De week begon met 4 lesuren hebben we een
snelcursus EHBO gekregen van meneer Segers , eerst bekeken we de
voorbeeldfilmpjes en daarna moesten we ze zelf doen.
Na de middag kregen we wat meer informatie
over Duitsland : de taal , cultuur , eten , van Jutta, de poetsvrouw die
niemand kende maar al wel 17 jaar werkt op het PITO.
Zij heeft ons een kleine basis gegeven van
de Duitse taal en waar we zeker moeten opletten.
Op dinsdag vertrokken we om 8u met een
busje richting Aachen. Onderweg naar daar kregen we verschillende opdrachten :10
gereedschappen die we gebruiken in de praktijk te vertalen in het Duits met
behulp van een woordenboek. Toen we aankwamen kregen we de volgende opdrachten
zoals : zoek het toeristisch bureau , vraag aan mensen waar er een leuk cafe is
, stuur een kaartje op, zo moest iedereen één of twee opdrachten uitvoeren.
Later op de week begonnen we de dag met
iets lekkers dat we hadden meegebracht van Aachen ; een soort rozijnenkoek met
marsepein. Vervolgens kreeg ieders twee euro, daarmee moesten we, twee groepen
(die van Bremen en van Gera )inkopen gaan
doen waarvan we het recept, in het Duits, hadden gekregen. In de middag
begonnen we eraan. Het eten kon misschien nog wat beter maar het was een leuke
middag en dit zijn een aantal beelden van de recepten.
Vandaag was
een zeer rustige dag. We hebben geslapen tot iets voor de middag. Eenmaal
wakker hebben we onze koffers ingepakt omdat we vandaag terug naar de school in
Varpala gaan. Na het inpakken zijn we gaan brunchen omdat we toch wel honger
kregen. Toen we genoeg gegeten hadden, hebben we naar Petri, een leraar op
Sami, gebeld omdat hij ons zou komen halen. We hadden afgesproken om acht uur
s avonds. Omdat we de rest van de dag vrij hadden, besloten we om nogmaals een
poging te doen om souvenirs te kopen. Dit was echter nog moeilijker daar er
geen winkels open waren, omdat het zondag is. We hadden het dus al snel
opgegeven en dan zijn we maar terug naar de jeugdherberg gegaan. Hier
aangekomen hebben we besloten om wiskunde nog eens te bekijken. Hier zijn we
een tijdje mee bezig geweest. Toen we weer honger kregen besloten we om nog
eens naar het restaurant te gaan. We hebben beide de snoekbaars besteld, en dit
is echt een aanrader. Na het eten zijn we terug naar de jeugdherberg gegaan om
alles wat op te ruimen. Toen we klaar waren was het kwart voor acht. We
besloten dus maar om naar de inkom te gaan. Omdat we op de bovenste verdieping
verbleven en de lift nogal traag ging, duurde het bijna 5 minuten om beneden
aan te komen. Toen we beneden aankwamen, zagen we dat Petri ons al stond op te
wachten. Petri heeft ons naar Sami gebracht. Hier aangekomen zijn we naar onze
accommodatie gegaan en we hebben ons hier terug geïnstalleerd.
Op
onze veertiende dag in Finland hebben we uitgeslapen. Toen we uiteindelijk
wakker waren, hebben we gebruncht en zijn we nadien in Savonlinna wat
winkeltjes gaan bekijken. De jacht naar souvenirs bleek moeilijker te zijn dan
we hadden gedacht. We zijn een hele namiddag opzoek geweest naar een souvenir,
zonder echt succes te hebben. Uiteindelijk hebben we de zoektocht opgegeven en
zijn we gaan eten. Na het eten hebben we ons nog een beetje rustig bezig
gehouden. Om kwart na vier besloten we om naar het ijshockeystadion te
wandelen. We kwamen om half vijf aan in het stadion. Om vijf uur begon de
wedstrijd. We schrokken wel even van de wedstrijd, omdat we in België nooit
zon agressieve wedstrijd hebben gezien. Er is uiteindelijk een hoop gevochten
op het speelveld. We zijn op 12 gevechten de tel kwijtgeraakt. Het enige dat
heel hard opviel was dat de thuisploeg Sapko een volle zaal aan supporters had
terwijl Tuto de uitspelende ploeg, niet was vertegenwoordigd. Het was voor de
rest een zeer spannende en gelijklopende wedstrijd, maar uiteindelijk heeft de
thuisploeg, Sapko, gewonnen. Na deze spannende wedstrijd, waarvan we de uitslag
niet goed konden verstaan, zijn we eerst gaan horen of we ergens in het stadium
een echt hockey T-shirt konden bemachtigen, maar helaas werden er bij deze
wedstrijd geen T-shirts verkocht, dus zijn we maar terug naar de jeugdherberg
gewandeld.
