|
Wachten tot in augustus, vergeet het maar.
Ik heb toch afspraak kunnen krijgen voor vrijdag bij een collega endocrinoloog om 11u45.
Ruben zijn grote vakantie zal dus iets eerder starten en hij zal het niet zo leuk vinden dat ik hem vroeger van school kom halen, maar wachten tot in augustus, NO WAY!!!!! Dan kennen ze mij nog niet.
Nu begint het echt wel spannend te worden. Vrijdag zullen we eindelijk meer weten. Want de vragen stapelen op:
Hoe gaat het allemaal in zijn werk?
Zijn het spuitjes met naaldjes? Of is het met zo'n speciale pen zonder naaldjes (ik hoop het maar)?
Wat mogen we verwachten?
Gaat hij onmiddellijk groeien (yes yes yes)? Gaat hij verdikken (er mogen wel wat kilootjes bij)?
Om de hoeveel tijd moet Ruben op controle? Moeten ze dan iedere keer bloedtrekken (hopelijk niet - rampzalig bij Ruben)?
Mogen we die verdovende zalf gebruiken en krijgen we dan een voorschriftje? Is dit pijnlijk?
Is het moeilijk om die spuitjes te geven? Moet er tijdelijk een thuisverpleegster komen (bij vreemden lukt dit soms beter dan bij jezelf)?
Moet je een speciaal document hebben om deze medicatie mee over de grens te vervoeren als je op vakantie gaat?
Enzovoort, enzovoort, enzovoort...
Ik vind het toch wel spannend maar ik hou me rustig, dapper en stoer voor mijne Ruben.
Daardoor is Ruben er ook niet echt mee bezig en dat is maar het beste ook. Vanaf het startmoment (dwz 1ste spuitje) heeft hij nog genoeg tijd om zich er druk over te maken.
En hopelijk heb ik zijn vertrouwen dan niet beschaamd door te zeggen dat het allemaal wel zal meevallen.
Want ik ga er gewoon van uit dat het wel zal meevallen en zo is het.
Hier bid ik iedere dag voor en mijn engeltjes hierboven zullen ons wel helpen... (dank u dank u dank u)
|
