en dagdagelijkse verhalen en beslommeringen uit ons leven
13-09-2014
Oogoperatie
Aanstaande woensdag moet ik aan mijn ogen geopereerd worden. Ik ben héél blij dat dit mogelijk is. Het is niet nu dat ik er naar uit kijk maar ik ben vooral opgelucht dat er iets aan te doen is.
Ik heb dus een lui oog (mijn linkeroog) waar ik maar 15 à 20% mee zie. Wel, ik ben hiermee geboren en tot hiertoe heb ik daar ook niet zoveel last van gehad (het enige waar ik last van had, was als ik héél moe ben, dat mijn oog wegsloeg naar de buitenkant). Tot nu dus!!!!! Allez, eigenlijk al een tijdje.
Ik was al een hele tijd verschrikkelijk moe. Ik was dan ook héél blij dat de vakantie in zicht was. Na 2 weken vakantie was ik nog steeds even moe. Toen we naar de kapper gingen en ik dan toch eens een hele tijd in de spiegel keek, zag ik dat er van mijn linkeroog bijna niets meer zichtbaar was en toen viel alles op zijn plaats. Ik was zo moe en dit kwam door mijn ogen. Ik heb dan ook onmiddellijk een afspraak gemaakt bij de oogarts.
Eergisteren mocht ik komen. Die oververmoeidheid komt dus van mijn ogen. Tja. Dat linkeroog slaat dus heel de tijd weg. Mijn oogspieren willen dit terug naar de binnenkant duwen maar mijn hersenen willen niet met dit oog samenwerken. Wat is er dus aan de hand? Heel de tijd een gevecht tussen mijn oogspieren en mijn hersenen. En volgens de oogarts is dit dus verschrikkelijk uitputtend, hetgeen ik allemaal maar kan bevestigen.
Dus met spoed een operatie. Wat gaan ze nu juist doen? Ze gaan mijn linkeroog terug in het midden plaatsen en mijn oogspieren verkorten of verlengen of verplaatsen (dat weet ik niet juist). Mijn rechteroog gaan ze ook opereren. Dit wil zeggen, de oogspieren. Want als mijn linkeroog wordt aangepast, moet mijn rechteroog ook aangepast worden. Dit kan achteraf wel terugkomen maar ik zou toch een 10 à 15 jaar ermee verder kunnen.
Enfin, ik ben ontzettend blij dat er iets aan te doen valt. Want ondertussen loop ik al maanden oververmoeid rond, met de laatste maand oogpijn, hoofdpijn, tranende ogen, een kloppend oog, etc.
Ik hoop dat de operatie mee zal vallen. Maar ik ga er maar van uit dat dit het geval zal zijn. Zo kan het ook niet langer.
Ik zal de eerste dagen wel last hebben en ik zal een tijdje rondlopen met gezwollen, rode (en misschien blauwe - please don't make my brown eyes blue...) ogen. Maar achteraf zal ik zoooooooooo opgelucht zijn.
MAAR nu eerst zoveel mogelijk organiseren want het is niet omdat ik geopereerd zal worden dat het leven stil staat, hé.
Ruben moet gewoon alles verder kunnen doen, zonder teveel hindernissen. Woensdagavond gaat hij bij mijn ouders logeren en ik hoop dat hij donderdag na het school terug gewoon naar huis kan komen. Dat hoop ik wel.
Dus boodschappen doen zodat we een tijdje toekomen want ik zal even geen auto kunnen rijden en de eerste dagen ook niet zoveel kunnen doen, maandag nog naar de tandarts, dinsdag naar het oudercontact en woensdag mag ik dan wat gaan slapen...... en wie weet, hoe uitgerust zal ik wakker worden.... zonder scheelkijkend oog.
Het is weekend en na toch wel een hectische school- en werkweek en info-avonden erbovenop, ben ik hier niet boos om.
Het spreekwoord luidt: goed begonnen, is half gewonnen.
Wel, Ruben is goed begonnen in het 1ste middelbaar, in Piustien, hetgeen toch wel enige aanpassing vergt van hem (en ook van mij). Tja, hij wordt groot en een nieuwe levensfase is gestart op 1 september 2014.
- Hij kan nu niet meer te voet naar school maar moet met 2 trams (tram 4 tot op de Belgiëlei en tram 2 tot aan het school), dit doet hij super. En dagelijks komt hij wel één (of meer) Hinkelpadvriend(en) tegen op de tram. - Vroeger opstaan (dit is niet zo leuk, ook voor mij niet) want hij moet om 7u21 de tram halen - Ieder lesuur een ander vak en een andere leerkracht, dit brengt de nodige afwisseling en ook wel de nodige hectiek bij het inladen van de rugzak (want in het middelbaar hebben ze geen boekentas meer), zodat hij zeker alle boeken en benodigdheden bij heeft voor de dag nadien. - Een (blauwe) agenda en dagboek - hier komen alle nota's in! Gelukkig heeft hij nog geen enkele nota in zijn dagboek gehad. En ja, er waren toch al kinderen die een nota hadden gekregen. Toen ik vroeg hoe dat kwam, zei hij: ja, mama, als ze onbeleefd of stout zijn, moeten ze het zelf maar weten (dit zegt mijne super brave zoon). - Weg met die groene uniform - nu geen uniform meer maar allemaal coole, nieuwe kleren (liefst zwart). - En niet te vergeten: een gsm! Ik moet zeggen: ik heb al veel leuke, lieve smsjes aangekregen. - Enkele voorbeeldjes: ben goed aangekomen, I love you, alles is hier goed, bel mij (want ik heb hem gezegd dat hij niet TE veel mag bellen want dat het anders te duur is).
Zijn lievelingsvakken zijn wiskunde en natuurwetenschappen (dat had ik al vantevoren kunnen weten). Zijn 2 keuzevakken zijn fotografie en technische activiteiten. Maar vandaag was hij zelfs enthousiast over 'plastische opvoeding' en ja, ongelooflijk maar waar, over Frans. De pauzes vind hij niet zo erg leuk want mama, in de middelbaar spelen ze niet meer, daar hangen ze maar wat rond. En voor mijne speelvogel is dit toch wel een beetje vreemd.
Enfin, ik ben héél blij dat het - tot hiertoe - allemaal zo vlot verloopt en ik duim dat dit zo mag blijven...
Tja, we zijn gestart met het nieuwe schooljaar maar ik denk toch wel met 'een beetje heimwee' terug aan 'Het Hinkelpad'.
Leuke Anekdotes: Hij had tegen een Turks klasgenootje gezegd: 'jij bent een homo'. Toen hij ruzie kreeg van zijn juf, zei hij: 'juffrouw, ik heb wel al die vieze woorden van hem geleerd, hé'.
