kort schema: gisterenavond (nacht) aangekomen vandaag: eerste kennismaking cultuur + rondrit Dakar + ontmoeting relais (mijn "collega's": de vrouwen die ik mee zal trachten te begeleiden)
vertrek zaterdag iets na 11u (ons moedertje is speciaal voor mij vroeger gestopt met werken: is ze geen schatteloeke?) na wat stressy verkeer (werken oprit en autostrade sint-job) nog ruim op tijd aangekomen in zaventem bagage ingecheckt iets gedronken en snel iets binnengeschrokt in restaurant daar toch weer even een emotioneel momentje (ondanks mijn belofte aan hannes om ni te wenen) net op tijd ingecheckt en naar douane: schoenen uit blablabla vlucht brussel-casablanca: klein beetje vertraging; weinig mensen aan boord; eten gekregen (kip met currysaus en patatjes op z'n vliegtuigs mmm) bagage was zeker mee want ik heb ze mijn twee koffers zien ingooien (letterlijk dus)
heb geen oorpijn gehad! wolken zijn vreemde dingen brief sab gelezen en tweede emotioneel momentje deze dag gehad besluit eerste vlucht: opstijgen is leuker dan landen (toch n beetje schrik)
Casablanca: eerste indruk vanuit vliegtuig: wauw: de huizen, de wegen, de velden, eerste palmboom gezien,... volg de meute! ik ben een kuddedier en gelukkig maar... onvriendelijke douanier (weeral ene die zijn job graag doet), maar heeft wel de weg goed uitgelegd (toch bedankt!) uur verzetten (ben dus officieel twee uur jonger geworden volgens papa): dus 15u35 ipv 17u35 tot 19u20 wachten maar: dan maar winkeltjes kijken: ook Belgische chocolade: Godiva en Coté d'Or vreemd zoet geurtje dat hier hangt sms van ma en pa: doet deugd om iets van jullie te horen!!! broodje gegeten ondergaande zon: prachtig zelfs op het vliegveld sfeermuziek besluit Marokko: ik ken Frans wel, maar Frans kent mij niet dit besef ik vandaag ook des te meer, ik hoop dat dit wel snel betert!
vertrek tweede vlucht: 15' vertraging dekentje en kussentje gekregen + ooglapjes (jaja kathleen ik moest spontaan aan jou denken!) + sokken! snel hoor vliegen: 881km/u en koud buiten: -46°
aankomst: motregen: oh nee é! direct 10 mannen die je aanspreken bij vlieghaven buitenwandelen: gewoon zeggen: non, merci en doorwandelen: zal ik ook nog leren assertief te zijn? annemie gevonden en met auto naar viavia café en hotel op 10 min van luchthaven (aanrader voor mijn bezoek!) iets gedronken en slapen maar: ondertussen al 2u (4u Belgische tijd) heel warm: muskietennet hier voorzien dus daar al geen last van; veel wakker geworden maar al bij al goed geslapen
ander ritme: laat opstaan; ontbijt (stokbrood met plaatselijke choco (goedgekeurd door deze kenner) of smeerkaas of confituur); om 15u-16u middageten (vis met rijst met rauwe groenten die ik braaf heb laten liggen); om 22u avondeten (vanavond was dat lekker koffiekoek) alles rustig en op het gemakje behalve: het verkeer! wat n hel... toeter hier toeter daar veel bulten en deuken in de weg links of rechts rijden maakt ni uit lichten aan of niet 's avonds idem dito gewoon stoppen plots, parkeren nog nooit van gehoord: gewoon in het midden van de weg
rondrit Dakar met Annemie (moet ik al wat mijn persoonlijke gids zegt, nu onthouden?) eerst Baobab gezien gezang moskee strandje vissers: pelikaan gezien: dit was n tamme (een mn heeft zijn arm in de pelikaan zijn bek zelfs gestoken...) eerste huisbezoek: super lief kind, en bezorgde papa (kom je blijkbaar ni veel tegen: een bezorgde papa, meestal de mama of oudere zusjes) grote families: meerdere vrouwen en zoveel mogelijk kinderen vergadering met relais: anna: met krukken (heeft iets aan linker been)= een zelfstandige vrouw die weet wat ze wil arama: een zelfbewuste vrouw (ik stelde voor om voor deze twee dames een man te zoeken en zij was dadelijk enthousiast) (meeteen duidelijk gemaakt dat IK geen man zoek (gerust gesteld, papa?) bana: moedertje en precies de leidster van deze bende dames: logement vanaf morgen met internet: joepie! alima: bij haar thuis was de vergadering: veel kinderen; zij boodt mij een stoel aan omdat ik het ni gewoon ben om op de grond te zitten: weet zij veel dat wij thuis ook maar één stoel hebben waar we beurtrol voor afspreken om erop te zitten (ik heb dus vriendelijk bedankt maar nee dus) teni: niet altijd erg geconcentreerd + was veel te laat maar niet erg: word ik nog wel gewoon (zeggen ze toch) odette: volgens annemie de beste en meestbelovende van allemaal, maar die indruk gaf ze niet aan mij het gezelschap samen: leuk kwebbelend en ik voel me meteen thuis! (jammer van de taal:Frans volgen als erdoor nog eens Wolof wordt gebabbeld is helemaal moeilijk en vermoeiend!)
mijn aandeel aan dit project (dit is althans de bedoeling): functioneel behandelen en dit meegeven aan de relais zodat zij het zelf verder kunnen zetten en rapporten schrijven voor het thuisfront (administratie een beetje, maar stelt niet veel voor, denk ik)
voilà, ben officieel klaar om in mijn bedje te duiken! tot snel sara
slapen sebiet (ben stiekem wel moe) in gebouw van ngo ben gedoucht maar 2sec erna weeral aan het zweten: het blijft warm en klam
mama en papa gaan een weekje op bezoek komen: in de herfstvakantie heeft papa sowieso al verlof maar mama neemt speciaal vakantie.
heb ik de beste ouders of heb ik de beste ouders?!
ondertussen begint de krop in de keel wel te groeien maar de kriebels in de buik om te vertrekken worden ook heviger dus dat compenseert mooi...
iedereen die de moeite heeft genomen en tijd heeft gemaakt om nog eens langs te komen of om af te spreken of om iets te laten weten via mail, ouderwetse (nog steeds leuke) post, rooksignalen, postduiven, ... bedankt: de opkikkers doen super deugd!!
