Zondag 17/05/2009 vandaag word ik 36jaar. En wat doe ik op die dag, ja de meesten verklaren je zot maar ik doe een 1/2 triatlon. Ik moest er al vroeg uit, omstreeks 6u had ik beloofd om onze Goeroe Jan op te halen om samen naar leuven te rijden. Aan ons vast punt oprit Middelkerke hadden we dan nog met Glenn afgesproken. De rest van de mannen was al met de mobilhome voorgegaan en we gingen ze ginder wel te vinden. Mijn vrouwtje, Tristan en m'n ouders kwamen achter. Trouwens het was ook de verjaardag van Tristan. 't weer was verschrikkelijk, regen en koud, dat was toch een domper. Voor de rest had ik er wel een goed gevoel in voor de wedstrijd. Rond 8u waren we terplaatse dus nog tijd zat. We konden alles op het gemak regelen, en we namen de bus van 10u. Ja die bus dat was een beetje krap, we zaten bijna 35 min op de bus, de start was om 11u en we moesten nog alles klaar zetten. Dus het was haasje repje. De organisatie stelde de start dan ook uit met 10 minuten. Dan de wedstrijd zelf. Van zodra ik in het water lag voelde ik dat de vorm erin zat. M'n zwemmen ging echt volgens plan en ik kwam uit het water rond de 40min. op 2.5 km das dus ok. voor mij. In de wisselzone zag ik 2 van m'n teamgenoten Wim F. en Tom, dus goed. 't was koud dus dat jasje met lange mouwen ging wel van pas komen. Natuurlijk met natte armen stropte dat een beetje, maar al bij al ging het nog redelijk vlot, die twee andere waren al weg natuurlijk. Nu eens op de fiets liep het goed, langs het kanaal aan de oversteek van het brugje zag ik m'n teammakkers rijden dus dat was goed, ik ging niets forceren en gewoon in het groepje blijven dat achter hen zat. Alles volgens plan, de 2e keer aan het brugje had ik bijna niet op hen verloren, ik denk dat ik zo op een minuutje zat max. Maar toen; de 3e ronde het parkoer lag er echt niet goed bij. Bij een steile afdaling lagen namelijk 2 redelijke verkeersdrempels. Op die drempels sloegen de velcro's van m'n zakje met materiaal los, dat zakje zat vast aan m'n reserve tube en alles draaide vast tussen m'n remhoef achteraan, m'n achterwiel blokkeerde en door de snelheid, ik zat daar verzeker aan 50 bergaf sleepte de rubber van m'n tubes gedurende enkeld 10tal meters over de grond, ja een gat van zeker 10cm. dus tube vervangen hé. Natuurlijk in dat vol wiel. Tegen dat alles weer op z'n plaats zat was ik zeker 15-20 minuten kwijt. Dan toch m'n weg verder gezet, m'n wiel zat er trouwens zo blijkt achteraf niet echt goed in waardoor ik die laatste 20 km gereden heb met een slepende rem en een achterband die niet echt heel hard stond. Ik baalde echt. Nu ik wilde er toch nog iets van maken in het lopen, vooral omdat ik eens wilde testen als ik die hartslagen die ik in gedachten had voor Zürich goed waren. Het eerste gedeelte van de loop had ik een hartslag van +/- 158 het tweede gedeelt een slag of 5 hoger. Ik liep een goei 1u28. Totaaltijd 4u45. Zonder die platte band was dat een 15-20 minuten beter geweest. Dus eigenlijk ben ik best tevreden. Ik ben waar ik moet zijn voor Zürich. Ik ben aangekomen met een gevoel dat ik zeker meer aankan aan dat tempo. Dus das ok. En die plaats in de uitslag kan me eigenlijk niet zoveel schelen. Daar ik voormezelf weet dat ik veel beter was dan wat er op dat blad staat. 4u25-4u30 had er zeker ingezeten. Ik ben een tevreden man, op naar de volgende nu nog 1/4 van Brugge en dan het echte werk.
Trouwens aan al m'n teammates Jan, Glenn, Tom en de 2 Wims proficiat met jullie uitslag, we zijn allemaal goed bezig zou ik zeggen 't zit allemaal niet zo ver van elkaar. Ook Alain C. goed gedaan zaterdag in Holland. Wimmel jongen voor jou beterschap met de ... gewenst.