Jarko
had ons woensdag verteld dat hij ons zou opwachten om 1 uur. s Morgens hebben
we ons rustig bezig gehouden met een uitgebreide brunch. We dachten dat we een
halve dag moesten helpen met het vissen, dus we namen alles mee wat we nodig
hadden ; een fles water, een muts en handschoenen. Om 1 uur stonden we beneden,
voor de ingang van Tott. Jarko stond ons al op te wachten. Hij geeft ons VIP
tickets voor de ijshockeywedstrijd deze zaterdag. Omdat we de ijshockeyarena niet
wisten zijn, vroegen we dit aan Jarko en hij heeft ons er naar toe gebracht.
Het is een grote arena op wandelafstand van de jeugdherberg. Nadien heeft Jarko
ons terug naar Tott gebracht. Eenmaal hier besloten we onze rugzak terug uit te
laden en naar de arena te wandelen om het eens wat beter te bekijken. Bij de
arena aangekomen zagen we dat er een training kunstschaatsen bezig was. Hier
hebben we dus even stilgestaan. Uiteindelijk zijn we naar terug naar de herberg
gegaan om te eten.
Vandaag
hadden we een vrije dag. We hebben er gebruik van gemaakt door eens uit te
slapen tot de middag. Na een stevig en gezond ontbijt, hebben we wat voor
school gewerkt, voornamelijk aan chemie en wiskunde. In de avond hebben we ons
nog wat bezig gehouden met een film en een versnapering.
Dag elf in
Finland. Vandaag zijn we om zeven uur opgestaan. Zoals gisteren hebben we
cornflakes als ontbijt gehad. Vervolgens hebben we ons aangekleed en klaargemaakt
voor de dag die we voor de boeg hadden. We namen alles mee wat we nodig hadden:
handschoenen, een muts, een fles water en onze fotocameras. Om acht uur
stonden we aan de ingang van Tott, waar Jarko ons weer stond op te wachten.
Jarko is een leraar, van de school waar we vorige week verbleven. Samen met
Jarko zijn we naar het Sami, de school, gereden. Hier moesten we weer de
beschermende kledij aantrekken. Deze kledij bestaat uit een waterdichte overal
en rubberen handschoenen. Eenmaal aangekleed zijn we naar het bootje gegaan.
Het was een enorm mistige voormiddag, maar dat weerhield ons niet om met het motorbootje
toch het meer achter de school op te gaan en de netten te controleren. Door de
mist was het erg moeilijk om de boeien, waar de netten aan verbonden zijn, te
vinden. Gelukkig hebben alle boeien een vlag die we wel terug vonden. Toen we
de vis uit het eerste net haalde, begon de wind wat op te steken en werd het
water wat wilder. Door de golven werd Wesley een beetje zeeziek en vonden we
het een wijs besluit om de rest van de netten te laten voor een andere keer en
aan land te gaan. Eenmaal in het Sami hebben we de vissen, de snoek en de
snoekbaarzen, die we hadden gevangen gekuist door een snede onder de
borstvinnen te maken en van die snede een andere snede richting aarsvin. Uit
die snede hebben we dan de ingewanden van de vis eruit gehaald met onze vingers.
