en dagdagelijkse verhalen en beslommeringen uit ons leven
28-08-2012
De 1ste cm is binnen!
Zoals beloofd, zou ik jullie op de hoogte houden van het aantal centimeters. Nu moet ik wel zeggen dat mijn groei-aanduiding met streepjes op de muur, toch niet zo een vernuftig systeem is. Daarom ga ik vandaag de lieve mevrouw van Pfizer terug contacteren die ons nog een zeer specifieke groeimeter zou bezorgen. Misschien toch wel een beetje handiger :wink:
MAAR als ik de streepjes juist heb gezet, zou er + 1,6 cm. bij zijn gekomen. DIT IS GEWOONWEG FANTASTISCH! Dit kan ik dus bijna echt niet geloven, daarom dat ik ook enorm begin te twijfelen aan mijn meting. Ja, je kan niet in alles goed zijn, hé :-D
Gisterenavond toen ik gezellig mee op Ruben zijn bed zat, hebben we nog één (van de zovelen) diepzinnige, laatavond babbeltjes gehad. Ik stelde hem de vraag of hij nu terug wou gaan voetballen en toen kreeg ik toch wel een lesje in 'doorzettingsvermogen'.
"Mama, ik weet dat ik niet de beste voetballer ben maar nu kan ik het toch al een beetje, dan zou het toch jammer zijn toch ik het opgeef, hé? "En ik wil ook mijn ploeg niet in de steek laten, maar ik vind het wel niet tof dat ik uitgemaakt word voor 'prutser', of als ze zeggen: je bent mijn vriend niet meer want jij kan niet voetballen."
Als moeder is dit enorm pijnlijk om te horen en als het aan mij lag, zou ik misschien liever hebben dat hij ophield met dat voetbalgedoe. Ruben is geen groot talent (door te weinig spierkracht), maar ja, hij heeft gelijk, de volhouder wint en wie weet kan hij nog wel goed worden, zeker als hij wat groter en sterker begint te worden. Voor mij een heel groot dilemma dus en ik weet niet met wat ik goed doe. Langs de ene kant vind ik het tof dat hij wil doorzetten en vind het ook fijn dat hij het graag doet maar langs de andere kant voel ik mij als een leeuwin die haar welp moet beschermen tegen gepest en dan vooral tegen zeer onsportief gedrag van andere spelertjes. Alhoewel ik die spelertjes ook begrijp, ze zijn zeer gedreven en willen winnen!
Maar het is en blijft tenslotte een hobby en ik wil in geen geval dat het zelfvertrouwen van Ruben ondermijnt zou worden door andere tieners die dan misschien wel beter kunnen voetballen maar dan op veel andere vlakken nog heel wat van hem kunnen leren. Tja... Hier moet ik nog eventjes ZWAAR over nadenken...
Toen kwam de vraag: "mama, in welke sport was jij vroeger echt goed of in wat was jij echt goed"? (wat een vraag...) "Wel, Ruben, ik heb zowat alle sporten gedaan maar ik was in niets echt een uitblinker, ik was een goede middelmaat en dat ben ik eigenlijk nog. Ik kan eigenlijk van alles wel iets maar ik ben in niets echter super goed." (alhoewel?)
Ik weet nog dat ik in het 1ste leerjaar naar de balletschool ging. Ons 1ste optreden kwam er aan en ik stond zo fier als een gieter op het podium, weliswaar op de laatste rij, omdat ik het waarschijnlijk toch niet zo heel goed kon maar al de kindjes mochten toch mee optreden. De muziek begon en toen riep ik (dit vertellen mijn ouders nog geregeld) met hele luide stem door de zaal naar diegene die voor mij stond: "zeg, ga eens wat opzij want de mensen kunnen mij niet goed zien.... " Tja. Je moet toch voor jezelf opkomen in 't leven, niet?
Mijn 2de optreden met de turnkring was al een even groot succes. Dit optreden heeft mijn papa gefilmd en ik kan je verzekeren, als je dit ziet, krijg je gewoon de slappe lach. Elske in turnoutfit was spectaculair maar hetgene ik daar deed, was een show op zich maar had niet zoveel weg van turnen. Echt hilarisch !!!
Buiten turnen heb ik ook nog gevolksdanst, getennist, gebadmintont, muziekschool gedaan (was ik wel goed in) en jawel, ook toneel (musical - een superervaring) gespeeld. Het moet gezegd worden, ik heb van thuis alle kansen gekregen om mij op alle vlakken te ontplooien maar uitblinken was er jammer genoeg niet bij - nu niet dat ik mij daar slecht over heb gevoeld - integendeel, ik zat heel lekker in mijn vel.
Op mijn 17de ben ik begonnen met dansen (salsa, jive, rumba, tango, ...). Dit heb ik 5 jaar heel intensief gedaan. En 12 jaar later ben ik terug begonnen met mijn grote passie. Toen Ruben onlangs eens meeging naar de dansschool en mij had zien dansen, zei hij toen we naar huis reden: "mama, jij bent de beste danseres van de dansschool" (smelt smelt smelt).
Zo zie je maar... Misschien heb ik dan toch uiteindelijk de middelmaat overstegen en mag ik nu op mijn gezegende leeftijd zeggen: "awel, Ruben, ik ben goed in dansen". Ja, zo zie je maar...
Reacties op bericht (4)
28-08-2012
@ Leentje
Ja Leentje, het blijft een dilemma voor mij. Ik ga hemzelf laten beslissen en we zien dan wel hoe het loopt!
Dikke zoen terug van ons xxx
28-08-2012 om 14:28
geschreven door Els
als ie maar een voetballer blijft (muzieknootje)
laat hem maar voetballen, hij wordt er vast sterker (fysiek en mentaal) door!
dikke zoen
28-08-2012 om 14:26
geschreven door Leentje
@ Anneleen
Hoe lief, bedankt zenne, lief nichtje.
28-08-2012 om 14:09
geschreven door Els
:)
Je bent ook een uitblinker in "een toffe tante zijn" ;) xxxx
28-08-2012 om 14:04
geschreven door Anneleen
Leuke Anekdotes: Hij had tegen een Turks klasgenootje gezegd: 'jij bent een homo'. Toen hij ruzie kreeg van zijn juf, zei hij: 'juffrouw, ik heb wel al die vieze woorden van hem geleerd, hé'.
