2° Wegseizoen van Matthias Onghena bij UPV-Bancaja in Spanje !!!
DEEL 4
16/8: Mere
In het gezelschap van 2 van zijn Spaanse vrienden vertoefde Matthias een dikke week in België. Hij reed slechts 1 wedstrijd in het Oost-Vlaamse Mere. Na heel de wedstrijd attent voorin te hebben gekoerst reed hij in een echt hondenweer halfweg de wedstrijd weg met een andere renner. Ze reden 2 ronden voorop tot ze werden bijgehaald door 7 anderen en de goede vlucht vertrokken was. Uiteindelijk gingen ze met 7 naar de sprint toe die gewonnen werd door zijn vriend Esteban Parra (ook al ritwinnaar in de voorbije Vuelta a Toledo), Matthias eindigde moegestreden 6de.
28/8: Trofeo Corte Ingles, Zaragoza (75 km)
Met een criterium in Zaragoza knoopte Matthias terug aan met de competitie in Spanje. 45 rondjes moesten afgelegd worden over een totale afstand van 75 km. Met de beste ploegen en renners van Spanje vertegenwoordigd beloofde dit geen gemakkelijke klus te worden, hetgeen zich ook liet voelen in de eerste ronden. Hierin kon Antonio Garcia ontsnappen met 4 anderen waarna Matthias met 4 renners van de ploeg in de achtervolging kwam in een groepje van 15 man sterk. Half wedstrijd dubbelden ze reeds het peloton waardoor in de verwarring die ontstond 6 renners konden ontsnappen uit de achtervolgende groep. Op 10 ronden van het einde reed Matthias nog alleen weg uit wat overbleef en zo werd hij uiteindelijk 11de. Met 3 renners bij de eerste 11 wonnen ze tevens ook het Ploegenklassement.
4-8/9: Vuelta a Salamanca
De uitstap naar huis waarbij Matthias zijn Spaanse vrienden zoveel mogelijk van ons land wilde laten zien had hem heel wat frisheid gekost. Zijn goede conditie van voorheen was dan ook al heel wat minder in de ronde van Salamanca.
Etappe 1: Salamanca-Santa Marta de Tormes (120 km)
Matthias voelde zich duidelijk niet meer zo fris als een maand geleden in Toledo en kwam aan de start met een verkoudheid (keelpijn en snot). Dit liet zich ook meteen voelen in deze ronde waarin hij elke dag vooral de schade moest beperken en tot volgen was aangewezen. In de eerste etappe was Matthias nog heel actief in de ontsnappingen betrokken, maar door het hoge tempo (48,9 km/u gemiddeld) werd er uiteindelijk gesprint om de bloemen. Hij kon zich niet plaatsen en werd uiteindelijk pas 34ste.
Etappe 2A: Valdelosa-Guijuelo (80 km)
Al na 10 km kwamen ze met een grote groep voorop die uiteindelijk werd aangedikt tot de helft van het peloton. Het ging heel hard daar er ploegen waren die al hun kopmannen mee hadden en tijd wilden uitlopen op de concurrentie. Na 50 km was echter alles opnieuw te herdoen, Matthias ging opnieuw mee in de aanval met 10 renners. Op het moment dat hij aansloot vooraan viel het net even stil en reden er opnieuw 5 weg, hetgeen uiteindelijk de goede vlucht bleek te zijn. Het peloton werd daarna nog in waaiers getrokken waardoor hij achteraan de groep verzeilde en zo al een goed klassement op zijn buik kon schrijven.
Etappe 2B: Guijelo-Guijelo (tijdrit 20 km)
Met een individuele tijdrit over 20 km zonder tijdritfiets en een klassement waarin Matthias niks meer te winnen had deed hij het relatief rustig aan om zich te sparen met het oog op de komende 3 dagen.