Jarko heeft de gekuiste vis gefileerd. Nadien hebben we de gefileerde vis van
maandag en vandaag verpakt. Dit verpakken gebeurde door 2 visfilets in een
plastiek zakje te doen, dit in een machine te steken die de pakjes dan vacuüm
zuigt en afsluit, door de pakjes te verhitten. Toen alle vis verpakt was kregen
we 2 zakjes mee en bracht Jarko ons terug naar Tott. In Tott aangekomen hebben
we boterhammen gegeten. Nadien zijn we wat gaan slapen om te bekomen van het
vroege uur van deze ochtend. Dit komt omdat we deze nacht wat spieroefeningen
hebben gedaan, omdat we de slaap niet konden vatten. Deze oefeningen waren ons
opgelegd door onze LO leerkracht mr. Smeuninx. Na dit kort dutje zijn we gaan
wandelen aan de waterkant in Savonlinna zelf. Tijdens deze wandeling hebben we
aardappelen, biefstuk en worst gekocht voor avondeten. Vervolgens zijn we naar
Tott teruggekeerd. Daar hebben we het eten klaargemaakt en hebben ons avondeten
genuttigd. We hebben de dag rustig afgerond met een filmpje
Onze
tiende dag in Finland was een vrije dag. Daarom besloten we om eens uit te
slapen. Toen we eindelijk allebei wakker waren, besloten we om cornflakes als
ontbijt te eten. Als onze buiken gevuld waren hebben we ons aangekleed en zijn
we nogmaals Savonlinna in getrokken. Eerst zijn we wat gaan wandelen om zo de
buurt nog iets beter te leren kennen. Savonlinna is een klein, maar mooi en
rustig stadje. We zijn inkopen gaan doen in de supermarkt van Savonlinna. Op
weg naar de supermarkt namen we een rustige weg, langs de kerk van Savonlinna.
De supermarkt is enorm groot waar je eten, kledij, multimedia en meer kan terug
vinden. Wij hebben voor deze avond boontjes en aardappelen gekocht. We hebben
ook nog wat te knabbelen gekocht voor s avonds als we nog een hongertje voelen
knagen. Op de terugweg naar Tott zijn we langs de hoofdstraat gewandeld en de
winkeltjes bekeken. Er zijn veel verschillende winkeltjes in Savonlinna. Aangekomen
in Tott hebben we het avondeten klaargemaakt en opgegeten natuurlijk. Nadien
hebben we een beetje voor school gewerkt, gecommuniceerd met familie en vrienden.
Tenslotte zijn we ons bed in gekropen en gaan slapen.
Vandaag
hadden we een vrije dag, dus besloten we naar het museum in Savonlinna te gaan.
Het was er redelijk mooi, maar aan de kleine kant. Toen het half één was,
besloten we iets te gaan eten. Daarna zijn we nog wat gaan wandelen in Savonlinna.
Deze
morgen stond Jarko ons om 8 uur op te wachten voor de jeugdherberg. Samen met
Jarko zijn we eerst naar de winkel gereden, waar we proviand kochten voor het
middagmaal. Na deze korte stop zijn we naar het Sami gereden, waar we aangepaste
kledij aan moesten doen. We gingen met een bootje het meer op. We zochten naar
netten, die we vonden. De vis die erin vast zat haalden we eruit. We hebben
verschillende soorten gevonden, zoals onder anderen snoekbaars, baars en zelfs
een snoek. Rond de middag meerden we aan op een eiland om te eten. We maakten
een vuur om het vlees te roosteren, dat we vanochtend kochten. Vervolgens
gingen we terug naar de school om de vissen daar te kuisen en te fileren.
Vandaag konden
we wat uitslapen. Om half 12 stond Pirjo ons op te wachten aan de inkom van
Tott. Van daaruit zijn we naar het Lusto museum gegaan. In dit museum wordt de
geschiedenis van de bosbouw in Finland verteld. Na de middag zijn we
boodschappen gaan doen voor de rest van de week.
