Alweer een titel voor suske en wiske: "de paardemiddelpikuren". Vrijdag steeg plots de koorts in mij boven de 39 en zakte de moed mij in de schoenen. Een ontsteking, oei, moesten ze nu terug opensnijden? Neen dus, maar wel een aantal prikken antibiotica en een paardemiddel tegen de pijn ook de bil in. Ondertussen moet ik zowat aan 40 prikken zitten sinds de operatie dus als ik e rnu een frisse Stella ingiet zorg dan dat u niet te kort bijstaat, want ik ben ongetwijfeld lek. Ik ben daarnet ook voor het eerst in drie dagen uit mijn bed gekomen. Gelukkig runt mijn supervrouwtje hier het huishouden en het bedrijf als een ervaren topmanager. Moest zij nu iets voorkrijgen, wat dan? Morgen ga ik waarschijnlijk toch eens een uur proberen les te geven aan de zesdes, ondanks ziekteverlof voor het ganse schooljaar. Dat moet lukken, tenzij de koorts vannacht weer opstoot, dan zal het eerder richting Gasthuisberg weer worden vrees ik. We leven weer op hoop na een zeer zwaar weekend, weg van de wereld door de pillen en smeerlapperij dat ze een mens doen slikken en opspuiten. Ik die nooit ziek ben geweest...
