DE RENNER MET DE BAARD, GEORGE TANSLEY, DEED HET WEER IN BEVEREN !!!
De 37ste Schaal Schoeters werd een succesvolle organisatie van het Comité ter Heropleving van de Wielersport. Op alle vlakken verliep alles bijzonder vlot en vooral veilig. Alleen het Vlaamse Gewest werkte wat tegen want in de Willem Van Doornyckstraat in Haasdonk was een werkploeg van het Gewest de rijbaan aan het opbreken en een peloton van 182 renners plus een veertig volgwagens stond daar voor een impasse. Gelukkig dat de politie er tijdig bij was om het CHW én de mensen van de BWB te verwittigen. Dus, geen start aan de Haasdonkbaan aan de spooroverweg maar voorbij de werken in Haasdonk.
In de cafetaria van de Atletiekclub Volharding in de Beverse sportzone kwamen 32 ploegen zich laten inschrijven bij het officieel team van wedstrijdvoorzitter Frank Van Zitteren uit Kapellen. Een wreed correct man is dat. Enkele jaren geleden lapte hij CHW een boete van 500 euro aan het been omdat er te veel renners van start waren gegaan. Iets dat bij de club nooit wordt vergeten en waarbij het bestuur zich de vraag stelde: wie heeft die renners eigenlijk laten starten? Niet de organisatoren, maar wel de mannen van wielerbond
Het succes van de Schaal Schoeters versierd als de Grote Prijs Gemeente Beveren, groeide steeds maar en ook dit jaar moesten nogal wat ploegen worden geweigerd om beneden de tweehonderd vertrekkers te blijven.
Om 11u30 werd de briefing gestart met een verwelkoming door Frank Van Zitteren die dan ook de controle deed of alle ploegen aanwezig waren. Dat klopte uiteraard want welke ploeg zou er in een interclub gaan starten zonder briefing? Daarna nam Flor Van de Velde het woord namens het CHW en voor hem was het de ook de 37ste keer dat hij de Schaal Schoeters meemaakte. Hij dankte de clubs voor hun deelname en vertelde hen hoe het CHW sedert de vorige schaal in 2013, zwaar beproefd werd. Stichter Marcel Van Kerckhove en secretaris Guido Van Nauw overleden maar er was nog meer dat ook het CHW-bestuur raakte: Karel De Prins, veel jaren de vaste programmaverkoper en ook nog seingever ging ook heen, het verongelukken van Kristof Goddaert trof ook iedereen en tenslotte was er ook Peet Oellibrandt die heenging. Peet, die zoveel jaren zijn appreciatie uitte voor het werk van CHW en meermaals na afloop van de Schaal Schoeters mee op de receptie kwam. CHW zette een verjonging in en het kwam weer heel sterk uit het trieste verhaal.
PR Van de Velde bracht op de briefing ook hulde aan Marcel Hertecant van de Wielerbond die voor het eerst niet in het hoekje aan de inschrijvingstafel zat achter de computer. Ik mis hem daar, aldus Flor Hij is even oud als mezelf maar het is een leeftijdsgrens waarbij hij moest afscheid nemen. Ofschoon hij nog steeds de grote bezieling bezat. Ik spreek hier mijn appreciatie uit voor meneer, grote meneer Marcel Hertecant die op de Schaal Schoeters ook wel zijn stempel drukte. Hij was er van in de beginne bij betrokken.
Eigenlijk is het stom dat hij in de BWB opzij werd gezet en het is dus niet de waarde die een mens bezit, zijn kunnen, de rijke ervaring maar wel dat ene, al even stomme woordje, leeftijdsgrens.
Er werd ook even terug gekeerd in het verleden en dertig jaar geleden in 1984, startte de Schaal Schoeters niet meer in Zottegem maar voor het eerst in De Klinge. De wedstrijd moest twee keer een start nemen. Dat maakte van 1984 misschien wel de meest memorabele uitgave van alle wedstrijden om de Schaal Schoeters. Toen er na 20 km een onweer opstak ging dat in de polders van Kallo naar een hoogtepunt. Het werd donker als in de nacht. Bomen knakten af en de regen gutste ongenadig neer. Van schuilen was daar geen sprake. Toen de wolken weer opentrokken kwamen nog amper 45 renners te voorschijn. Een honderdtal reed verspreid over meerdere kilometers. Wat een knappe koers beloofde te worden was nu nog enkel een tocht van 150 km voor de gelukkigen die overeind gebleven waren. De winnaar werd Danny Lippens van Wielerclub De Werkers. Het was zijn 10de koerswinst van het seizoen. Voor de 2de plaats klopte Rudy De Vijlder André Vermeiren (3de Kempens Wielerverbond ) en Filip Van Vooren (4de Gentse Velosport)
Vijfentwintig jaar geleden in 1989, werd Roger Van den Bossche van het toenmalige WSC Merelbeke Scheldestreek winnaar en dat was al voor de tweede keer want ook in 1982 won hij. Tenslotte ging Flor Van de Velde, medestichter van CHW, ook nog eens twintig jaar terug naar 1994 toen er maar 19 ploegen van start gingen voor amper 98 renners. Er waren 31 ploegen ingeschreven maar meer dan tien stuurden hun kat. Het was dan toch nog een merkwaardige uitgave want op 1. stond Peter Van Hoof met het rugnummer 1. En op 2. Carl Roes met het rugnummer 2. Dus, 1 en 2 op 1 en 2!