Vanmorgen
hebben we onze koffers terug ingepakt en klaargezet. De rest van de tijd hebben
we gegevens verzameld voor ons eindwerk. s Middags heeft Pirjo ons naar Tott
gebracht (de jeugdherberg waar we de hele week zullen verblijven omdat de
school vakantie heeft). Daar aangekomen, zijn we een wandeling gaan maken om de
buurt te verkennen, en hebben we gegeten in restaurant Majakka.
Vandaag
hebben we de vis die we gisteren gekuist hadden, behandeld tot één of andere
smurrie die we moesten verpakken. Het behandelen van de gekuiste vis gebeurt
met een speciale machine die het vel van het eigenlijk vlees van de vis scheidt.
Het behandelen en het verpakken duurde een halve dag. Na de lunch hebben we
alle kamers van het lokaal grondig gekuist.
Na het
ontbijt zijn we met Sakari vissen gaan kuisen. We moesten de koppen van de
vissen knippen en hun buiken opensnijden om zo de ingewanden eruit te halen. We
hebben ook gezien hoe ze de iets grotere vissen kuisen. Hier zijn we een hele
dag mee bezig geweest. We hebben ook even de tijd genomen om het gebouw te
verkennen want het is daar een doolhof van muren, deuren en kamers.
Na
het ontbijt heeft Pirjo ons terug naar Savonlinna gebracht zodat we daar de
hygiënetest konden afleggen, in t engels! We zijn allebei geslaagd! ( Dank je wel,
meneer Lauwers) Omdat we zo snel klaar waren met de test was er genoeg tijd
over om het kasteel in Savonlinna te gaan bezichtigen. Dit was echt de moeite
waard. Daarna was het tijd om te lunchen in Varpala (afdeling bosbouw en
visserij). Na de lunch hebben we, met leerkracht visserij Sakari, de vissen die
ze de dag ervoor gevangen hadden, gesorteerd. s Avonds zijn we nog met een
paar jongens van de school gaan vissen in een meer iets verderop.
Vanochtend
zijn we vroeg vertrokken om de eerste trein naar Savonlinna te halen. Na
ongeveer 3 uur in de trein zitten moesten we overstappen in Parikkala. Vervolgens
hadden we nog een treinrit van een uur voor de boeg. Eindelijk in Savonlinna
aangekomen stond Pirjo ons op te wachten. Samen met haar zijn we naar Sami gereden.
Dat is de school waar wij verblijven. Hier aangekomen zijn we gaan lunchen. Na
de lunch zijn we naar het huisje gegaan waar we de rest van de week zullen
verblijven. Nadat we hebben uitgepakt, kregen we van Sakari (leerkracht
visteelt) een rondleiding in de school. Na schooltijd zijn we nog even de
omgeving gaan verkennen.
Leonardo da Vinci in Finland : Wout en Wesley onderweg...
16/10/2011:
Vandaag
vlogen we van Zaventem naar Helsinki. Daar hebben we geprobeerd de trein naar
Savonlinna te nemen. Dit lukte echter niet zoals het gepland was. We hebben een
trein gemist omdat de bagage te laat van de band kwam. De tweede trein hebben
we gemist omdat we niet goed aan het ticket aan uit konden. Dus zochten we naar
een oplossing en hebben deze gevonden. Het Scandic hotel is onze
overnachtingsplaats geworden.
De plaatselijke TA van de visserij Sakari heeft ons vandaag een rondrit beloofd langsheen de plaatselijke commerciële fishfactories.
Hij wacht ons op aan het hoofdgebouw en al snel zijn we op weg naar de eerst firma Erosen Kala.
Onderweg wisselen we nog wat van gedachten en kunnen we hem nog algemene vragen stellen over het hoe en waarom van de visserij in Finland.
Sakari heeft al 27 jaar ervaring in het visserijonderwijs en zijn hoofd zit blijkbaar vol met kengetallen en gegevens aangaande alles wat met visserij te maken heeft.
Bij aankomst op de visverwerkingsfabriek worden we onmiddellijk ontvangen door een oud-student van de school.In de fabriek maken we al gauw kennis met de chef die er uit ziet als een echte vissersmens en zijn vrouw die we al eerder deze week konden ontmoeten !