Etappe 3: Montemayor del Rio - Montemayor del Rio (118 km) Ongetwijfeld de lastigste etappe van de hele ronde met vanaf de start een klim van 6 km van 2de categorie. Verder in de rit zaten nog 5 beklimmingen van 2de categorie. Matthias had het enorm lastig in het begin mede door een loden warmte (meer dan 35 °C) en op de 2de klim van de dag kwam hij in de 2de groep terecht. Uiteindelijk slaagden ze er toch in opnieuw aan te sluiten en langzamerhand begon hij zich beter en beter te voelen. Tussen de 3de en 4de klim was Matthias attent betrokken in de aanvallen maar niemand geraakte echt weg. Op de 4de klim werd alles volledig uit elkaar gereden en zo kwam hij opnieuw in het 2de groepje terecht (met 25 renners voorop) en werd zo uiteindelijk pas 39ste.
 Etappe 4: Ledesma â Aldedavila de la ribera (138 km)
Een van bij de start uitgeregende etappe, met maar liefst een recht stuk van bijna 80 km volledig met zijwind als begin. Gelukkig werd er gecontroleerd door de ploeg van de leider en behalve het feit dat ze wel voortdurend door de zijwind op het kantje zaten te rijden, werd er niet echt overdreven doorgereden. Toen ze aan de voet van de eerste klim kwamen (8 km van 2de categorie) werd er hard doorgetrokken.
Matthias: Ik zat vrij goed vooraan totdat ik lek reed en heel lang moest wachten op de auto aangezien heel het peloton uit elkaar lag. Weg goede positie dus en etappe uitrijden in de grupetta was de enige nog resterende oplossing.
Etappe 5: Aldearrodrigo-Salamanca (120 km)
Met een heel nerveus begin over slechte wegen, waaiervorming en voortdurende aanvallen begon deze laatste etappe. Uiteindelijk hield de ploeg van de leider alles onder controle zodat het tot een massasprint kwam. Matthias zette sprinter Antonio Miguel af maar deze geraakte zelf ingesloten en behaalde geen prijs meer, zelf liet hij zich uitbollen in het peloton.
Matthias: Na deze ronde voelde ik dat het beste er duidelijk af was voor dit jaar. Gezien de eerstvolgende en meteen ook laatste koers een 3 daagse was met continentale ploegen besloot ik dat het beter was er ineens een punt achter te zetten. Zo kan Matthias beginnen werken naar volgend seizoen toe, gezien hij ook volgend jaar in Spanje zal koersen. Half Februari begint immers al de competitie terug met onmiddellijk de wedstrijden van de Copa de Espana (zoals de topcompetitie in België). Matthias: Gezien het feit dat ik in de jeugdcategorieën nooit meer dan een 20-tal wegkoersen per jaar reed, heb ik dit jaar toch gemerkt dat ik hier in mijn 2de jaar qua inhoud en uithouding hier niet moet onderdoen voor de beteren. Vaak is het echter het ploegbelang dat primeert in Spanje, wat zich moeilijker vertaald in goede uitslagen. Wie echter niet mee wil wordt gewoon uit de kern gezet, dus dan is de keuze wel snel gemaakt. Matthias: Ik heb wel opgemerkt dat het blijkbaar toch niet zo evident is om als buitenlander hier te koersen. Steve Bekaert, een heel goed renner van bij ons en dit jaar toch Top-5 in de ronde van Aosta hield het hier immers al na 3 weken voor bekeken. Hetgeen nog maar eens bewijst dat er hier op een vrij hoog niveau wordt gereden. Zolang de economische crisis blijft aanslepen gaat dat ook niet veel verbeteren denk ik, als je ziet dat er dit jaar in sommige wedstrijden al 40 ex-Profs aan de start stonden die door geldgebrek geen contract meer vinden.
Voor 2011 kon Matthias rekenen op de belangstelling van het PWS-Eijssen team, maar omdat hij nog een jaar in Spanje blijft gaat hij volgend jaar geen ploeg meer nemen in België. Matthias: Ik zou immers begin 2011 graag een doctoraat in de chemie starten op de universiteit te Valencia.
Met dank aan Matthias Onghena voor de tekst en de fotos
Bewerking fotos en tekst: Kenny Janssens
|