Ziezo een bewogen en nerveuze week zit er bijna op. Vandaag tot 5 uur op school geweest om de zesdejaars een repetitie voor hun show te gunnen, net ervoor de vijfdejaars even doen ontploffen, alhoewel er niet echt gewonden zijn gevallen in het labo, buiten een wat verdwaasde TL lamp. Ik heb op het net eens zitten speuren naar Professor Schoenaers, de man die binnenkort mijn halve kop mag wegsnijden. Gelukkig is de man ook plastisch chirurg dus. De mevrouw uit Teheran, die ik echt wel ga missen, heeft me gisteren verteld dat ze de zenuw moesten opofferen waar Mr Tummy rond groeit. Dat betekent dus dat ik na de operatie volledig gevoelloos word in het gelaat. Indien u dus al jaren ervan droomt mij eens met een vuistslag te bedenken, weet dan dat je snel moet zijn want binnenkort voel ik daar lekker niks meer van. Een maandelijks bezoek aan de tandarts zal ook mijn deel worden, want eventuele ontstekingen aan de tanden zal ik ook niet meer voelen. Andere mogelijke neveneffecten zijn een scheve mond, wat niet wil zeggen dat ik minder stoute praat ga verkondigen, alleen nog schever Het oog kan ook wat knipperen nadien maar dat kan alleen maar voordeel opleveren bij vrouwen die zich dan aangesproken voelen. Dus ook dat is geen nadeel. Weghalen dus die tummy en woensdag meneer Schoenaers voor het eerst ontmoeten. Hopelijk weet ik dan eindelijk wanneer men mijn kop aan flarden snijdt. Tummy heeft het lef gehad van buitenuit, door het bot naar de hersenen toe te groeien, wel nu, payback time komt kortbij. Voor mijn part snijden ze hem in honderdduizend stukjes. Het is nu dus hopen op een voorspoedige operatie en een herstelperiode met niet te veel complicaties, zodat ik niet te lang buiten dienst blijf. Nogmaals bedankt allemaal voor uw berichtjes, ik heb er heel wat aan. Net als de enorme steun van mijn Liesje en de kindjes, onbetaalbaar zo een klasse-madam .
Vandaag een fantastische dag gehad. Beertjes, kaartjes, foto van de klassen, een mok enz gekregen van mijn lieve studentjes. Dat wil zeggen dat mijn nachtkastje al volstaat voor het goed en wel aan mij wordt toegewezen. Ik ben er erg blij mee, geloof me, een beetje ontroerd zelfs .De beurscijfers vanmorgen in de krant waren duidelijk, alle Europese beurzen -3%, u en ik kennen de oorzaak natuurlijk, iedereen verkoopt ondertussen zijn aandelen van L'oreal. Alle mailtjes en reacties op deze blog, zelfs uit onverwachte hoeken, doen mij ondertussen enorm goed. Wat ik me afvroeg gisteren, krijg je zo'n geamputeerde tumor nadien mee naar huis in geschenkverpakking of planten ze dat in bij één of andere Hollander zodat die dan ook iets zinnigs te vertellen heeft? Ik heb absoluut geen plannen om Tummy op sterk water te zetten op mijn nachtkastje , dat staat trouwens al vol. Als ik een financiële analyse maak gaat dat hele gedoe trouwens nog goed opbrengen: een hele tijd de kosten van de kapper uitsparen, geen shampoo meer kopen, enz... De opbrengst gaat integraal naar de mevrouw uit Teheran, die daarmee alweer het Franse bedrijf l'Oreal uit de shit kan helpen. Weg met de anti-globalisten betogingen! Tot morgen met beslissend nieuws.
Nog 2 dagen en we weten het. Hoe en wanneer gaan ze de dakpannen er afhalen? Ik ben echt wel benieuwd want het wachten op het "verdict" is wel erg zwaar. Niet alleen voor mij, mijn oudste dochter heeft het blijkbaar moeilijk dat papa weldra naar het ziekenhuis moet, ze wil nog amper eten. De directrice van de basisschool heeft even een gesprek met haar gehad, net als ik. Ik hoop nu dat het terug betert. Vandaag heb ik ook de laatste klassen op de hoogte gebracht van de nabije toekomst en dat we via deze blog wel contact zullen houden. De vele steunbetuigingen doen me echt goed en zorgen dat ik zeker zal vechten om terug te komen, liefst nog in de originele staat. Iets terugbrengen mag je alleen in de originele staat en verpakking immers . Dit weekend ga ik zeker nog wat leuke dingen doen met de kindjes, dat heb ik hen nog beloofd. Op school zijn we met de vierdes iets sneller gegaan zodat het programma van januari er na nog 1 uur al bijna opzit, mijn vervanger zal dus niet echt veel werk hebben. Ondertussen regel ik mijn to do lijstjes voor de periode dat ik buiten westen ga zijn: wat moet er gebeuren voor X-ostomos van de laatstejaars, de organisatie van Brazilian Party, Melkrock, Tropical Decorations leveringen, en alle andere dingen waar ik me zoal mee bezig hou. Heel veel mensen hebben al beloofd al die dingen verder te zetten, in de periode dat ik dat niet kan, aan allen hartelijk dank, tof.
