Iets helemaal anders dan Mickey Mouse bij the Batek...

In dit type van "huisje".

Mijn gastgezin in Chini. Super vriendelijke en gastvrije mensen! Ze hebben heel goed voor mij gezorgd. Bovendien heb ik dankzij hun het échte Maleisische leven leren kennen. Chini is namelijk een klein dorp, vér verwijderd van de beschaafde wereld en de steden. De mensen zijn daar zo vriendelijk. Ik moet er wel bij vermelden dat ik de sensatie van de dag ben geweest in het dorp. Het ging snel de ronde dat er een "buitenlandse" aanwezig was, dus er zijn er veel een kijkje komen nemen

Na het ontbijt in de school en een bezoek aan een nomadendorp (in Chini wonen heel veel nomaden, de Orang Asli), zijn we met z'n allen en enkele vriendinnen van Jannah naar Lake Chini gereden voor een boottocht op de rivier. De grote trots van Chini! En terecht, het is een ongelofelijk mooi en spectaculair meer!

De lotus bloem.

Wanneer de bloem is verwelkt blijft de zaaddoos achter maar is dan groter en groen gekleurd. De Orang Asli eten de zaden op. Het lijkt op een pinda en smaakt een beetje naar cashewnoten.

Eetzaal voor de kids.





De school start hier om 7u. De kinderen ontbijten eerst voor ze naar de les gaan. Rond 10u eten ze opnieuw een portie rijst. 12u is lunchtime (rijst...) en om 14u stoppen de lessen en kunnen ze naar huis gaan.



English corner.

Properder dan dit kreeg ik ze niet...

Alle pijltjes waren reeds ingesmeerd met het gif van de Ipoh tree. Het mondstuk wordt gemaakt van bijenwas.

Elke ochtend gaan ze jagen voor heel het "dorp". Ze eten knaagdieren, aapjes, bavianen,... Tegen de avond aan gaan ze vissen voor hun avondmaal. Dit in combinatie met rijst, altijd rijst.

Deze jonge knaap werd 's avonds veilig en wel naar zee gebracht.

Als dank heb ik spaghetti voor hun gemaakt. In Maleisië zijn Westerse gerechten heel duur. Wanneer ze het zelf maken openen ze gewoon een bokaal prefab saus. Nu kunnen ze dus lekkere verse saus maken ;-) Iedereen vond het super! De papa heeft er zelfs 3 borden van achterover geslagen. 

Tijdens het koken stonden ze vol bewondering toe te kijken, met veel "oooh's en aah's". Ik heb ze ook laten kennismaken met een nieuw ingrediënt, "bouillon". Hun uitspraak is hilarisch!

Spaghetti eten ze alle chance met vork en lepel. Het zou geen zicht zijn geweest indien ze hun hand daarvoor zouden gebruiken ;-)

Louche jungle vruchten. Ik heb er toch maar niet van geproefd.

Eerst was er geen gids ter beschikking. Uiteindelijk hebben we er 2 meegekregen! Om 3 personen te begeleiden! Achteraf bleek wel dat onze gidsen geen "erkende gidsen" waren. Dat verklaard de onverantwoorde stoten die we soms hebben moeten uithalen. Het was echt ongelofelijk spannend!!!

We zagen ook nog een vreemd aapje eten in de palmbomen en de zeer zeldzame Wild Cat. Deze waren jammer genoeg te snel voor mijn camera...

Allright! Let's go!



De Indiër Shaun had hoogtevrees...

Kleine Komodo dragon