Het eerste testje is voorbij. Zaterdag was er in Oostende de 1/8 triatlon. De wedstrijd zelf is zo opgevat dat iedereen induvidueel vertrekt om de halve minuut in het zwembad. We waren met heel wat midlon atleten vertegenwoordigd. Ik moest om 14.59.30 u vertrekken. M'n zwemmen ging naar mijn eigen kunnen redelijk goed, ik haalde er zelfs 2 in, waardoor ik wel wat geginderd werd op een keerpunt, maar ja, al bij al toch goed. Ik zette een tijd neer van 13.06 op 800 mtr. Misschien moest het wel 20 sec sneller geweest zijn. De eerst wissel verliep goed, maar dan het fietsen, ik voelde het direct. Ik kon m'n ritme niet vinden en verkrampte met momenten. Woensdag had ik op training eigenlijk een knapje in m'n rechterkuit gevoelt maar dit leek toch al beter aan te voelen dus was ik toch gestart. Dus ja in dat fietsen voelde ik het al die lichte druk, alhoewel eerlijk, dit waarschijnlijk nog niet echt een probleem was. Ja, fietsen ben ik gewoon nog niet op het niveau dat ik zou willen, ik ben dan ook wel niet van het explosieve type en denk dat het langere werk mij wel beter ligt. Ik fietste een ermbarmlijke 39.08 over 20km. Dan het lopen, ja hier had ik het direct gevoeld, die kuit voelde als een blok, iedere stap die ik zetten was een marteling. Ik dacht bij mezelf van een goed tempo te nemen en gewoon uit te lopen en zo heb ik het ook gedaan, m'n hartslag is niet over de 160 geweest in het lopen, zuiver om te sparen. 't was ook maar 5km dus 't ging wel gaan. Tot mijn eigen grote verbazing liep ik toch nog een goeie tijd van 18.10. maar ik ging dit geen 10km volgehouden hebben. Zondag was de pijn iets draaglijker maar die druk blijf er zitten. Ik voel het vooral als ik loop bij het neerkomen, die slag doet telkens enorm pijn. Vanavond ga ik naar de dokter en hopelijk komt het vlug in orde. Vrijdag is er de ploegentriatlon in Charleroi en ik vrees dat dit voor mij een no-go zal worden. Nu ik zal verstandig zijn en doen wat de dokter zegt. Leuven is nog 3weken, dat zal wel lukken hoop ik, maar indien niet ja, Zürich blijft het belangrijste. Voor Oostende, ik werd dus 36e met een totale tijd van 1.10.24 en gezien mijn blessure mag ik toch niet ontevreden zijn. Hopelijk mag ik van de dokter blijven zwemmen en fietsen zodat ik daar niet teveel verlies, lopen vrees ik. Trouwens proficiat aan al m'n teamgenoten die het allemaal voortreffelijk gedaan hebben.
Zodra ik meer weet van den dokter zet ik het op m'n blog.
We hadden zondag afgesproken om een lang duurloop te doen in Negative Split. Op de afspraak Jan, Glenn, Wimmel en ikke. We vertrokken bij Jan thuis richting havenheul van Nieuwpoort. Toen we aan het stakketsel kwamen was het padje om terug de duinen in te gaan afgesloten, dus besloten we maar om onze weg verder te zetten over het strand richting Westende. Toen we zo'n 500 mtr gelopen hadden stonden er nogal veel waterkellen op het strand, dus dachten we: richting duinenpad terug. Ik kwam als laatste aan het pad omdat ik wat plassen had willen mijden om geen natte voetjes te krijgen. Maar daar stonden weer van die ambutante plassen, Wimmel en Jan waren er al over en ik zag Glenn lichtjes wegzakken in het zand en zodoende op z'n knieën vallen. Ik moest nog lachen om z'n stuntellig gedoe en besloot de andere kant van de plas te nemen omdat dit een droge plek leek. Jan zegt nog: "je moet vlug zijn want het zakt een beetje in". Dus ik zet vlug een voet om over te zijn en pats ik zak tot aan m'n buik in het drijfzand. Wow, wat was dat, gelukkig kon ik er nog vlug uitklauteren. Jan was al op zoek naar een stok om me eruit te trekken. Man, ik was proper. We hadden nog maar een kleine 5km gelopen, nu moest ik nog een stuk verder, de eerste km's had ik toch koud aan m'n billetjes. Daarna werd het beter. Gelukkig. We zetten onze weg verder richting Middelkerke om zo via de binnenwegen terug naar Lombardsijde te komen. We hadden zo'n 23 km gelopen in 2uurtjes. Ik ben gestopt met een goed gevoel, het liep echt gemakkelijk. Al die kleine avontuurtjes maken het alleen maar leuker, als je er tenminste goed vanaf komt. Mocht je langs daar gaan lopen, je bent gewaarschuwd.