Het doet echt goed te beseffen dat je veel meer vrienden hebt dan je ooit had kunnen denken... ik ben een gelukkig mens. En als er iemands tijd hier afkort dan is het wel Mister Tummy's tijd
vandaag een tweede trip naar UZ Leuven achter de rug. 40 minuten stilliggen in een scanner, met het hoofd volledig vastgezet, dat is voor mij een hele opgave! In ieder geval pure chemie: nMR scans (of nucleo magnetic resonance) werken als volgt: Je wordt in een zeer sterk magnetisch veld gebracht waarbij de watermoleculen in je lichaam zich gaan richten. Al weken heb ik met handen en voeten in de klas uitgelegd dat water een dipool is, wel nu wat een geluk dat het een polaire molecule is. De waterstofatomen vertonen een andere densiteit in elk deel van je lichaam, waardoor zo'n nMR scan een mooi 3D beeld geeft. Ik heb dan ook zeer mooi gelachen op de foto . Nu is het alweer 2 dagen bang afwachten wat ze daar allemaal niet aangetroffen hebben in mijn misdadig brein. Dat ik iets meer brein heb, op zich ben ik daar niet tegen, maar dat het bijna een tennisbal groot is en al de rest van de kanaaltjes in mijn hoofd onderdrukt, dat is wat bij het (voorlopige) haar getrokken. Donderdag dus terug een gesprek met de mevrouw uit Teheran, mijn standpunt pro- of contra Bush zal ik u nadien meedelen. Als ze me nu eens vertelde dat alles een vergissing was? Ze krijgt van mij onmiddellijk een zoen, koranverbod of niet! Maar wishfull thinking is niet aan de orde. Even terug de scan. Gasthuisberg werkt als een goed geoliede, geinformatiseerde machine. Inschrijven, 5 minuten nadien op radiologie ligt het dossier al klaar en mag je door naar de scan. Eenmaal ontdaan van alle metalen (kleingeld, bouten, moeren, pacemakers ,enfin alle elementen aan de linkerkant van Mendeleev's tabel) mag je binnen. Ze spuiten een kleurstofje (resonantiestof) in en dan.... Hoewel je overal kan lezen dat het absoluut onschadelijk is, maakt iedereen zich uit de voeten en blijf je alleen achter met het stalen monster. Net als ze de deur achter zich dicht trekken begint het monster je naar binnen te werken en lawaai te maken. Toch denk ik dat dit monster al wat ouder was want na 40 minuten ben ik er geheel onverteerd uitgekomen. Oftewel had het stalen monster te weinig lipase enzyme, oftewel is het echt onschadelijk. In ieder geval dus nog 2 dagen afwachten of ik de drukker al moet verwittigen en liedjes moet kiezen voor in mijn mis, of als ik binnenkort gewoon NOG slimmer wordt door bestralingen. Een beetje vervormingen tot daar aan toe, Mister Spock bij Startrek was ook populair. Maar dat ze nog maar wat wachten met "Beam me up Scotty", ik heb hier nog plannen. . Donderdag meer nieuws, wordt vervolgd...
Het oog kan ook wat knipperen nadien maar dat kan alleen maar voordeel opleveren bij vrouwen die zich dan aangesproken voelen. Dus ook dat is geen nadeel.
Weghalen dus die tummy en woensdag meneer Schoenaers voor het eerst ontmoeten. Hopelijk weet ik dan eindelijk wanneer men mijn kop aan flarden snijdt. Tummy heeft het lef gehad van buitenuit, door het bot naar de hersenen toe te groeien, wel nu, payback time komt kortbij. Voor mijn part snijden ze hem in honderdduizend stukjes. Het is nu dus hopen op een voorspoedige operatie en een herstelperiode met niet te veel complicaties, zodat ik niet te lang buiten dienst blijf. Nogmaals bedankt allemaal voor uw berichtjes, ik heb er heel wat aan. Net als de enorme steun van mijn Liesje en de kindjes, onbetaalbaar zo een klasse-madam 
.
.De beurscijfers vanmorgen in de krant waren duidelijk, alle Europese beurzen -3%, u en ik kennen de oorzaak natuurlijk, iedereen verkoopt ondertussen zijn aandelen van L'oreal.
Ik heb absoluut geen plannen om Tummy op sterk water te zetten op mijn nachtkastje , dat staat trouwens al vol. Als ik een financiële analyse maak gaat dat hele gedoe trouwens nog goed opbrengen: een hele tijd de kosten van de kapper uitsparen, geen shampoo meer kopen, enz... De opbrengst gaat integraal naar de mevrouw uit Teheran, die daarmee alweer het Franse bedrijf l'Oreal uit de shit kan helpen. Weg met de anti-globalisten betogingen! Tot morgen met beslissend nieuws.
. Dit weekend ga ik zeker nog wat leuke dingen doen met de kindjes, dat heb ik hen nog beloofd. Op school zijn we met de vierdes iets sneller gegaan zodat het programma van januari er na nog 1 uur al bijna opzit, mijn vervanger zal dus niet echt veel werk hebben. Ondertussen regel ik mijn to do lijstjes voor de periode dat ik buiten westen ga zijn: wat moet er gebeuren voor X-ostomos van de laatstejaars, de organisatie van Brazilian Party, Melkrock, Tropical Decorations leveringen, en alle andere dingen waar ik me zoal mee bezig hou. Heel veel mensen hebben al beloofd al die dingen verder te zetten, in de periode dat ik dat niet kan, aan allen hartelijk dank, tof.
. Nu is het alweer 2 dagen bang afwachten wat ze daar allemaal niet aangetroffen hebben in mijn misdadig brein. Dat ik iets meer brein heb, op zich ben ik daar niet tegen, maar dat het bijna een tennisbal groot is en al de rest van de kanaaltjes in mijn hoofd onderdrukt, dat is wat bij het (voorlopige) haar getrokken. Donderdag dus terug een gesprek met de mevrouw uit Teheran, mijn standpunt pro- of contra Bush zal ik u nadien meedelen. 
. Donderdag meer nieuws, wordt vervolgd...
