|
Patrik Wellens wint te Winterslag bij de Masters 2 en is tevens eindwinnaar van de Benelux Cup 2009 !!!
 
Kris Hertsens, Patrik Wellens en Rob Barel. Aankomst Patrik Wellens
Verslag weekend 26 en 27 september 2009 :
De Grote Prijs Roel Paulissen werd dit jaar voor de achtste maal gereden op en rond de oude mijnterril van Genk-Winterslag. Deze internationale mountainbikewedstrijd is inmiddels uitgegroeid tot één van de grootste mountainbike evenementen in België. Samen met de wereldbekerrace in Houffalize, is Winterslag bekend tot ver in het buitenland. Op 26 en 27 september werd de finale voor de Beneluxcup in Genk betwist.
Verder waren er deelnemers uit Nederland, Frankrijk, Denemarken, Duitsland, Zweden, Tsjechië, Polen, Oostenrijk, Zwitserland, Groot-Brittanië, Turkije ...
 
1e plaats voor Patrik Wellens, master 2
4e plaats, 2e belg, voor Nick Daems, belofte
7e plaats, 6e belg, voor Ivan Porters, master 2
6e plaats, 5e belg, voor Mark Donné, master 1
7e plaats, 4e belg, voor Pieter Geluykens, nieuweling
8e plaats, 5e belg, voor Kevin Panhuyzen, nieuweling
13e plaats, 5e belg, voor Jordy Billast, belofte
 
 
 
Eindklassement Benelux cup 2009 :
1e plaats voor Patrik Wellens
6e plaats voor Mark Donné
7e plaats voor Kevin Panhuyzen
9e plaats voor Ivan Porters
10e plaats voor Petra Mermans
12e plaats voor hans Urkens
Verslag Patrik :
Patrik Wellens: Zoals elk jaar staat deze wedstrijd met stip aangeduid in mijn agenda. Dit jaar was de motivatie en daarmee de stress dubbel zo groot, omdat ik ook in klassement op de 3de plek stond (na aftrek van het slechtste resultaat) en een 2de plek haalbaar was. Dus samen met enkele ploegmakkers en niet-ploegmaten een 4-tal keren het parcours gaan verkennen de afgelopen weken en op deze trainingen voelde ik dat het goed zat met de conditie.
Zondagmorgen om 10 uur stonden we dan klaar voor 5 ronden op een prachtig parcours onder even prachtige weersomstandigheden. Enkele minuten voor ons waren de masters 1 al vertrokken ( 70 renners) . Wij stonden met 49 deelnemers aan de start.
Zoals gewoonlijk kwam ik goed weg en dook als 2de de terril op, achter Evers, die het tempo bepaalde, ik volgde gemakkelijk (had mij voorgenomen om de eerste 2 ronden me gedeinsd te houden). Maar op de steilste klim (na de groene poort) kon ik me niet meer bedwingen en trok het tempo de hoogte in. Echter iets verder na het natte stukje in de afdaling schuif ik onderuit op de klinkers. Kris Hertsens, Evers en Geerts profiteren hiervan en nemen een 10-tal sec. Bij het ingaan van de 2de ronde kom ik dus als 4de door met achter mij op een 15-tal sec Rob Barel.
Aan de steile afdaling kom ik terug aansluiten bij de koplopers, maar hier draait alles in de soep en we komen terecht in een pelotonnetje masters 1. Ik probeer de afdaling nog te rijden maar door al die drukte verlies ik de controle en kom zo in het lint terecht. Bij het volgende klimmetje sta ik netjes terug aan te schuiven achter hetzelfde pelotonnetje masters 1 en verlies hier alles samen een kleine halve minuut. Ik rijd ondertussen al op een 6de plek, de Nederlanders Rob Barel en Patrick Janssen zijn me daar gepasseerd. Totaal gefrustreerd probeer ik me toch kalm te houden . Als iets later T.G.V. Heylen me voorbij rijdt, zit ik op plek 7. Maar in de klimmen voel ik me sterk en bij het ingaan van de 3de ronde heb ik terug aansluiting gevonden bij Janssen, Kris Hersens en Geerts.
Maar weer gaat het mis in de korte klim na de steile afdaling, Geerts geraakt net niet boven en zo sta ik weer te voet. Kris Hertsens en Janssen nemen een 15-tal sec. Ik laat Ronny achter en zet de achtervolging terug in. Op het moment dat ik kom aansluiten bij het duo, krijgt Kris Janssens af te rekenen met pech (lek ??). Samen met Kris Hertsens naderen we snel op Evers en Barel. Als ook Erik zijn deel van de pech krijgt, komen we bij het ingaan van de 4de ronde door op plek 3 en 4, Barel heeft nog een 5-tal sec . Dus de 2de plek is haalbaar. (ook in het eindklassement)
Benny Heylen heeft ondertussen een geruststellende voorsprong uitgebouwd, maar ook hij blijft niet gespaard van pech en moet de wedstrijd staken met 2 lekke banden. Nu komt zowel de dagzege als de eindoverwinning in het BeNeLux klassement toch nog binnen handbereik.
De ganse 4de ronde blijven de posities ongewijzigd, Barel blijft enkele sec voor ons uitrijden, Ik ben sterker in de steilere stukken, hij in het iets vlakkere. Ik voel me nog goed en begin te geloven in mijn kansen, maar weer in datzelfde klimmetje sta ik te voet door tragere renners en krijgt Barel een bonus. Echter elke klim knabbel ik hier stukjes vanaf en net voor de steile kllim komen we aansluiten. Ik draai direct het gas volledig open en heb boven een 10-tal sec op de 2 kampioenen. Kris Hertsens geeft zich echter niet gewonnen en beent me terug bij en passeert me in de 180° bocht op het hoogste punt van de omloop. Hierdoor moet ik in de remmen en begin met een kleine achterstand aan de laatste afdalingen. Ik geef niet op en onderaan het korte knikje bergop (na de technische zone) maakt Kris een schakelfout, waardoor ik hem kan passeren. Ik geef nu het volle pond. De overwinning kan me niet meer ontlopen. Dolgelukkig bol ik over de meet wetende dat ook de eindoverwinning van de BNL cup een feit is.
Zaterdag 26 september werd de Kids trophy gereden door de aspiranten
6e plaats voor Kenneth Coomans
7e plaats voor Jarno Weemaes
8e plaats voor Jay Bytebier
Zondag 20 september werd de finale van de Wallonia cup gereden te Malonne
1e plaats voor Pieter Geluykens
4e plaats voor Jordy Billast
6e plaats voor Quentin Art
11e plaats voor Brecht Thaens
De City challenge te Gent op dezelfde dag gaf een 1e plaats voor Jay Bytebier
Tekst en fotos: De Staebel Liliane
Teammanager TREK - KMC TEAM vzw
|