Het was een hele belevenis om de fabriek in werking te zien en we hebben er ook mooi filmmateriaal kunnen verzamelen.
De plaatselijke specialiteiten werden ons aanbevolen : een brood met daarin kleine visjes op smaak gebracht met bacon en ook kaviaar afkomstig van de Vendace (Kleine Marene).
Daarna verder op weg naar een kleinere fabriek waar dezelfde visjes in blik verpakt werden.De eigenaar had niet alleen deze verpakkingsfabriek, hij probeerde ook zoveel mogelijk van de vis te vangen met een eigen boot en had daarnaast ook nog 2 eigen restaurants waar de visjes vlot over de toog gingen.
Wat ons opviel is dat hier ook vooral buitenlandse werknemers aan de slag waren.Mensen uit verre exotische oorden (China, Nepal, Afghanistan, ) waren hier aan het werk.
Na de middag stond een bezoek aan het visserijmuseum en de grootste houten kerk van Finland op het programma.
Een zeer gemotiveerde gids die in zijn beste engels ons met de nodige cijfers van zijn kunde wist te overtuigen wou ons absoluut ook de houten kerk van Finland nog laten bezichtigen aan de binnenkant.
Opnieuw wist hij ons de exacte afmetingen van links naar rechts, van voor naar achter en tot in de nok van de kerk te vertellen.
Na een poosje hoorden we een alarm afgaan en eerst dachten we dat er een auto-alarm was afgegaan in de buurt van de kerk.Nadien bleek dat het brandalarm van de kerk om één of andere reden in gang geschoten was.
De gids van dienst probeerde nog snel één of andere verantwoordelijke te bereiken, maar voor we het wisten kwam de plaatselijke brandweer al aangereden.
Het werd hoog tijd om ons uit de voeten te maken, we moesten immers ook terug richting Savonlinna om onze trein naar Lappeenranta te halen.
Een twee uur durende treinrit bracht ons veilig tot in de stad waar we morgen onze vlucht naar Brussel terug zullen nemen.
Een beetje moe maar voldaan kijken we terug op een leerrijke week hier in het verre Finland.
De manier van leven, het onderwijssysteem, de vele meren, het hele proces van vissen opkweken, vangen, verwerken en verorberen, we hebben er echt veel van bijgeleerd.
Dat onze studenten hier een waardevol onderwerp zullen vinden voor hun GIP staat vast.
Wij hopen ook snel de Finse studenten in België te mogen ontmoeten en hen meer over ons landje te kunnen vertellen en laten beleven.
Wij gaan er de volgende weken en maanden nog dikwijls aan terug denken en zullen er vol enthousiasme over kunnen vertellen.
monetSuomenterveisiä
FRANK en DIRK
PS: de eerste die ons al de Finse quotes in het nederlands op papier kan tonen, mag mee smoked fish komen proeven op een nader te bepalen datum !!
donderdag 22 september 2011 - 12 graden boven 0 - motregen
8h00 - Jarrko en zijn studenten staan ons reeds geduldig op te wachten met de visoogst van gisteren.Deze vissen moeten vandaag voor de consumptie worden klaargemaakt.
Als eerste wordt de kwabaal aangepakt. Zijn huid stroop je vlotjes af, net zoals bij de paling of je sok.
De behandeling van de forellen, houting, baars en snoekbaarzen vraagt echter meer technische vernuft.Net als bij de eerder bewerkte regenboogforellen worden de overige vissoorten vakkundig gefileerd.Nieuw voor ons is dat we dit ook kunnen realiseren door in één vlotte beweging eveneens de ingewanden mee te verwijderen.
Ondertussen worden de gerookte regenboogforellen uit de oven gehaald. Het praktijklokaal wordt gevuld met een uiterst verfijnd culinair aroma dat de ganse dag in onze neusvleugels zal blijven hangen.Eén voor één laten we de vishelften in een plastiek zakje glijden dat vervolgens door een verpakkingstoestel vacuum wordt gezogen.Een uitzonderlijk kwaliteitsprodukt is eindelijk klaar om verhandeld te worden!