The Sandman
(nog geen Ironman maar zand is ook een natuurproduct)
Nog proficiat aan de Begische profatleten; Marino Vanhoenacker wint South Africa. Maar ook Luc Van Lierde, Denis Devriendt, Bert Jammar en Rutger Beke brengen het er goed vanaf in een 70.3
Vorige week heb ik eventjes een moeilijke week gehad, wat moe, niet te veel geslapen en dat weegt door. Zowel lichaamlijk als mentaal zat ik er wat door, maar de voorbije week ben ik er toch vanaf dinsdag wat door gekomen. Een goed nachtje slaap doet veel. Donderdagavond heb ik dan een lsd gedaan van Oostakker naar huis, iest mee dan 100km. Wat een weer, regen wind, ongelofelijk. Normaal doe ik daar zo'n 3h30 over op het gemak, maar nu was het 4h30. Ik had constant wind op kop en als overmaat van ramp reed ik dan nog 2x plat. Ik was blij thuis te zijn. Maar achteraf was ik ook blij het gedaan te hebben. Normaal moest ik dan enkel nog een kortere rit doen op zondag, maar enkele van m'n clubmakkers waren van plan om een lsd te doen en het andere groepje met vrienden, zagen het nog niet zitten met de koersfiets en wilden dan ook met de MTB gaan rijden. Dus besliste ik om mee te gaan met de clubmakkers. Allemaal met de tijdritfietsen. Er werd aan een goed tempo gereden. 't Was ook de eerste keer dat met een nieuw bidonrekje aan m'n zadel reed en natuurlijk kwam dit los na een 30tal km's, 't is beter nu dan op wedstrijd. We vertrokken uit Keiem en reden zo richting Brugge, De Haan en terug via Oudenburg, Nieuwpoort naar Keiem voor een rit van een kleine 105km. Vanaf Oudenburg begon het wat sneller te gaan, ja, het haantjesgedrag was daar weer. En hoe dom kan een mens ook zijn, ik deed er natuurlijk aan mee. Ook al voelde ik dat ik goed kon meedraaien, het is toch niet de juiste manier van trainen. Onze Jan was dan ook wel niet tevreden. Nu, vandaag heb ik een volledig rustdag en dus kan ik goed uitrusten. De komende week is trouwens volledig een rustige week. Ook al geven ze goed weer en is er dus veel gelegenheid om te trainen, het zal toch goed doen om eens uit te rusten om dan weer sterker er opnieuw volle bak tegenaan te gaan. De avondtraining zullen vanaf nu ook makkelijker gaan, het uur is veranderd en dus is het een uurtje langer klaar. Oostende word m'n eerste testje, ik ben eens benieuwd. Enkele van mijn andere clubmakkers hebben reed getest in De Haan. Ze kwamen er allemaal goed uit, met zelfs 2 top 20 plaatsen. Dus het niveau binnen de club is goed gestegen. Morgen probeer ik nog eens om ingeschreven te raken in Brugge, hopelijk lukt het. Voor de rest staat er deze maand enkel nog een mooie training "de Van Petegem Classic" op het programma. Op 1mei is er dan de ploegentriatlon in Charleroi, die zie ik ook wel zitten, enkel in het zwemmen zal ik serieus moeten duwen denk ik.
Voila ik hou jullie binnenkort verder op de hoogte.
