Ik was voorzien van zaterdag vroeg op te staan en te gaan lopen langs het strand.  Maar het regende dat het goot en m'n goesting was er niet.  Dus ben ik wat blijven liggen.  In de middag ben ik er dan toch voor gegaan, we gingen naar de graven (1nov.)  van m'n grootouders in Woesten en op de terugweg heeft m'n vrouwtje me gedropt in Fintele, zodat ik naar huis kon lopen.  Het regende de hele tijd ik was doorweekt, het eerste uur ging relatief goed, maar daarna begon ik het gebrek aan training te voelen.  Aan een gemiddelde van 11km/u kwam ik als een verzopen kieken thuis 23.5km.  Ik zat stikkapot.  Oei oei wat had ik nu gedaan, zondag moest ik nog die berucht chouffe tocht doen, dus vroeg het bedje in. 

Zondag opgestaan om 7h tegen 8h15 kwamen m'n MTB-vrienden om samen naar Middelkerke te rijden.  M'n beentjes voelden niet echt schitterend aan, maar ja, we gingen er toch voor gaan.  Veel volk in de sporthal, 't was al rijtje schuiven om in te schrijven, 't weer was dan ook veel beter dan zaterdag.  Om zo'n 9h15 gingen we van start met zo'n 10tal Midlonners en natuurlijk van die LSD was er al niet veel meer over.  Op het strand werd er al goed doorgereden.  Ik was al bevreest die 72km die we voorzien hadden kon niet aan dat tempo blijven.  Nu na de strandstrook werd het tempo wat minder en alles viel in z'n plooi.  Hier en daar een valpartij van de clubgenoten, er was er zelf 1 die eens ging controleren of er nog water in de beek stond . Toch voelde ik die loop km's van zaterdag hier en daar een krampje in m'n kuiten en billen, maar tot 55 km ging alles goed mits de nodige bevoorrading.  Toen we aan het sportpark in Oostende kwamen gleed ik weg en in 1 keer een kramp in m'n bil niet te doen, gelukkig kon Wimmel me helpen om m'n been weer geplooid te krijgen want alleen lukte het niet, ik lag daar anders nog.  Nu was het licht helemaal uit.  Op het gemakje uitrijden dacht ik, maar dan kwam een van de zwaarste stukken van het parkoer; langs het vliegplein van Oostende.  Allé ik overleefde het en het laatste stukje op karakter naar de sporthal.  We moesten wel wat lang wachten aan de bikewash, daarna een goei douchke en vlug nog iets drinken om de nabeschouwing te doen.  Er waren er al heel wat die blijkbaar een chouffke te veel binnen hadden.  Gelukkig was ik bij de verstandigen, tegen 17h was ik thuis.  Doodop maar voldaan.

Vandaag zal ik enkel een half uurtje los zwemmen.  Ik voel dat het wat teveel was voor een eerste weekend.

Conclusie: ik moet het wat kalmer aan doen de eerste weken.