 |
|
|
| Mijn route gaat verder in Sri Lanka! |
|
|
| 30-08-2015 |
 Georgetown festival |
Het was vandaag (zondag) feest in Georgetown. Het "Georgetown festival". Er was veel randanimatie zoals muziek optredens en eetkraampjes. En goeie muziek!! Wauw!
Dit festival staat los van de Nationale feestdag (31 augustus). Normaal is er ook altijd vuurwerk voorzien, maar Maleisië is aan het protesteren tegen de corrupte prime minister. Dus Penang besloot dit jaar om geen geld aan vuurwerk te spenderen.
Warming up..   En dan naar de start. 
Ik heb niet meegelopen ze. Na die korte nacht in "the fridge" en de lange dag door Georgetown (13 uur sightseeing!) was mijn pijp serieus uit hoor  30-08-2015, 00:00 geschreven door Eline 
|
|
|
|
|
|
| Georgetown |
Trishaw ride
Fort Cornwallis
Maleisië heeft in WO two veel te verduren gekregen van de Japanners. Er zijn veel herdenkingen aan.
Na al die tempels effekes decadent doen ;-)
Om daarna de ferry te nemen richting het vaste land en terug. Toen de 2 bruggen er nog niet waren was het eiland alleen beschikbaar met de ferry's.
30-08-2015, 00:00 geschreven door Eline
|
|
|
|
|
|
| Tibetian Buddhiet Association |
Hieronder zie je het materiaal dat nodig is om een vraag te stellen. Het gaat als volgt:
- Je neemt de 2 maanvormige houten blokjes in uw handen terwijl je uzelf voorstelt en vraagt of je de toestemming krijgt om een vraag te stellen.
- Dan laat je de blokjes vallen. Liggen ze beide met de bolle kant naar boven, is het "neen", en met de platte kant naar boven, dan lacht de god of goddin u uit. Wanneer er één met de bolle kant naar boven ligt en de andere met de platte kant, dan heb je "ja" en kan je dus uw vraagt gaan stellen. Je blijft het eerste ritueel herhalen tot je "ja" krijgt.
- Terwijl je in volledige concentratie uw vraagt stelt, moet je met de doos vol stokjes schudden totdat er eentje uitvalt. Dit kan het antwoord zijn.
- Om dit zeker te weten, neem je opnieuw de maanvormige blokjes vast en vraag je of dit het juiste antwoord. Indien "neen", of wanneer de god(din) je uitlacht, moet je het bovenstaande opnieuw uitvoeren. Indien "ja" neem je het stokje en lees je het cijfer af.
- Nu kan je uw antwoord op papier bemachtigen.
Bij mij ging het redelijk snel. Maar sommige zitten hier een kwartier lang. 
30-08-2015, 00:00 geschreven door Eline
|
|
|
|
|
|
| Poh Hock Seah temple With |
Achterin de tempel werd er majong gespeeld. Het favoriete gokspel van de Chinezen.
30-08-2015, 00:00 geschreven door Eline
|
|
|
|
|
|
| Goddess of Mercy Temple |
Er komen veel boeddhisten met een bepaalde vraag voor Kuan Yin naar deze tempel. Ik heb het ritueel zelf ook eens uitgevoerd en onderstaande Chinese tekst is het antwoord op mijn vraag. We hebben het laten vertalen en het komt er op neer dat ik na 8 jaar lang vissen eindelijk de beste vis heb gevangen, en dan nog wel zonder aas!
Ze eren ook de overledenen in deze tempel. Ze krijgen allemaal een plaatsje tegen de muur en iedereen mag offers leggen. Niet zomaar eender welke offers. Elke god of goddin heeft zijn eigen offers. Zo krijgt deze goddin enkel eten zoals rijst en fruit...
En krijgen de overledenen een pakket of doos met kleren, vals geld, valse gsm, tablet, of een vals huis. Met vals bedoel ik een speciaal boeddhistisch "briefje" dat staat voor geld, een gsm of een huis. Familieleden kunnen de overledene zoveel rijkdom meegeven als ze maar willen.
Aan dit altaar worden de vragen gesteld aan Kuan Yin, goddin van compassie, genade en vriendelijkheid.
Welke zij juist is? Geen idee. Ze zijn haar allemaal.
30-08-2015, 00:00 geschreven door Eline
|
|
|
|
|
|
| Goddess of Mercy Temple |
Een zeer populaire boeddhistische tempel.