Ondertussen weer wat verder gevorderd met de trainingen. Zo'n 14 dagen geleden stond ik nog op m'n snowboard en nu is het in rechte lijn naar de wedstrijden. Vorige week was al een pittige trianingsweek maar deze week is nog iets zwaarder namelijk zo'n 12km zwemmen, 260km fietsen en 60km lopen. Daarna weer wat minder en dat zal wel deugt doen. Tot nog toe moet ik niet klagen alles verloopt goed, ik heb niet echt last, 't mag zelfs nog wat meer. Alleen de tijd vinden om alles te doen is soms wat moeilijker, maar mits de juiste planning lukt het wel. Gelukkig heb ik een goed vrouwje die me steunt en begrijpend is met de kindjes. Net voor de skireis heb ik me ook een nieuw fietsje aangekocht, allé 2de hands het is een Specialized Tarmac geworden, hij rijdt super, wat een verschil met m'n Giant. Alhoewel die Giant ook een goeie fiets was, hij was iets te groot voor mij waardoor ik niet 100% goed zat. Hij was snel verkocht, zo'n 2 dagen op Kapaza en weg was hij. M'n nieuwe fiets is toch een stuk lichter. Hij loopt als een trein. 't Is echt een plezier om ermee te rijden. Donderdagavond moet m'n auto binnen in de garage en ik zal ervan profiteren om met de fiets naar huis te gaan van m'n werk, een mooie training van +/- 100km. Ik verlang al om het ritje te doen. Wel moet ik mij 's avonds nog voorzien van lichtjes en fluovestje want vanaf 19uur is het toch al donker. De kou is nu wat weg maar nu is het nog wat donker 's avonds. Nu, binnen een kleine maand is het licht tot 20uur-20u30 en dan kan er toch al enkel uurtjes gereden worden. Gisteren ben ik direct na m'n werk (18uur) de fiets op gesprongen om een 55 km's te fietsen tot 19u alles ok, maar daarna is het toch wel wat gevaarlijk. Tegen kwart voor 8 was ik thuis, net op tijd om de kindjes in bed te stoppen. Vanaf volgende week zal ik proberen om de dinsdag voor de zwemtraining "die vanaf nu pas om 21h begint" een fietstraining in te bouwen met m'n zwemgerief mee. Dan na het zwemmen om 22 uur nog los naar huis fietsen zo'n 16km. Op die manier is dat ook weer in de planning verwerkt. Dat plannen dat is altijd een heel karwei en er is niet veel ruimte voor afwijking of alles ligt in duigen. M'n eerste wedstrijdje (testje) ligt pas eind april (Oostende), dan zal ik pas echt weten hoever ik sta. Nu is dat het enige wat ik nog wat moeilijk vind, ik voel me wel goed, maar weet niet echt waar ik sta. 19 april rijden we dan met de club de Van Petegem Classic, dat zal ook wel een leuke fietsrit worden. 1mei Belgisch Kampioenschap teamentriatlon in Charleroi en 17 mei Leuven. Hopelijk raak ik eind deze maand ook nog ingeschreven voor Brugge, want die zou ik toch nog graag mee doen, we zien wel.
Het valt niet echt mee om in de kou te fietsen op het ogenblik, maar ja, wij hebben noch de tijd, noch het budget om naar warme oorden te trekken om te trainen. Dus wat doorbijten en in geen tijd zal het wel wat warmer worden zeker. Zondagmorgen hebben we met z'n 5'en een mooi lsd traininkje afgewerkt. Om 9h30 zijn we vertrokken aan de luchtmachtbasis van Koksijde voor een ritje van 90km richting binnenland. Gelukkig was het zonnetje aanwezig. Maar koud, toen ik eventjes stopte om een foto'tje te nemen en m'n handschoenen afdeed, waren m'n handen in geen tijd bevoren klompjes. We konden zo'n 82.5km afleggen in een 3 uurtjes en het had niet veel meer moeten zijn in die temperatuur. Nu genoeg gezaagd over dat weer, 'k heb me toch geamuseerd. Minder was het zaterdagochtend toen ik mij wilde inschrijven voor 1/4trialon Brugge. Ik was op tijd en kreeg de pagina om in te schrijven, maar door een compatibiliteitsprobleem met m'n explorer 8 naar explorer 7 kon ik niet onmiddelijk inloggen, gevolg, achter 55sec alles uitverkocht en Romeo niet ingeschreven, 'k heb toch eventjes gevloekt, maar ja ik heb nog een kans eind maart, op hoop van zege. Voor de rest vlotten de trainingen goed, eventjes wat last gehad van m'n rechter achillespees, maar dat lijkt opgelost te raken. Nu volgen een 3-tal zware trainingsweken, vooral in zwemmen en fietsen, en daarna zal het een weekje rustig zijn, want dan zal ik wat X-training gaan doen op m'n snowboard. Om daarna nog een tandje bij te steken.
