Wanneer we deze ochtend naar buiten keken, zagen we dat alles bedekt was met een wit tapijt. Eindelijk had het eens deftig gesneeuwd, we begonnen dan ook onmiddellijk met een sneeuwballengevecht! Dan vertrokken we naar hetzelfde bos dat we al de hele week aan het uitdunnen zijn met de kettingzaag. Vandaag zou het af moeten zijn. Onderweg heeft Daan ook eindelijk kunnen zien waar hij die twee weken al naar uitkeek, een kudde elanden!

Het werken ging vandaag iets minder vlot, iedereen was moe en het was koud. Nu struikelden we niet alleen over takken maar schoven we ook nog eens uit door de sneeuw. In de namiddag was de meeste sneeuw al wel gesmolten.

Marti was er ook om ons te helpen, zeker op het einde omdat we met redelijk veel mensen op een klein stuk bezig waren, was het toch wel handig dat er een vakkundige toezicht hield en ons tips gaf om onze techniek te verbeteren. Iedereen was dan ook superblij als de laatste boom werd geveld.

Marti had nog een kleine verassing voor ons. Iedereen kreeg een handgemaakte tas, gemaakt door een vrouw die redelijk bekend is op het eiland voor haar aardewerk. Elke tas was hierdoor dan ook uniek.

Terug “thuis” moesten we alle machines en gereedschappen terug bij de school afzetten, waar er ook een klein interview werd afgenomen over ons verblijf hier op het eiland.

Bert en Elias moesten ook nog even naar de post want ze wilden de gevonden schedel naar huis opsturen als souvenir. Helaas was het postkantoor al gesloten tegen dat we daar aankwamen.

Terug op onze verblijfplaats moesten we onze koffer al maken want morgen zullen we niet veel tijd hebben. Dit was voor sommige iets meer werk dan voor de ander. (Elias)

Nu nog snel een pizza insteken en genieten van onze laatste avond.

Ceirdwyn.

31-03-2017 om 22:09 geschreven door PITO  

Vandaag voelde Martii zich een stuk beter, dus was hij ook terug van de partij. Vandaag hield hij een oogje in het zeil en hielp diegene die hulp konden gebruiken.

Het was weer hetzelfde liedje, het was kettingzagen à volonté. Ondertussen hebben we de technieken allemaal onder de knie. Het bos ziet er al een stuk beter uit zonder al die kleine bomen, nu voelde we het zonnetje goed ondanks het koude weer.

Bij dit koude weer vonden we in het bos overal ijspegels en ijs op de stronken.

Terwijl Bert de bosjes opzocht, zag hij  in zijn ooghoeken een schedel van een Moose ( eland ), hier werden we spontaan kinds van. Levende exemplaren hebben we tot nu toe nog niet gezien, maar nu hebben we tenminste het bewijs dat ze er zijn (ondanks de waarschuwingsborden).

De Europese eland of Alces alces alces  is een zeer groot dier met een opmerkelijke snuit. De vacht is ruw en grijsbruin van kleur.  De poten zijn lang, waardoor hij in de diepe sneeuw kan lopen, en zijn grijzig wit. Bij vrouwtjes (koeien) loopt deze kleur over tot bij de staart. Volwassen mannetjes (stieren) hebben een baard en een gewei. Elanden hebben een sterk ontwikkeld reuk- en gehoororgaan. Het zicht is echter beperkt. De eland heeft een kop-romplengte van 200 tot 290 centimeter. Het vrouwtje is ongeveer 25% kleiner dan het mannetje. Het mannetje heeft een schofthoogte van 180 tot 220 centimeter en een lichaamsgewicht van 320 tot 800 kilogram, het vrouwtje een schoft van 150 tot 170 centimeter en een gewicht van 275 tot 375 kilogram. De staart is vrij klein, en wordt slechts 7 tot 10 centimeter lang. Het gewei kan gemakkelijk een spanwijdte bereiken van 2 meter. Elandstieren hebben over het algemeen een breed, bladvormig schoffelgewei met korte uitsteeksels, maar er zijn er ook met een takvormig stanggewei. Het voorkomen van beide typen is afhankelijk van de plaats waar ze leven : zo hebben stieren in het zuiden van Scandinavië en de Baltische Staten vaker een stanggewei en in het noorden van Scandinavië vaker een schoffelgewei. Het gewei wordt ieder jaar tussen december en maart afgeworpen. In april zal het weer aangroeien, en in augustus of september of oktober wordt de basthuid afgeschuurd.