Alvorens hij de lottrekking voor de volgwagens deed, wees voorzitter Frank Van Zitteren nog op een paar punten die behoorden tot de reeks Goed om weten. Hij vroeg ook meer aandacht voor het milieu en vooral op het wegwerpen van de drinkbussen. Hij zei dat men wegwerpzones zou kunnen aanduiden ofwel kan de drinkbus ook weggeworpen worden waar kinderen staan die trouwens gek zijn op zon bus. Kinderen? Ook volwassenen reppen zich naar de plaats waar zon bus neerkomt
De lottrekking werd gedaan door Rudy Hesters, nieuw bestuurslid van CHW. Een Wetters team dat te laat naar de inschrijving (een kwartier voor de briefing niet aanwezig) kwam, werd al onmiddellijk gestraft: laatste plaats met de volgwagen. Reglement is reglement, voor Van Zitteren.
Vanaf 12u30 konden de renners het controleblad komen tekenen op het podium dat aan de kerk met zicht op de aankomstzone was opgesteld. Het was commissaris Sven Calus die de renners het controleblad voorlegde. Een persfotograaf brak een stuk van podiumomheining af om zo beter de renners per ploeg te kunnen vastleggen. Gerry Van Gasse, de speaker, deed ondertussen ook interviews met door hem uitgekozen coureurs. Het tekenen van het controleblad was voor het publiek bijzonder interessant want men kon de renners van nabij zien en spreken! Natuurlijk, de vedette die ze elk jaar al hadden kunnen begroeten, Guy Smet, was er niet bij. Hij had een onterechte schorsing gekregen voor een ozonkuur nadat hij in 2010 (!!!) met de tanden sukkelde. Maar uitgerekend op de dag van de koers die hij voor het eerst niet meereed, kwam het nieuws dat zijn schorsing werd opgeheven. Hij mocht terug koersen. Wat een opluchting bij de wielerliefhebbers. Als een vuurtje liep het rond tussen de renners en publiek bij de start van deze Schaal Schoeters. Man, wat is die Guy Smet toch graag gezien
Om half twee vertrokken de deelnemers stoetsgewijs richting Haasdonk-Centrum waar dan de officiële start werd gegeven voor een grote ronde van een 75 km. Maar veel gebeurde er niet tijdens de rit. Zoals gewoonlijk werd de geschiedenis maar geschreven in de plaatselijke ronden. Het waren er dit jaar 7 van 11,3 km via Melsele en zo weer Beveren en langs het Zillebeek, een stuk Vrasene en langs de Lindenlaan waar de bevoorrading was, terug naar de Kasteeldreef. Het was al in de eerste ronde prijs: er ontstond een kopgroep van twaalf welke geen zin had om zich snel te laten pakken. Dat waren: Cedric Collaers, Robby De Leu, Rob Ruijgh, Roman Vanstaen, Matthias Van Holderbeke, Jelle Cant, Wim Vermant, Dries Vannevel, Stijn Verbeke, Kristof Dhollander (Stekene), Sven Wielandt (Beveren) en Alexander De Keersmaecker (Kruibeke).
De kopgroep had snel een voorsprong van één minuut. Een reactie van Thomas Gibbons van Cibel en Jonathan Van Betsbrugge van KSV Deerlijk leverde niets op. Het was maar op een 30 km van het einde dat de voorsprong begon in te storten. Mathias Van Holderbeke, Alexander De Keersmaeker en Rob Ruijgh wilden hun vel nog redden toen het peloton steeds maar dichter kwam tot op een halve minuut. Ook bij het ingaan van de laatste ronde reden ze nog met 27 sec voor de rest uit. Maar het was wel duidelijk, dat was onvoldoende om de laatste 11 km te overleven. En zo gebeurde het ook. Alles weer samen en een massaspurt. En toen kwam de Australiër met de rosse baard weer naar voor. Hij draaide als eerste de Kasteeldreef in. Hij stak in een trui van het Illi-bikes Team: George Tansley. Hij kende Beveren want in mei had hij de avondkoers in de Lindenlaan al op meesterlijke wijze gewonnen. Hij klopte nu Alexander Maes van Cycling Team BCV Works-Soenens en Dennis Raadtgever van het Arrow CT (Kieldrecht) dat in eigen gemeente dus het podium haalde. Gunther Adriaens en Cris Bryssinck mochten terecht de grote, brede glimlach tonen. En ook burgemeester Marc Van de Vijver beleefde er vreugde aan. Gezond chauvinisme.

 Etienne Illegems, de ploegleider van Tansley, beleefde uiteraard meest vreugde van allemaal; zijn gebaarde renner, wint slag op slag de interclubs. George zelf is een erg sympathieke jongen en het zou ons niet verbazen dat hij in één of andere profploeg een plaatsje zou krijgen. Bij Ili-Bikes zaten ook twee Waaslanders in de ploeg: Yentell Huyghe van Kruibeke en Dominique Van Guyse uit Sint-Niklaas. Knap werk ook van streekrenners Davy Peirsman van DCR als 10de en Alexander De Keersmaeker van Royal Antwerp als 11de.
En dan was er het succes voor het Wase Cibel want het won de interclub Schaal Schoeters met Thomas Ongena als 4de, Jori Van Steenberghen als 5de en Mathias Van Holderbeke als 30ste. CIBEL-sponsor Achiel De Witte kon met enorme fierheid de prachtige trofee die werd geschonken door café Sportief, in ontvangst nemen.
Tekst: Flor Van de Velde
|