|
Eigenlijk zijn we nog geen volle maand terug van vakantie en geloof me, ik ben al terug toe aan vakantie.
Het lijkt alsof ik weeral maanden aan het werken ben... Niet fijn. :-(
Daarom heb ik vandaag zo tussendoor al eens wat gesurft op het internet voor onze volgende vakantie.
Leen en Geert (= onze beste vriendjes) hebben mij met hun verhalen en hun mooie foto's (o.a. de oleanders) warm gemaakt.
Dus ik denk dat het dit keer richting Italië gaat worden, Baveno, aan het Lago Maggiore.
Ik zie dit helemaal zitten. En Ruben die zegt ook geen neen tegen een vakantie met zijn 2 vriendinnen (waarvan 1 zijn lief is - allez, 't is nog niet aan, hoor, hij wacht het juiste moment af want hij wil zeker van zijn stuk zijn en hij wil haar ook niet onnodig pijn doen, indien hij van gedachten zou veranderen).
En zo zijn we weer aan het mijmeren geslagen. Want bovenstaande vakantie zou voor in augustus zijn.
Maar dat is verdorie nog zooooooooooooooooooooooooooooooo lang weg. :-(
Misschien kunnen we in de paasvakantie ook een weekje weg?
Of ik zeg al jaren dat ik oudejaarsavond in het buitenland wil doorbrengen?
En ja, misschien is Sicilië dan wel de 'place to be' voor een tussenstop op het einde van dit jaar of een stop in het midden van het jaar.
En daar slaan mijn gedachten helemaal op hol, dit is pure nostalgie. :roll:
Ja, Leen, daar hebben we toch wel 2 jaren na elkaar, de vakantie van ons dromen gehad, hé.
Mooi land, zalig klimaat, zalig strand (Lido Copacabana), lekker eten (lekker lekker - behalve de ravioli), de Etna (een vulkaan brengt toch wel iets magisch teweeg), Taormina (prachtig plekje), met de boot naar de Eolische eilanden (in de warmwaterbronnen), Siracuse (met de enigste afgrijselijke Siciliaan), knappe mannen (Roberto, Francesco (de beste gids van Sicilië), Carmello (die laatste zag ik helemaal zitten :oops:)), mooie wandelingen (met perziken die op onze kop vielen), niets anders dan mooie herinneringen.
Zou het er nu nog hetzelfde zijn? Zouden we nu nog hetzelfde voelen als we over de Corso Umberto kuieren (ja, Leen, we zijn al een beetje ouder, hé, dus nu kuieren we). Zou het nog even magisch zijn als toen?
Awel, ik wil dit eigenlijk wel eens weten....
Dus ik ga kijken of ik iets leuks kan vinden voor met oudjaar of anders voor de paasvakantie.
Maar ja, Leen en ik, wij hebben aan elkaar beloofd dat we nooit zonder de ander naar Sicilië zouden gaan.
En belofte maakt schuld.
Dus er zit niets anders op dan hen te overtuigen. Maar - eerlijk gezegd - ik denk dat dit niet zo heel moeilijk zal zijn...
En ja, deze gedachten maken mij blij. Heel blij. Ongelooflijk blij! Ik voel de magie al!
Terwijl ik hier nu met het al typische herfstweer (vallen van de bladeren - voor mij de slechtste periode van het jaar) binnen zit, met de verwarming voor de 1ste keer aan en na een nogal vervelende werkdag, ben ik helemaal vrolijk geworden van mijn - al zeg ik het zelf - fantastische vakantieplannen.
Zeg nu zelf, ik ben toch snel tevreden, hé.
Toen we in zoveel jaren (dik tegen ons goesting) in Sicilië vertrokken, zei een Siciliaan tegen ons: Sicilië wacht op jullie.
Awel, Sicilië heeft een hele tijd moeten wachten 'maar' ze mogen ons stilletjesaan terug beginnen verwachten.
Noi stiamo arrivando
|
