Onze idyllische vakantieplek veranderde vannacht in iets griezeligs. Nu was er niet enkel het spookhuisje maar ook onze mooie baai veranderde in een echte spookbaai. Een verschrikkelijk onweer hield mij vannacht uit mijn slaap.
De baai werd verlicht door bliksemschichten, het ene moment was de lucht en de omgeving pikdonker en de andere moment was de baai spierwit. Het was adembenemend en echt angstaanjagend. Eerlijk gezegd was ik blij dat mijn mama ook wakker van was geworden van dit grillige schouwspel.
Toen ik om half 7 terug in mijn bedje kroop, werd ik wakker gehouden door de regen die op ons huisje kletterde en rare geluiden uit het andere bed. Daar lag precies een brombeer en ik vond het echt raar dat een kind van 10 jaar zon geluid kan teweegbrengen. En toen moest ik eraan denken dat wij Ruben vroeger als babytje knorretje noemden omdat hij toen soms ook zo knorde.
Uiteindelijk ben ik dan toch nog in slaap gevallen en om 9 uur gewekt omdat Knorretje bij mij in bed kroop en me bedolf onder de kusjes: gelukkige moederdag, liefste mama van heel de wereld (smelt, smelt).
En bij deze, aan alle mamas ter wereld, vanuit Bretagne, een hele fijne moederdag toegewenst.
De storm is hier ondertussen gaan liggen en het zonnetje komt er al door. Hopelijk blijft het zo. En als dit niet zo is, ik heb juist een mooie fleece trui van mijn zoon gekregen maar ik duim en hoop dat ik die niet al te veel zal nodig hebben.
xxx
|