't Is een tijdje geleden maar ik ben hier nog een keertje.
Ondertussen ben ik nog vollop bezig met het leggen van een uitgebreide basis. De vorderingen verlopen goed. Dit weekend eens het lopen getest op de nieuwjaarcorrida van Lombardsijde. 't was superkoud zo'n -6 zeker. Toen ik aankwam zag ik dat er al verschillende van m'n clubmakkers ter plaatse waren. Allen gemotiveerd voor die eerste test van het jaar. Ikzelf was zo van 't gedacht ja we zien wel, de trainingen zijn allemaal goedverlopen dus 't zal wel gaan. Ik herrinerde me van vorig jaar dat ik me wat vergallopeerd had in de eerste km's en dat het na 7km gedaan was. Dus dit jaar negatief lopen. Bij de start voelde ik meteen dat het goed zat. De eerste 6-7 km heb ik gelopen aan een hartslag van 160-165 met een snelheid van 15-16. 't Voelde echt gemakkelijk aan, in de losse zandstroken kon ik blijven gaan waar anderen echt stil vielen. Na 7km dan de kraan eens opengedraaid en tegen hartslag 175-185 gelopen, snelheid 17-18 met pieken naar de 20. Volgens m'n polar foodpod was het zo'n 11.1 km, de officiele afstand zou 10.8km zijn. Nu, ik had een gemiddelde snelheid van 16.2 en eindigde in een mooie tijd van 41.19min. waar ik best tevreden mee ben. Zeker daar ik het gevoel had dat ik niet tegen 100% maar tegen 85-90% gelopen heb. De progressie is er dus (met dank aan coach Jan), ook m'n gewicht komt goed, ondertussen 76.1 kg das zo'n 7kg minder dan eind oktober. Een verlies van gewicht van zo'n 1.5-2kg per maand is ideaal. Tegen Zürich zou ik toch rond de 70kg moeten zitten en dat ziet er nog altijd goed uit. Ik heb nu ook eens de tijd genomen om wat lichaamlijke controles uit te voeren. M'n bloedproef was helemaal in orde en vanavond eens een lactaattest, ben benieuwd. Af en toe hebben we al eens wat groepstrainingsessies gedaan, met enkel midlonners en dat bevalt me wel, zeker als we ons allemaal aan de afspraken qua intensiteit houden. LSD trainingen alleen kunnen soms eindeloos lijken maar in groep, kunnen we wat praten en gekken. Iedereen die traint weet wel wat ik bedoel.
Zo, voor de rest geen grote nieuwtjes, ik probeer als ik de tijd vind binnenkort weer iets te schrijven.
Alles zit op schema, de basis begint te komen en m'n gewicht zakt. Dus wat kan een mens zich meer wensen.
