Vorige maandag een eerste controle achter de rug, een nieuwe nMR scan moet de situatie verduidelijken. Dat betekende alweer een half uur stilliggen in het stalen monster. Alweer slokte het mij met één hap naar binnen, wat toch steeds weer een hele prestatie is: respect voor het stalen monster! Ik denk dat het mormel net voor mij iemand had opgeslokt die net look had gegeten want de muil van het monster rook er nog naar. Nu is het weer wachten op de uitslag van de nMR scan. Komende maandag mag ik die verwachten. ij vrouwtje meldde al dat het wel goed zal zijn "want anders hadden ze al lang zelf gebeld", zegt ze. Toch is het nog wat bang afwachten. Maar we hebben er alle hoop in want het gaat steeds beter met mij. We zijn met het gezin een tweedaagse uitstap gaan maken in Millen (Riemst). het had een driedaagse moeten zijn , maar de regen heeft het wat ingekort. Toch is het zeer leuk geweest, ik heb echt genoten van de kinderen. Ondertussen stromen de rekeningen van gasthuisberg binnen, alsof het een peleton uit een Tourrit is. De kassa rinkelt daar dus voor de profs, maar ja ze hebben dan ook onbetaalbaar werk verricht.
