|
Vrijdag 23 september : loppu on lähelläxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De laatste dag in Varpala !
De plaatselijke TA van de visserij Sakari heeft ons vandaag een rondrit beloofd langsheen de plaatselijke commerciële fishfactories.
Hij wacht ons op aan het hoofdgebouw en al snel zijn we op weg naar de eerst firma Erosen Kala.
Onderweg wisselen we nog wat van gedachten en kunnen we hem nog algemene vragen stellen over het hoe en waarom van de visserij in Finland.
Sakari heeft al 27 jaar ervaring in het visserijonderwijs en zijn hoofd zit blijkbaar vol met kengetallen en gegevens aangaande alles wat met visserij te maken heeft.
Bij aankomst op de visverwerkingsfabriek worden we onmiddellijk ontvangen door een oud-student van de school. In de fabriek maken we al gauw kennis met de chef die er uit ziet als een echte vissersmens en zijn vrouw die we al eerder deze week konden ontmoeten !
Het was een hele belevenis om de fabriek in werking te zien en we hebben er ook mooi filmmateriaal kunnen verzamelen.
De plaatselijke specialiteiten werden ons aanbevolen : een brood met daarin kleine visjes op smaak gebracht met bacon en ook kaviaar afkomstig van de Vendace (Kleine Marene).
Daarna verder op weg naar een kleinere fabriek waar dezelfde visjes in blik verpakt werden. De eigenaar had niet alleen deze verpakkingsfabriek, hij probeerde ook zoveel mogelijk van de vis te vangen met een eigen boot en had daarnaast ook nog 2 eigen restaurants waar de visjes vlot over de toog gingen.
Wat ons opviel is dat hier ook vooral buitenlandse werknemers aan de slag waren. Mensen uit verre exotische oorden (China, Nepal, Afghanistan,
) waren hier aan het werk.
Na de middag stond een bezoek aan het visserijmuseum en de grootste houten kerk van Finland op het programma.
Een zeer gemotiveerde gids die in zijn beste engels ons met de nodige cijfers van zijn kunde wist te overtuigen wou ons absoluut ook de houten kerk van Finland nog laten bezichtigen aan de binnenkant.
Opnieuw wist hij ons de exacte afmetingen van links naar rechts, van voor naar achter en tot in de nok van de kerk te vertellen.
Na een poosje hoorden we een alarm afgaan en eerst dachten we dat er een auto-alarm was afgegaan in de buurt van de kerk. Nadien bleek dat het brandalarm van de kerk om één of andere reden in gang geschoten was.
De gids van dienst probeerde nog snel één of andere verantwoordelijke te bereiken, maar voor we het wisten kwam de plaatselijke brandweer al aangereden.
Het werd hoog tijd om ons uit de voeten te maken, we moesten immers ook terug richting Savonlinna om onze trein naar Lappeenranta te halen.
Een twee uur durende treinrit bracht ons veilig tot in de stad waar we morgen onze vlucht naar Brussel terug zullen nemen.
Een beetje moe maar voldaan kijken we terug op een leerrijke week hier in het verre Finland.
De manier van leven, het onderwijssysteem, de vele meren, het hele proces van vissen opkweken, vangen, verwerken en verorberen, we hebben er echt veel van bijgeleerd.
Dat onze studenten hier een waardevol onderwerp zullen vinden voor hun GIP staat vast.
Wij hopen ook snel de Finse studenten in België te mogen ontmoeten en hen meer over ons landje te kunnen vertellen en laten beleven.
Wij gaan er de volgende weken en maanden nog dikwijls aan terug denken en zullen er vol enthousiasme over kunnen vertellen.
monet Suomen terveisiä
FRANK en DIRK
PS: de eerste die ons al de Finse quotes in het nederlands op papier kan tonen, mag mee smoked fish komen proeven op een nader te bepalen datum !!
Tot gauw !
|
Erasmus+
