en dagdagelijkse verhalen en beslommeringen uit ons leven
27-01-2013
Mijn gras is 'back'
Ik ben precies nog nooit zooooooooo blij geweest om terug mijn gras te zien. Weg met dat witte tapijt en welkom terug aan mijn mooie, groene gras. En hiermee is het voor mij toch wel echt duidelijk, ik hou niet van die lange winter en bovenal, ik hou echt niet van sneeuw. Velen hebben het over het prachtige winterlandschap maar mij kan het echt niet bekoren. Echt niet. De koude bezorgt mijn handen en voeten afschuwelijke kloven en zelfs het wit van de sneeuw doet pijn aan mijn ogen. Geloof het of niet maar ik heb zelfs een beetje ontstoken ogen.
Geef mij dus maar de lente en vooral de zomer. Wat kijk ik uit naar de eerste zonnestralen, de warmte van de zon die ons hartje en huid verwarmt, de geur van pas gemaaid gras, ... Dit weekend heb ik zelfs al zitten surfen voor de zomervakantie maar ondanks het zalige wegdromen, heb ik nog niets beslist of geboekt. Dat is niet erg, zo kan ik nog veel virtuele reisjes maken naar mooie vakantiebestemmingen. Zalig, toch?
Maar eerst even de voetjes terug op de grond om mij mentaal voor te bereiden op het gesprek met de papa van Ruben. Morgenavond is het zo ver. Ik verwacht hem rond 18u-18u30 en hem kennende zal dit 19 uur worden maar deze keer ga ik voet bij stuk houden, te laat is te laat. Na half 7 zal de deur niet meer geopend worden (ben ik nu TE streng? ik vind dit nochtans een goed lesje).
Eerlijk? Als ik denk aan de laatste keer dat ik hem zag, wel dan kijk ik er echt niet naar uit om hem weer te zien en hoop dat ik er vannacht niet van wakker zal liggen. Hij is het niet waard om mijn nachtrust voor te laten maar ondertussen ken ik ook mijzelf wel een beetje en weet ik dat ik er deze nacht toch mee bezig zal zijn.
Maar ik ga mijn uiterste best doen om het gesprek wel positief te houden (ik zeg 'proberen', hé) en voor Ruben, hoop ik ook echt dat dit me zal lukken. Ik heb geen zin meer in zinloze, domme kritiek, ik heb geen zin in valse beloften, ik heb geen zin in ruzie, er moeten eenvoudigweg een héél aantal dingen dringend veranderd worden in het belang van Ruben.
Ik hoop dat hij de voorbije 4,5 maanden - allez ondertussen bijna 5 maanden - toch eens heeft benut om na te denken hoe hij zijn rol als vader verder wil invullen en ik kan alleen maar hopen dat dit een toegevoegde waarde zal bieden aan het leven van Ruben. Indien dit niet het geval is, dan laat hij het maar.
Ruben en ik, wij zijn ondertussen een fantastisch, super, sterk team, wij redden het wel samen!
Reacties op bericht (2)
29-01-2013
@ Tine
bedankt, zenne, lief nichtje.
29-01-2013 om 20:33
geschreven door Els
28-01-2013
succes!
Veel succes vanavond! Jullie zijn inderdaad een super-sterk team en dat bewonder ik mateloos! Ik denk aan jullie!
Dikke knuf!
Tine
28-01-2013 om 12:02
geschreven door Tine
Leuke Anekdotes: Hij had tegen een Turks klasgenootje gezegd: 'jij bent een homo'. Toen hij ruzie kreeg van zijn juf, zei hij: 'juffrouw, ik heb wel al die vieze woorden van hem geleerd, hé'.