Zondag was naar jaarlijkse gewoonte de dag van de Strandrace in De Panne, voor het eerst in vele jaren was ik geen deelnemer. Ik wil mij wat sparen voor deze zomer. Maar niets doen was ook geen optie. Dus hebben we een groepskoppeltraining gedaan met enkele mannen van Midlon. We hadden afgesproken in Lombardsijde bij onze clubtrainer Ironjanneke om 8h30 zodat we tegen 12h thuis zouden zijn. Toen ik ariveerde waren enkelen al ter plaatse. De meesten waren zo lui geweest als ik en met de auto gekomen, maar er was er toch 1 dappere die met de fiets gekomen was. Tegen 8h40 waren we weg met de MTB, eerst de gekende parkoertjes in de omgeving Lombarsijde Westende Middelkerke. En daarna wat voor mij altans wat nieuwe wegen tussen Middelkerke en Oostende. Was echt leuk. We gingen aan een goed tempo, waarbij ik nooit echt het gevoel had van te diep te gaan, dus ok. Op een gegeven moment kletst ik met m'n voorwiel op een steen, ook al had m'n voorhanger me verwittigd en ja, t was van dat "plat". Ik rij normaal met van die groene specie in m'n binnenband een had tot nog toe niet enkele keer plat gereden hiermee. Dus het moet toch wel een ferme snakebite geweest zijn. Bandje vlug vervangen en weer weg. Het leek trouwens dat velen geen zin hadden om mee te doen in De Panne, 't was lang geleden dat we zoveel volk tegenkwamen op de mtb op een gewone zondag. Na goed 2h fietsen hadden we zo'n 30km. Terug in Lombarsijde, een vlugge wissel, fietsen aan de kant, wat kledij veranderen en weg. Het lopen was zalig in dit weer, een stukje weg dan wat duinen en dan langs het strand. We deden zo'n 9km in goed 40minuten aan een gemiddelde van 13km/u. Voor mij was het iets te snel om goed te zijn en ik was blijkbaar niet de enige die iets te hoog in hartslag ging. Daar waar ik in het fietsen nog een gemiddelde van 138 kon houden zat ik hier gemiddeld 155. Nu in groep komt dat haantjegedrag altijd naar boven, zo is al meer dan eens gebleken. Tegen 11h30 zat de training er op. 't Was goed geweest. Jan had nog sinterklaaskoeken voorzien, wat heel vriendelijk was van hem, maar ik ben er wijslijk vanaf gebleven. Ik moest namelijk nog gaan eten op restaurant voor de verjaardag van m'n schoonmoeder. Allé we hebben ons weer geamuseerd, zo blijkt dat groepstrainingen toch altijd aangenamer zijn, maar, niet altijd ideaal voor basistraining. 's Middags dan heel de middag op restaurant en de calorieën waren weer goed aangevuld.
Ondertussen is het weer gewoon het schema volgen. Zondag de 21e december is er de pere noël tocht in Ramskappele met de Neverst mtb-club, dat zal ook weer leuk worden zoals gewoonlijk.
Het spijtige aan deze tijd van het jaar is dat buiten fietsen op de koersfiets niet echt aangenaam is aan deze temperaturen, ik verlang al naar de zomerse fietstrainingen.
Voor de rest geen grote nieuwtjes in triatlonland. Luc Vanlierde is blijkbaar aan 't kijken of hij in z'n volgend leven geen goeie trainer zou kunnen zijn. De rest is in relative winterslaap of ant trainen in den duik zeker.
Zo, we zijn weer een beetje dichter bij het doel. Ik ben zo goed als uitgeziekt, alhoewel er wel nog iets sluimert. De voorbije week is alles goed verlopen ik heb m'n trainingen goed kunnen afwerken en dus geen problemen. Het volgende waar ik me vanaf nu zal moeten op richten is m'n voeding. Blijkbaar is er hier nog veel werk aan. Voorlopig weeg ik zo'n 80kg wat 10kg teveel is om goed te presteren. Frisdrank en dessertjes laten, ja ik zal m'n best doen, maar het blijft m'n hekel punt. Deze winter zal ik voor de rest me vooral op het fietsen en zwemmen toespitsen, dit zijn mijn zwakke punten. Vorig jaar heb ik niet genoeg gefietst en daar moet nu verandering in komen. Natuurlijk leent lopen zich gemakkelijker in de winter, fietsen in de kou en het donker 's avonds is niet altijd even makkelijk. Het is echt zoeken om de tijd te vinden om alles tussen werk en gezin te plaatsen. De rollen zijn altijd wel een oplossing, maar dat is toch niet hetzelfde. Maar we geloven er in en we vinden wel een oplossing.
Mijn moto blijft: No Pain No Gain.
Ondertussen heb ik gezien dat de 1/2 triatlon van Leuven op 17mei valt. Dat is wat vroeger dan anders. Het is trouwens net op mijn en m'n oudste zoon z'n verjaardag. Dit is wat vervelend, maar het is een noodzakkelijk kwaad, ik moet toch een halve in de benen hebben voor zürich. We zullen er dan een feestje van maken in Leuven.