Ze verkopen bij elke tempel offers voor de goden.
Zo zijn er deze papieren lotus bloemen...
En gigantisch grote wierrook-draken. Je steekt ze vanboven aan en de rook komt door de neusgaten van de draak naar buiten
Een soort wens-altaar.
Hele families maar ook individuen komen hier hun neergeschreven wensen plaatsen zodat ze worden vervuld door de goddin "Kuan Yin".
30-08-2015, 00:00 geschreven door Eline
|
|
|
|
|
|
| Penang, Georgetown |
Na een busrit van 6u15 in "the fridge" (de bus was ijskoud...), kwamen we rond 5u30 aan in Pulau Penang, Georgetown. Een eiland verbonden met 2 lange bruggen aan het vaste land. Ik nam afscheid van mijn Spaanse kameraden die ik in Perhentian heb leren kennen en zag Jamie terug, een Chinese advocate die ik in Taman Negara heb leren kennen. Ze nam mij mee naar haar woonst waar ik, na een kort douchke, als een blok in slaap viel op haar bed. Twee uur later werd ik gewekt om Georgetown te gaan verkennen.
Het is hier echt een wereld van verschil tegenover de rest van Maleisië. Hier zie je amper moslims rondlopen, alleen Chinezen.
Overduidelijke Chinese cultuur.
Het en der vind je offers op straat.
De ochtend werd gestart met een Chinees ontbijt.
Moslims eten geen varkensvlees, Indiërs eten geen rundvlees en Chinezen eten alles. Maar dan ook echt ALLES! Zelfs "chicken feet" (zie foto hierboven). En jawel, ik heb het geproefd. Het is eigenlijk niet meer dan 3 vetkwabben gevuld met beentjes. Degoutant om op te eten. En het is hier een ware delicatesse...
30-08-2015, 00:00 geschreven door Eline
|
|
|
|
|
| 29-08-2015 |
| Kota Bharu |
Vandaag spendeer ik de dag door in Kota Bharu, een havenstad tegen de grens met Thailand. Het eten is hier verrukkelijk! Voornamelijk door de Thaise invloeden. Het weekend valt hier op vrijdag en zaterdag. Zondag beginnen ze aan hun werkweek. Om 21u00 vanavond is het hier groot feest met traditionele dansen, muziek en vuurwerk. Ik hoop het nog te kunnen meemaken want rond 22u neem ik de nachtbus naar Penang. Ik verblijf er bij een gastvrouw (Jamie) die ik in Taman Negara heb leren kennen. Een advocate die in Penang woont en werkt.
Maandag is het in heel Maleisië feestdag. Veel eten, muziek en vuurwerk. Ik kijk er al naar uit!
Ik verlaat de oostkust en ik ga via de westkust verder reizen naar het zuiden toe, richting Singapore!
29-08-2015, 04:54 geschreven door Eline
|
|
|
|
|
|
| Onderweg naar het centrum van Kota Bharu |
Nadat we onszelf hadden rond gegeten op het trouwfeest vroeg Aiman of ik geen zin had om mee te gaan naar een expo, georganiseerd door de universiteit waar hij vroeger heeft gestudeerd. Uiteraard wilde ik graag mee!
Van zodra we aankwamen nam hij een grote plastieken bak met gaten in het deksel uit de laadbak van zijn truck. "My python." Het dier was 3 meter lang en stonk verschrikkelijk vanwege de kip die ze drie dagen geleden had gegeten. De python was 6 jaar oud en kindvriendelijk. Op de expo werd een competitie gehouden om de beste selfie met de python te nemen! Ik keek er stiekem naar uit om mee te doen
Maar toen we haar wilden gaan wassen bewoog ze niet meer... Het arme beestje is door een heatstroke overleden (...) De competitie kon niet meer doorgaan, dus namen we haar terug mee. Ze staat vanaf nu op sterk water.
Omdat Aiman (en ik ook) hier niet goed van waren, reden we terug naar zijn dorp. Daar hebben we de rest van de namiddag doorgebracht bij een (arm) Maleisisch gezin. Heel goede vriendin van Aiman. Die mensen waren zó vriendelijk en vrijgevig! Ongelofelijk! Ze hebben niets, en toch bieden ze je alles aan dat ze hebben! Ik voelde mij zeer vereerd
Een van de buitenwijken van Kota Bharu..
