, anke en guy
En de verrassingsdag is nog maar pas begonnen: sneeuwpret met Anke, Hannes, Linne en Guy: poging tot sneeuwman, slee, opblaaszetel, helling langs de vaart en achter auto met slee: scheuren in de bochten!
Welkomsfeest met familie en onverwacht ook leuke extraatjes!
Twas reuze geslaagd: een hapje en een drankje, gezellige sfeer, n dikke knuffel hier en daar had ik enorm gemist en met deze is dat ruimschoots goedgemaakt!
Samengevat:
Ik ben blij om thuis te zijn en omringd te zijn door mensen die ik vertrouw en waar ik van hou!
En met de dingen die ik nu weet en de dingen die ik beleeft heb in mijn achterhoofd, zou ik zo terug vertrekken en ik raad het iedereen aan om een land en een cultuur op deze manier te beleven!! Ik heb zin gekregen om veel te reizen en om op die manier veel culturen op n intieme manier te ervaren: kandidaten om mij te vergezellen?
Maar nu blijf ik toch nog even thuis
Aan al mijn (trouwe) lezers: bedankt voor het mee(-be-)leven
En als je tijd en zin hebt: naar goede Senegaleze gewoonte staat onze voordeur voor jou altijd open, dus kom gerust een keer langs
slapen: we jagen Charlotte uit bed en zelfs uit slaapkamer en 2 zieken palmen alles in
besluit: op 1 dag door verschillende factoren is heel ons plan gewijzigd
10 december:
nog slapjes op benen, dus op gemakje ontbijten
taxi naar Fadiouth (Sara onderhandelt als n echte Senegalese): schelpeneiland (Charlotte kent gids, Kathleen plots weer lijkbleek,
maar stoer en taaihard als ze is, zet ze toch door): leuke straatjes, sfeervolle pleintjes, neit te veel mensen en aanklampers: ideaal!
pizza gegeten: zolang het maar geen rijst is, ben ik tevree!
veel baobabs gezien: dewelke is nu de baobab sacré?
door politie 3 keer tegengehouden (en corrupte boete moeten betalen) en 1 keer ontsnapt
moe (beetje slappekes allemaal) maar voldaan terug naar huis
besluit: nog n dikke week... de tijd vliegt voorbij
we hebben de reistijd verkeerd ingeschat (platte band, file, wegenwerken, ... alle onvoorziene omstandigheden)
dus planning aangepast: niet naar niokola koba of casamance (in het zuiden): jammer, maar we kunnen ni alles zien
en we willen vooral onze tijd nemen voor hetgene we wel bezoeken!
dus: ik zal nog eens terug moeten komen! kandidaten om mee te komen?
mss ben ik niet altijd positief geweest in mijn blog
maar ik schreef/schrijf vooral voor mezelf (om m'n verhaal even kwijt te kunnen) en voor de (over-)geïnteresseerden (mijn trouwe lezers;-)
en ik kan begrijpen dat mensen ni echt zin krijgen om naar senegal te trekken, na het lezen van mijn belevenissen
maar toch is dit een ervaring uit de duizend!!! en ik geniet met volle teugen
11 december: De slappe-lach-dag: het leven ziet er rooskleurig uit met Kathleen in de buurt
Naar Nianing: domaine de Nianing (soort superluxueus vakantiepark waar wij gratis van profiteren!): wilde dieren in veel te kleine kooitjes, krokodillenvijver, vele vogels in alle kleuren van de regenboog en een slangetje in de struiken; boomgaard: rust en stilte, even in de schaduw van de vele appelsienen-mandarijnen-pompelmoesen-citroenen-bomen liggen luieren; baobabs