*Andere nieuwtjes zijn dat Bert anciaux misschien een oplossing heeft voor Luc Vanlierde z'n sponserprobleem. *Frederik Vanlierde heeft met veel geluk z'n Kona ticket, hij was 9e in Arizona, de wedstrijdleiding gaf 6 ipv. 5 slots voor de pro's 2 hadden al hun slot en een 3e liet hem liggen. Dus Federik heeft z'n slot toch te pakken. *Stefaan Engels heeft 20 volledige triatlons in 1 jaar gedaan. Mooie prestatie maar hij zegt dat hij het nu gehad heeft met triatlon. Ik verdeel ze dan liever en heb er een paar jaar genot van.
Hier ben ik nog eens. Vorige week waren de training goed verlopen alles kalmpjes aan, zaterdagochten vroeg een uurtje gelopen op het strand, daarna nog mee naar het voetbal met m'n oudste zoon en dan vertrekken voor een verlengd weekend ardennen. Had natuurlijk de mtb mee. Zondagmorgen na het ontbijt een kort loopje en dan de hele middag gaan wandelen met de familie. Maandag moest ik dan toch wel mtb uithalen. Ik had een nieuwe route nabij onze challet ontdenkt tijdens de wandeling de zondag en die moest ik toch eens uitproberen. Was een goed tochtje maar er lag wel weer enorm veel modder, en ze waren weer aan het kappen geweest waardoor hier en daar de nodig bewegwijzering weer verdwenen was. Ik ben dan ook meer dan 1 keer misreden. De training voelde niet echt goed aan en ik heb zelf enkele keren echt koud gehad. Toen ik aankwam in onze challet had ik er 46 km's opzitten. Douche genomen en ja 't was van dat, neusloop die niet ophield druk in m'n oren, zo ziek als 't maar kan. De dinsdag onze laatste dag in de ardennen als een zombie rondgelopen. Sofie zag het niet zitten om naar huis te rijden, dus heb ik maar gereden tot over Gent. Thuisgekomen, direct bed in en woensdagmorgen naar de dokter. Ik heb direct antibiotica gekregen, dan ook thuisgebleven van het werk, hele dag in m'n bed. En vandaag nog een dagje thuis, ik voel me toch al iets beter, maar van trainen zal nog niet direct iets in huis komen. Morgen ga ik weer werken, want ik heb nog tonnen te doen. Hopelijk kan ik zondag reeds weer de fiets op. M'n schema weeral in de war, gelukkig is het nog maar het begin dus veel zal ik niet verliezen. Zo snel mogelijk weer alive and kicking zou ik zeggen.
Ik was voorzien van zaterdag vroeg op te staan en te gaan lopen langs het strand. Maar het regende dat het goot en m'n goesting was er niet. Dus ben ik wat blijven liggen. In de middag ben ik er dan toch voor gegaan, we gingen naar de graven (1nov.) van m'n grootouders in Woesten en op de terugweg heeft m'n vrouwtje me gedropt in Fintele, zodat ik naar huis kon lopen. Het regende de hele tijd ik was doorweekt, het eerste uur ging relatief goed, maar daarna begon ik het gebrek aan training te voelen. Aan een gemiddelde van 11km/u kwam ik als een verzopen kieken thuis 23.5km. Ik zat stikkapot. Oei oei wat had ik nu gedaan, zondag moest ik nog die berucht chouffe tocht doen, dus vroeg het bedje in.
