en dagdagelijkse verhalen en beslommeringen uit ons leven
09-03-2013
Tja
De hoge bloeddruk is stilletjesaan terug onder controle maar ik voel dat ik mij absoluut niet TE veel mag opwinden of die bloeddruk gaat onmiddellijk en onheroepelijk terug de hoogte in (pfffffffffffffffff).
De les die ik nu moet leren is: 'maak je niet dik, dun is de mode'. Tja...
Dit is echter niet zo eenvoudig. Ik ben namelijk iemand die graag alles 'goed' wil doen. Zo wil ik 'een goede mama' zijn, zo wil ik een 'goede werknemer' zijn, zo wil ik 'een goede dochter' zijn, zo wil ik 'een lieve zus' zijn, zo wil ik 'een trouwe vriendin' zijn en zo wil ik ook soms 'gewoon Els' zijn.
Hectische periode op het werk, een tiener in huis die ik met momenten tegen het plafond zou willen hangen (aaaaaaaaaaaarggggggggh), ... met als gevolg dat ik geen van bovenstaande kan waarmaken en mij dus ook niet echt lekker voel (en ik eerder naar het dikke dan naar het dunne begin te balanceren, tja, maak je niet dik...).
Ik heb echt nood aan 'innerlijke' rust en ook aan 'rust' in ons alledaagse leventje. Dat 'gewoon' alles eens eventjes 'gewoon' mag verlopen, zonder héél hoge maar zeker ook zonder héél lage pieken. Dit is toch niet teveel gevraagd, toch? Maar blijkbaar is dit niet voor mij weggelegd.
Ach, moest je mij 10 jaar geleden hebben gevraagd of ik zo'n leventje wou, zou ik flagrant neen hebben geantwoord. Ik wou geen saai, voorspelbaar leven, ik wou pit in mijn leven, ik wou spanning en actie in mijn leven en ja, je krijgt wat je vraagt, hé (daarom dat ik tegenwoordig zo voorzichtig ben met dingen te vragen).
En ja, ik heb zeker gekregen wat ik vroeg, ik wou zo graag een kindje, awel, ik heb mijn kindje gekregen en ik moet toegeven, het minste wat je van Ruben kan zeggen, is dat hij saai is (integendeel). Een leven met Ruben is iedere dag opnieuw een serieuze uitdaging, verveling komt hier zeker niet aan te pas (integendeel), actie is ook voldoende aanwezig en pit heeft hij zeker meer dan genoeg.
Maar ik ben zo moe. Ik heb de voorbije 10 jaren meer dan genoeg uitdaging gehad. Ik snak naar 'rust' en naar het eventjes gewoon gezellig hebben...
Vandaar dat ik het waag om toch nog eens een vraag op te sturen naar het Universum. Ik wil gewone, saaie, gezellige, lieve dingen doen voor mekaar en met mekaar. Samen met Ruben, samen met mijn familie, samen met mijn vriendjes en vriendinnekes. Dit is toch niet te veel gevraagd, toch?
Reacties op bericht (0)
Leuke Anekdotes: Hij had tegen een Turks klasgenootje gezegd: 'jij bent een homo'. Toen hij ruzie kreeg van zijn juf, zei hij: 'juffrouw, ik heb wel al die vieze woorden van hem geleerd, hé'.