Poging om naar Mbodiene Plage te gaan maar taxi-mannen veel te opdringerig en lastig (als je hier op voorhand iets probeert te plannen dan mag je al blij zijn dat je de helft gezien hebt: dit wist ik al, maar toch beetje teleurgesteld ); dan maar terug naar huis; Kathleen rookt sigaret (hopelijk leest mama en papa niet mee;-); etentje bij Martine en Monique (collegas van Charlotte): Manu en Bart koken, Kathleen en Sara assisteren (gniffel aan de mannen-kant want tis ni zoals het hoort ); even op strandje en schelpjes zoeken: tja mamatje: schatten zoeken op het strand: tzit in t bloed!; iets gaan drinken in de zeldzame bar met Manu, Bart en Pape (er wordt gauw en onopgemerkt beslist wie welke dame krijgt toebedeeld deze avond (wij hebben er blijkbaar niets over te zeggen, maar plots ben ik al getrouwd )
12 december: nog 1 week
Vroeg opstaan (vooral ook laat thuis): afspraak met 4x4-eigenaar om Parc de Bandia te bezoeken, maar naar Senegalese gewoonte: komt niet opdagen, dan maar taxi heen en samen met Pools koppel (Pjotr en Eva) 4x4 gehuurd in park zelf
Niokolo Koba is weggevallen (planning en buikproblematiek in achting genomen), maar Parc de Bandia vervult mijn stoutste dromen: aapjes (schattig en snel), vogels (veel kleuren en maten), gazelles (zelf belle gazelle! roepen, kan ook eens deugd doen ;-), buffels (niet te dichtbij), giraffen (zalige dieren: statig en mooi), neushoorns (stil en onheilspellend), schildpadden (beetje zielig want kinderen denken blijkbaar dat het paardjes zijn..), krokodillen: onvoorspelbaar en gevaarlijk, geen zebras (jammer!), wel zwijntjes: akoena matata, struisvogels (dichtbij!), natuur: Jurassic parc-gevoel
Naar Saly (zijn we daar ook eens geweest): supertoeristisch: drukk, schraal volk (hippe bomma met mini-shortje dat zelfs ons ongemakkelijk doet voelen ), strand, veel boetiekjes en village artisanal (àlles voor de toeristen)
Muziekevenementje met Mbalax-dans gezien: ben supercontent dat Kathleen dit ook eens kan meemaken (zalig om te zien en stiekem proberen als niemand kijkt)
Spaghetti gekookt als echte keukenprinsessen: saus uit de pot en zwanworstjes! Smakelijk
Laatste avond bij Charlotte: gospelconcert met Manu, Bart en Pape (je weet wel: onze aanbidders;-) en erna: une soirée: Kathleen is het verkeerde pad op aan het geraken: tweeëneenhalf slokje wijn en zelfs vijf dansmoves dit belooft! Leuke avond, maar soms te plakkerig of opdringerig: mais on se débrouille!
Besluit: als je iets tracht te organiseren, loopt het in het honderd. Als je gewoon op de wilde boef vertrekt, dan loopt alles gesmeerd (waarom heb ik hier problemen mee?)
13 december:
Duidelijk te weinig geslapen: ontbijt wordt brunch
Afscheid Charlotte: we missen je nu al
Taxi septplace (Kathleen voelt zich voor het eerst onveilig: wat n wrak om de 10 meter stoppen om onder voiture te gluren, bedenkelijk te kijken en besluiteloos terug in te stappen) taxi septplace (enfin: huitplace) (bulten en deuken: Kathleen en Sara wippen 2 meter omhoog, maar mijn beurt om bedenkingen te hebben bij ons vervoersmiddel: Saras hart springt wel 5 meter hoog ) te voet = aankomst in Sine Saloum
Natuur: droog, rust, oneindig, kleine diertjes en kleine dorpjes met hutten
Onderhoud auto: waspoeder en water overal in en op motorkap gieten (de mechaniciens onder ons zouden hun hart vasthouden)
Le cormoran: hotel met zwembad (te klein, te koud en te nat volgens Kathleen); eten niet om over te stoefen; s nachts meer op WC gezeten dan in bed gelegen
Laatste week: 2,75 maanden ben ik hier, 1 week is Kathleentje hier: de tijd vliegt!
14 december:
Nieuw hotelletje (aan overkant van straat): stiekeme verhuis, maar niet echt subtiel
Piroque tocht in de mangrove: vogels, vissen, rust en genieten van zonnetje in ons bootje
Ile de mar lodj: rustig sfeervol dorpje; plonsje en even relaxen
beetje lastige zatlap (gelukkig brave gids en stoere bootman)
zelfgevangen oesters op vuurtje: lekker!