Een bijzonder waardevol aspect aan deze stage is dat we werkelijk het volledige productieproces, van eitje tot pakje gerookte forel, aan de lijve mochten ondervinden en waarnemen!De visboerderij waar de eitjes uit de volwassen vissen wordt gemasseerd, de achterin gelegen opkweekvijver voor het jongbroed, de visvangst op het immense uitgestrekt meer, het fileren, het pekelen, het roken, het verpakken, het proeven, ... dit alles hebben we kunnen zien, horen, voelen, ruiken!Eén ding staat vast, eens terug in België, zal een vacuüm verpakt stukje forel of zalm in de rekken van de Aldi of de Carrefour er voor ons nooit meer hetzelfde uitzien!
In de namiddag staat een bezoek aan het Finnish Game and Fisheries Research Institute op het programma.Dit instituut kweekt een groot aantal regenboogforellen, vlagzalmen, trekzalmen en forellen met de bedoeling deze, eens voldoende groot en sterk, uit te zetten in de vele Finse meren.De natuurlijke populaties van deze vissen zijn immers onvoldoende bestand tegen intensieve bevissing door zowel recreatieve als profesionnele vissers.
Zeker de meerzalmen (Salmo salar) hebben het moeilijk.Door de geologische verschuivingen op het einde van de ijstijden raakten ze immers volledig afgesneden van de zee.Deze kleine en unieke populatie kwam echter definitief onder zware druk te staan toen in de vorige eeuw de mensen de toegang tot hun paaigebieden, verder stroomopwaarts op de rivieren, blokkeerde met stuwdammen.Alleen een kunstmatig ingrijpen van diezelfde mens kan dit nu nog enigszins goed maken.
Het verhaal wordt nog mooier als je weet dat diezelfde Finse meren ook ongeveer 270 zeehonden herbergen.Inderdaad, ook zij raakten na die laatste ijstijden opgesloten in de Finse meren en genieten vandaag, na eeuwen van bejaging, volledige bescherming van de Finse overheid.
Morgen kondigt zich onze laatste actieve stagedag reeds aan.Nog enkele bedrijfsbezoeken staan op het programma.Vast staat nu reeds dat Dirk en Frank uitermate enthousiast zullen zijn over dit boeiende land, haar mysterieuze bevolking en uitzonderlijke visbestand.Maar morgen daarover meer ...
Laatste dag in IJsland, want morgenvroeg vertrekken we weer richting België! Deze morgen gestart met de laatste slachtlammeren te wegen. We moesten er nog ongeveer 150 wegen dus hadden we toch nog wel wat werk!
Na deze klus zijn we nog een paar aangekochte schapen gaan halen uit een ander weiland. Deze schapen stonden apart omdat ze telkens naar hun vroegere eigenaar liepen. Zij kunnen dit de andere schapen leren dus moeten ze gescheiden gehouden worden. Na een uurtje lukte het ons toch om ze te verzamelen in de stal. Ook deze lammeren zullen geselecteerd en gewogen worden.
Als middagmaal kregen we alweer iets heel speciaals, namelijk gerookt schapenvlees. Dit is iets wat 90% van de IJslandse mensen eten met kerstavond of Kerstmis. Het was echt lekker!
Spijtig genoeg hebben we niet meer genoeg tijd om de overige lammeren te wegen dus hebben ze ons aangeleerd hoe je moet bepalen of het een goed of slecht lam is. Ze leerden ons hoe we de schouders, rug en achterhand moesten beoordelen van een schaap. Zeer bruikbaar voor onze lessen op school!
Spijtig genoeg komt er nu stilletjes aan een einde aan ons avontuur in IJsland! Het was een geweldige en vooral super leerrijke week met heel veel indrukwekkende uitzichten waar je gewoon stil van werd! We willen daarom iedereen bedanken die aan deze week heeft meegewerkt.
In eerste plaats Xavier en Ollüf omdat zij samen deze trip voor ons organiseerden. Toch mogen we zeker ook onze twee gastgezinnen niet vergeten. Zij zorgden ervoor dat we ons thuis voelden en konden genieten van dit prachtige land! Als laatste willen we alle andere IJslandse mensen die we hebben leren kennen bedanken voor de uitleg en hun vriendelijkheid!