Zondag opgestaan om 7h tegen 8h15 kwamen m'n MTB-vrienden om samen naar Middelkerke te rijden. M'n beentjes voelden niet echt schitterend aan, maar ja, we gingen er toch voor gaan. Veel volk in de sporthal, 't was al rijtje schuiven om in te schrijven, 't weer was dan ook veel beter dan zaterdag. Om zo'n 9h15 gingen we van start met zo'n 10tal Midlonners en natuurlijk van die LSD was er al niet veel meer over. Op het strand werd er al goed doorgereden. Ik was al bevreest die 72km die we voorzien hadden kon niet aan dat tempo blijven. Nu na de strandstrook werd het tempo wat minder en alles viel in z'n plooi. Hier en daar een valpartij van de clubgenoten, er was er zelf 1 die eens ging controleren of er nog water in de beek stond . Toch voelde ik die loop km's van zaterdag hier en daar een krampje in m'n kuiten en billen, maar tot 55 km ging alles goed mits de nodige bevoorrading. Toen we aan het sportpark in Oostende kwamen gleed ik weg en in 1 keer een kramp in m'n bil niet te doen, gelukkig kon Wimmel me helpen om m'n been weer geplooid te krijgen want alleen lukte het niet, ik lag daar anders nog. Nu was het licht helemaal uit. Op het gemakje uitrijden dacht ik, maar dan kwam een van de zwaarste stukken van het parkoer; langs het vliegplein van Oostende. Allé ik overleefde het en het laatste stukje op karakter naar de sporthal. We moesten wel wat lang wachten aan de bikewash, daarna een goei douchke en vlug nog iets drinken om de nabeschouwing te doen. Er waren er al heel wat die blijkbaar een chouffke te veel binnen hadden. Gelukkig was ik bij de verstandigen, tegen 17h was ik thuis. Doodop maar voldaan.
Vandaag zal ik enkel een half uurtje los zwemmen. Ik voel dat het wat teveel was voor een eerste weekend.
Conclusie: ik moet het wat kalmer aan doen de eerste weken.
Ondertussen ben ik ook al wat aan het kijken welke wedstrijden ik volgend jaar zal doen.
Ik zal de jaarlijkse mtb strandraces dit jaar links laten liggen. Dit omdat ik hoop van m'n winter te gebruiken om een brede basis te leggen met het vooruitzicht op m'n ironman debut in juli. In april 1/8 van Oostende. 1 mei de ploegentriatlon van Landen met m'n Midlonmakkers. Begin juni 1/2 Leuven. 20 juni 1/4 Brugge. 12 juli D-Day Ironman Zürich. Daarna een maandje kalmpjes aan. 15 augustus 1/4 Izegem. 23 augustus 1/2 Neerpelt (2volledige zou te veel zijn). Eind september 1/4 Mechelen als afsluiter.
Misschien met wat geluk wordt deze binnen enkele edities deel van het ironman circuit, allé als dat de ambitie is van de organisatoren natuurlijk, het zou wel mooi zijn.
Zaterdag beginnen we er weer serieus aan, ik heb een langeduurloop gepland van 2 uurtje lopen op het gemakjes. Zondag gaan we een gezamelijke fietstraining doen, we doen de Mc Chouffe tocht in Middelkerke een echte aanrader, hopelijk wilt het weer mee, wij doen de 72km maar er zijn ook kortere afstanden voor degene die dit wensen.
Hierbij mijn eerste berichtje op m'n gloednieuwe blog. Het is de bedoeling dat ik hierbij mijn persoonlijke ervaringen met de wereld deel op mijn weg naar Ironman. Ik hoop dat dit een goeie manier is om anderen warm te maken voor m'n grote hobby. Vanaf 1 november 2008 beginnen de serieuze trainingen weer. Via deze weg zal ik proberen weer te geven: hoe ik m'n dagelijkse training ervaren heb, mijn persoonlijke visie van wat er in de wereld van de Triatlon gebeurt en af en toe wat sfeerfototjes.
Voor alle andere midlonners, ik stel voor dat jullie dit ook doen?
. Toch voelde ik die loop km's van zaterdag hier en daar een krampje in m'n kuiten en billen, maar tot 55 km ging alles goed mits de nodige bevoorrading. Toen we aan het sportpark in Oostende kwamen gleed ik weg en in 1 keer een kramp in m'n bil niet te doen, gelukkig kon Wimmel me helpen om m'n been weer geplooid te krijgen want alleen lukte het niet, ik lag daar anders nog. Nu was het licht helemaal uit. Op het gemakje uitrijden dacht ik, maar dan kwam een van de zwaarste stukken van het parkoer; langs het vliegplein van Oostende. Allé ik overleefde het en het laatste stukje op karakter naar de sporthal. We moesten wel wat lang wachten aan de bikewash, daarna een goei douchke en vlug nog iets drinken om de nabeschouwing te doen. Er waren er al heel wat die blijkbaar een chouffke te veel binnen hadden. Gelukkig was ik bij de verstandigen, tegen 17h was ik thuis. Doodop maar voldaan.