Tweede relax-moment van de dag op strandje
Verbroederen met hotel-eigenaars: leuke sociale giechelachtige Senegalese mensen! Die beleven de tijd van hun leven erna party met DJ kathleen!
Verse garnalen gegeten: mmm
15 december:
Naar Kaolack: kleine bus - grote bus (van voor naar achter van links naar recht met de hele bus tegelijk op het ritme van de boebels en deuken in de weg; intermezzo: halve bus begint apprenti uit te schelden omdat hij te snel was vertrokken toen een oudere dame nog niet neerzat Senegalese furie!); slapen bij de broedertjes (mooie verzorgde kamen, maar Kathleen wordt zeeziek van de gebatikte lakens)
Kaolack: veel brommertjes, mannen en vleermuizen, druk, opdringerig, onbeleefd, stof, vuil, niet ons ding en geen aanrader: dus plannen weeral gewijzigd: morgenvroeg zo snel mogelijk naar Diourbel
Kaarten: sara kan niet tegen haar verlies dus dan niet
Odette belt s avonds even: ik bel even om je stem te horen is ze geen schatteloeke?!
Besluit: wij = verwende nesten die te hoge verwachtingen hebben, we hadden het kunnen voorspellen, maar toch weeral n beetje teleurgesteld in gebrek aan bezienswaardigheden of sfeervolle steden
Septplace naar Touba: vriendelijke dame helpt ons en betaalt blijkbaar ineens onze bus ook! (sommige senegalezen zijn echt gewoon vriendelijk zonder iets te willen van ons)
Grande moskée: verkleedpartijtje is hilarisch (lange rok (jaja kathleen met een rok en ik heb er fotos van!) en hoofddoek: ook schouder bedekt): als we ons terug vermand hebben en ons serieus genoeg kunnen houden, genieten we van de pracht de rust en de stilte (tot de imam onverwachts door de microfoon begint te brullen)
Boekje lezen in schaduw in tuintje (wordt temperatuurshock binnen n paar dagen!)
Voetbal op TV
Kakkerlak op WC(écht vuile WC: donker kot, pot gescheurd en vuil water gulpt er telkens bij het doorsjassen uit, vele pottenkijkers met 6 poten en douchen kan je alleen al zittend op de WC)
17 december:
Vertrek naar Dakar: terug bekend terrein: voelt n beetje als thuiskomen bij Fatou in Yoff
Strandje en mini-plonsje
Kathleen en ik vormen echt n mooi duo: wij hebben nooit tegelijk een dipje en peppen elkaar op! (mss moeten we toch overwegen om samen te wonen of te trouwen?) met deze: kathleen: wil jij met mij chocolade eten?
Naar optreden: veel volk, af en toe slechte playback, onverantwoord volgens Kathleen qua veiligheid, maar leuke muziek!
Babbelen in bed: zijn we na twee weken dan nóg niet uitgetaterd? Neen nog lang niet!
18 december:
Mère Bana belt even: leuk en ik word er goedgezind van!
Kathleen is doornroosje en ergert zich al lang ni meer aan vroege vogel Sara (wat was dat nu weer over die appel die van de boom valt?)
Naar Dakar: ile de gorée (kathleen doet gouden zaken met de souvernier-verkopers!)
Even se réposer op strandje en terug met boot
Optocht van landmacht, presidentiële lijfwacht, en andere vreemdgemutste uniformpjes; reden: guerre mondiale-herdenking aan monument (dat voor de gelegenheid opnieuw geverfd wordt (tijdens de ceremonie wordt de laatste opruim gedaan = typisch Senegalees!: poging tot orde en structuur maar onder onze kritische Westerse blik ontwarren wij vele tekortkomingen)
Sandaga-markt: druk in het kwadraat, maar gevonden wat ik zocht!
Aankopen uitstellen tot laatste moment lijkt geen goed idee, maar in Senegal vallen de last-minute oplossingen uit de lucht!
Annemie belt nog even: leuk om ze nog een keer te horen en nu echt officieel afscheid: tot mails!
Naar strand: mini-feestje met djembés en vuurtje: Kathleen doet ook stiekem een dansje op het strand: kom dat zien! afscheid van Afrikaanse zee met pijn in het hart
