Ongelooflijk maar waar, na een laatste zwaar weekend is de gezondheid met zevenmijlslaarzen vooruit gegaan, sinds vorige week maandag ben ik op zeer goede weg, sinds deze week maandag geef ik gewoon terug les chemie en vanaf morgen starten we met de examens, ook al erg gewoon. Ik hoef echt geen pillen meer, ik heb er genoeg genomen voor de rest van mijn leven en veel hulp heb ik er al bij al niet van gehad. Het wordt al uitkijken naar 7 juli als voor het eerst eens terug in mijn misdadig brein gekeken wordt. Ik ben een tevreden man, en begin nu te snappen waarom de proffen zo content waren over de afloop, iets wat ik die pijnlijke weken echt niet begreep. Ook het dagelijkse leven bij tropical decorations herneemt zijn gang. gisteren zijn we , geladen met palmbomen en olijfbomen, gestrand in Bierbeek. Gestrand is echt het goeie woord na die zondvloed, alleen Bierbeek bleek een waterbeek helaas. Riooldeksels die meters ver opgetild werden zorgden voor een leuk hindernissenparcours in de ondergelopen straten. We zaten dan wel bliksemveilig in een vrachtwagen want dat is dan een zogenaamde kooi van Faraday, voor de wetenschappers onder u. Maar toch, als je zo een operatie al overleeft kan wat blikseminslagen er ook nog van af. Het minder goeie nieuws is dat nu mijn lief vrouwke, die zo goed voor mij heeft gezorgd , zelf de lappenmand in moet. Donderdag wordt de galblaas bij haar verwijderd. het mag hie rnu wel stoppen, dit gezin heeft het gehad voor dit jaar. Ik heb dus één verzoek: Aan iedereen die mij in 2008 de beste wensen heeft gestuurd, dat heeft tot hiertoe geen flikker geholpen. Stuur mij voor 2009 dus geld, drank, knappe vrouwen, tegoed bonnen, reischeques, luxeproducten,... Alvast bedankt