Natuurlijk ook niet te vergeten: dikke merci aan alle collegas thuis die onze uren overgenomen hebben en voor ons zijn ingesprongen!
Deze morgen begonnen met de slachtlammeren buiten te laten voor een laatste dag in de prachtige bergen. Daarna was er wat tijd om andere dingen te doen.
Eerst reden we met een auto van 36 jaar hun land in om te gaan sightseeing door de heuvels. Het was zo overweldigend dat we er gewoon stil van werden. We keken uit op indrukwekkende bergen met sneeuw er op. Zij zagen in deze heuvels achter de rotsen schapen, maar wij zijn daar blijkbaar niet getraind in! We plukten ook nog wat bessen voor bij onze skyr en genoten gewoon van het prachtige landschap.
Hierna reden we naar een paarden- en schapenboer. Deze man had 500 schapen en ongeveer 50 paarden. We spanden twee paarden in (uiteraard IJslanders) en kregen daarna even een introductie paardrijden. We leerden dus eerst hoe de Tölt aanvoelt als je op een paard zit (die typische gang die alleen IJslanders hebben). Na deze korte inleiding trokken we met de paarden het veld in voor een tochtje in de velden en door de riviertjes. Het was in een woord GEWELDIG om in zo een mooi landschap op zo een sterk dier te mogen rijden. Hier moeten ze dus geen stenen rapen om de benen van de paarden te beschermen J
Na deze leuke ontspanning (voor Annelies dan, voor Susanne was het meer een uitdaging) reden we wat verder door het prachtige landschap. Wij maar rond kijken en zo onder de indruk van al dat moois wat dit land heeft. En dan ineens uit het niets zagen we de allereerste landbouwschool van IJsland. Deze is opgericht in 1880 door een koppel dat vaak naar het buitenland trok om daar kennis op te doen. Zo leerden ze in Denemarken en Schotland hoe ze moesten ploegen, kaas maken en een seis gebruiken. Het heeft de landbouw in IJsland sterk beïnvloed! De school is al een tijdje niet meer in gebruik en heeft toch wel wat geleden. De plaatselijke (voor ons verre) buren proberen de school te restaureren en terug in originele staat te brengen.
Na deze indrukwekkende tocht was het werken geblazen! 560 lammeren binnen halen waarvan 250 gewogen moesten worden (we waren zo enthousiast bezig dat we er meer dan 300 gewogen hebben). De mogelijke dekrammen werden er uit gehaald en de beste ooilammeren ook. Zo blijft de goede bloedlijn en het goede fokmateriaal verzekerd!
Wist je dat?
Ze zelfs een auto hebben van 41 jaar?
Ze tot Kerstmis gaan zoeken naar schapen in de bergen omdat ze zich zo goed verstoppen?
De huisvrouwen vroeger de raven eten gaven om ze in leven te houden tijdens de winter?
De paarden hier soms een vriesmerk krijgen in plaats van een brandmerk?(zie foto)
De paarden hier soms 5, maar zeker 4 gangen hebben in plaats van 3?
Een IJslander (paard) tot op de toppen van de bergen kan klimmen met een ruiter er op?
Biggi (of Boralinn Birgir) een geweldige paardenman is?
De belangrijkste fokwaarde voor paarden het karakter, de sterkte van de achterhand en de tölt zijn?
Ze in de oudste landbouwschool 170 schapen molken elke dag?
Ze een nieuw soort spinwiel maakten om het spinnen te versnellen?
Ze speciale omheining gebruikten van gras, steen en/of turf?
Ze op hun land ruines hebben van 1700?
We in deze vroegere woonkamer een foto van ons samen hebben gemaakt?
De blauwe plekken en spierpijn nog steeds hevig zijn?
Annelies haar eerste echte stuk lam direct een heerlijke steak was (foto)
We een super fantastische, mega geweldige ervaring hebben hier!!!!!
Erasmus+