Sigaretten rollen... 
En kiten..  Ik heb er duku (lichtgele vrucht) en salak (bruine vrucht met stekels) leren eten. Ze plukken het gewoon uit de jungle naast hun houten huisje. Verser kan niet.  Thee en kroepoek. Mijn tas was nog niet leeg of ze was al bijgevuld! En ze staan erop dat je pas doorgaat van zodra alles op is. 
29-08-2015, 00:00 geschreven door Eline
|
|
|
|
|
|
| Onderweg naar het centrum van Kota Bharu |
|
De ochtend na mijn nacht in het tuinhuisje, ontmoette ik de 27e jarige zoon, Aiman, van Min House Camp. Omdat ik richting het centrum moest om een busticket te kopen, bood hij mij een lift aan. Mijn planning was om wat sightseeing te doen in het centrum. Wel, uiteindelijk is mijn dag meer bewogen geweest dan verwacht!
We zaten nog geen 5 min in zijn auto toen we een trouwfeest passeerde. "Come, let's eat! Everything is free!" Dus wij de auto uit om te gaan freeloaden op een Maleisisch trouwfeest 
Er worden altijd 2 feesten gegeven. Eerst in het dorp van de bruid, de dag erna in het dorp van de bruidegom. Dit is in het dorp van de bruidegom.  Mannen en vrouwen eten apart. De "roze strikken" is de tent voor de mannen...  De "blauwe strikken" is de tent voor de vrouwen. Hier mocht ik een bord gaan vullen aan het buffet  Dit lekkere hapje, genaamd Apambalik, was een soort harde pannenkoek met gemalen pinda's, maïs en suiker.  Het getrouwde koppel eet volledig afgezonderd van hun gasten. Heel het dorp heeft samengewerkt aan de voorbereidingen en het buffet. Iedereen (inclusief ik) is daarom ook uitgenodigd en meer dan welkom.  De bruidegom moet eerst enkele uren wachten vooraleer zijn bruid mag arriveren. Ik wou de jongeman een hand geven maar dit wijselijk afgewezen. Hij mag vandaag geen andere vrouwen aanraken. Woeps... 
En dan komt eindelijk de bruid aan! Met in haar kielzog een massa aan mensen met mooi geëtaleerde cadeau's zoals schoenen, servies, fruit,...  Wanneer de bruid weggegeven kan worden door haar ouders en er 4 getuigen aanwezig zijn, is er geen Imam (bij ons priester) nodig om hun man en vrouw te verklaren. Handig nee? 
Voor hun neus staan familie, vrienden en kennissen te zingen. Daarna krijgt het koppel van iedereen een begroeting en dan pas kunnen ze samen aan hun dinner beginnen.
Ik moet hier wel even bij vermelden dat het voor iedereen raar was (inclusief mezelf) om een buitenlandse te zien rondlopen op het trouwfeest. Beeld je eens in dat je ineens een compleet vreemde Maleisiër ziet rondwandelen op je trouwfeest ;-)
29-08-2015, 00:00 geschreven door Eline
|
|
|
|
|
|
| Perhentian Islands Longbeach |
Sunset..
Nightlife! With fire shows
Heerlijke verfrissing...
28-08-2015, 09:02 geschreven door Eline
|
|
|
|
|
|
| Bye Jannah, bye Perhentian... |
|
Omdat Jannah nog nooit eerder zonder haar familie op vakantie was geweest, kreeg ze de eerste dag op Perhentian heel veel heimwee... We hebben dan maar besloten om de dag erna (vrijdag 27 aug) terug naar het vaste land, Kuala Besut, te varen. Daar kochten we een busticket zodat ze rechtstreeks naar Kuantan kon reizen. Het was een korte trip samen... Spijtig, want Perhentian was magnifiek! Het was er weliswaar duurder dan de rest van Maleisië, vanwege het toerisme. Zeker in het weekend! Bijna 2x zo duur zelfs. Dan zakken er veel jonge toeristen, Maleisiërs en Chinezen naar Perhentian af om er te chillen en te feesten
Het was de eerste plek dat ik tot nu toe ben tegengekomen waar ze (zoveel) alcohol serveren. Ik zal het missen ;-)
Jannah 
28-08-2015, 00:00 geschreven door Eline
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
|
|
|