Aan de hand van de schedel kon Martti ons vertellen dat dit een schedel was van een jonge stier van ongeveer 5 jaar oud.

Op het menu van vandaag staat Chili con carne, dat gaan smaken mmm… s’ Avonds gaan we gezellig een film kijken met de bijhorende snacks en drinks.

Nick

31-03-2017 om 02:02 geschreven door PITO  

We begonnen de dag met wat op te ruimen in ons appartement en in de auto. Dan vertrokken we, maar deze keer niet rechtstreeks naar het werk. Martti was namelijk ziek, dus gingen we eerst langs zijn huis om het materiaal te gaan halen. Daarna vertrokken we naar het bos, waar mr Van Dijck (weer) verkeerd reed.

Snorreke?

Er werd uiteraard zoals elke dag zeer hard gewerkt! Door sommigen harder dan door anderen 😉.

Het gebied werd ook uitgebreid waardoor er weer veel meer werk was.

Ceirdwyn zou Ceirdwyn ook niet zijn, als ze niet iets zou breken deze 2 weken! Ketting kapot… te veel geslepen!

Er lag vandaag ook ijs op de boomstronken van de berken, omdat ze nog heel veel sap uitscheiden wanneer ze afgezaagd worden.

We zijn vandaag vroeger gestopt (om half 4) omdat er nog mensen naar de wolwinkel/weverij wilden, die al snel sloot. Daarna nog naar de Selver.  Selver is een keten van 38 supermarkten en 7 hypermarkten, die actief is in Estland. Hier is het de grootste onderneming in de retailsector die door Estisch kapitaal wordt gefinancierd. Het moederbedrijf van Selver is Tallinna Kaubamaja, dat ook warenhuizen exploiteert (waaronder het oudste warenhuis van Tallinn, in de wijk Südalinn). Daarnaast houdt Tallinna Kaubamaja zich bezig met de autohandel, de verkoop van schoenen en de handel in vastgoed. In 2012 bedroeg de omzet van Selver 329,9 miljoen euro.

In 1995 werd de eerste supermarkt van de keten geopend: Punane Selver in de wijk Sõjamäe in Tallinn. In 2002 ging de eerste vestiging buiten Tallinn open: Mai Selver in Pärnu. Sindsdien werd het aantal vestigingen gestaag uitgebreid. In 2008 opende de keten de eerste vestiging in Letland, maar de resultaten in dat land vielen tegen. Op het eind van 2009 had Selver al zes vestigingen in Letland, maar moest het concern ze alle zes sluiten.

In Estland werkt de Selver-formule wel en komen er nog steeds nieuwe vestigingen bij.

Vanavond geen sightseeing tot 19u vandaag… Gelukkig!

Ons avondeten was een overheerlijk boerenomelet met aardappelen en zo meteen gaan we nog eens in de sauna! Zalig 😊.

Elias

30-03-2017 om 00:00 geschreven door PITO  

Dit was onze laatste dag op het North Karelia College in Joensuu. We kregen de kans om vandaag een hele dag Eine Paldan te volgen tijdens een WORK SMART-project. Ze werkte al enkele jaren op de school PKKY in Outokumpu, maar nu heeft ze een nieuwe functie en werkt ze vanuit Joensuu. Vanaf januari 2017 biedt ze "Career and Vocation Services" aan de leerlingen aan. Concreet wil dit zeggen dat ze de leerlingen begeleidt met hun studiekeuze naar hogeschool of universiteit. Ook leerlingen die willen gaan werken kunnen bij haar terecht om contacten te leggen met werkgevers.

's Morgens was er een plenaire zitting (in het Fins) met leerlingen, leerkrachten, career counselors en vooral ook afgevaardigden van bedrijven. Nadien werden er drie workshops aangeboden aan de leerlingen en was er een overleg tussen de praktijkleerkrachten en de bedrijfsleiders om de wensen en noden van de "on-the-job learning" op elkaar af te stemmen.

In de namiddag gingen de leerlingen in dialoog met de bedrijfsleiders in kleine groepjes. Het was een soort sollicitatieronde waarbij de leerlingen nadien ook feedback kregen over hun sollicitatieskills.