"Ieder voor zich, is dat de
samenleving die we willen?" Dat is de veelzeggende titel van een pamflet
dat gepubliceerd werd door Hart boven hard, een burgerinitiatief van 340
middenveldorganisaties dat zich verzet tegen de besparingspolitiek van de
regering-Bourgeois. Daaronder vinden we Welzijnszorg, het ABVV, Vooruit, Kif
Kif, CM, De Roma en nog een hele reeks anderen.
Eén van de ondertekenaars van dit pamflet zijn
dus de Christelijke Mutualiteiten. Wel, ik ben daar lid van, en ik kan u met de
hand op het hart vertellen dat mijn mening werd zelfs niet gevraagd werd. Kom
dus vooral nooit zeggen dat u in mijn naam spreekt. En kom ook niet vertellen
dat er naar u geluisterd moet worden omdat u zoveel leden telt. Ik heb op 25
mei bepaald wie mij mag vertegenwoordigen, bij democratische verkiezingen. En
ik heb daar geen advies bij nodig, dank u. Ik betaal lidgeld aan u om een
ziekteverzekering te hebben. Niet om in mijn plaats verstarde, conservatieve
standpunten in te nemen. Als u in mijn naam wil spreken, moet ik inspraak
krijgen in wat u er gezegd wordt. Als ik die niet krijg, mag er ook niets
gezegd worden.
En natuurlijk krijgen we hier weer een
staaltje stemmingmakerij te lezen: alles wat de huidige regering voorstelt is
hard, rechts, een kille samenleving, ieder voor zich. Wat links voorstelt daarentegen,
is warm, open en sociaal. Lees de eerste zin van het pamflet: Een welvarend
land, met welzijn en geluk voor iedereen. Dat is waar regeringen en
minister-presidenten voor gaan. Ik word er helemaal warm van vanbinnen!
Zoals gezegd: er zijn in dit land verkiezingen die moeten bepalen wat voor
samenleving wij willen. En daarin heeft de SP.a niet meer dan veertien procent gehaald. Dat is de
realiteit. Maar dat is natuurlijk niet omdat de SP.a ongelijk heeft! Nee, de boodschap is alleen niet overgekomen. Ze
hebben het gewoon slecht uitgelegd.
Denkt u nu echt dat wij dom zijn? Zou het
dan echt niet kunnen dat de Vlamingen de boodschap van links zeer goed begrepen hebben, en dat ze
geoordeeld hebben dat dit niet is wat
we nodig hebben? Natuurlijk: dat zou betekenen dat de doorsnee-Vlaming wel voor zichzelf kan denken en dat u
het niet altijd beter weet. Dat zou
natuurlijk straf zijn, maar laten we for arguments sake toch eens even
uitgaan van deze veronderstelling.
Er is een tekort: 17 miljard bij de
federale overheid en 1,2 miljard bij de Vlaamse. Je kunt blijven discussiëren
over waarom dat zo is, maar de zaken zijn nu eenmaal zoals ze zijn. Dus zijn er
twee mogelijkheden: ofwel bespaar je op de uitgaven, ofwel hef je nieuwe
belastingen. En ja: ik weet wat u nu gaat voorstellen: de
vermogensbelasting!Dat is aan de
linkerzijde altijd het wondermiddel; ze levert miljarden
op maar ze treft alleen de rijken en de modale werknemer voelt er niks van!
Ja maar, hoor ik u nu al zeggen, want ik
ken het liedje, wij willen helemaal geen nieuwe
belastingen, wij willen een verschuiving
van de belastingen. Dezelfde belastingdruk dus, maar dan door vermogen te
belasten in plaats van arbeid. Maar dan levert die vermogensbelasting
natuurlijk geen nieuwe inkomsten op! Hoe gaat u daarmee de tekorten dan
oplossen? Of maakt u mij iets wijs, in de hoop dat ik het niet zou snappen? Cut the crap, mensen: u wil wel nieuwe belastingen, en liefst zo
veel mogelijk. Misschien begrijpt de burger uw boodschap wel beter dan u ze
zelf begrijpt.
Als u niet anders meer kunt dan eerlijk toe
te geven dat u wel degelijk nieuwe belastingen wil, gaat u natuurlijk komen
zeggen dat die alleen de rijken mogen treffen. De sterkste schouders,
nietwaar? Het valt om te beginnen wel op dat de leden van deze organisaties
natuurlijk nooit deel uitmaken van
die sterkste schouders. Belastingen verzinnen die alleen anderen treffen is
gemakkelijk, nietwaar? En vooral: het is een mooie illustratie van net dat
egoïsme dat u aan anderen verwijt. Bent u dan vergeten dat het net die rijke
ondernemers zijn die in dit land de groei creëren? Winston Churchill heeft
gezegd: als we een rijke samenleving willen, zullen we moeten leren leven met
rijke mannen.
En ten tweede: een belasting die alleen de
rijksten treft levert ook helemaal niks op! Er zijn in dit land namelijk bijna
geen rijken meer. De rijkste Belg is Albert Frère, een oude mens die zijn geld
bijna uitsluitend verdiend heeft door verstandig te beleggen. Dat is zo
ongeveer het enige dat men hier nog durft: beleggen. En daar heeft hij dan
ocharme 2 miljard euro mee verdiend. Ik vind dat eerlijk gezegd een beetje
zielig. Waarom bestaat er geen Belgische Facebook, geen Belgische Google, zelfs
geen Belgische autofabriek? Omdat ondernemen hier beschouwd wordt als iets vies. Ik ben het eerlijk gezegd een
beetje beu om te horen hoe fantastisch ons sociaal model wel is. Ik zou nog
wel eens graag een succesverhaal
willen horen; een Belg die tien miljard verdient door één of andere munt in de
dieperik te speculeren en daarmee dan een commerciële vlucht naar Mars
organiseert, om maar iets te zeggen. Zou dat niet fantastisch zijn?
Bedenk ook dat de SP.a hier in totaal 26
jaar aan de macht geweest is. 26 jaar!
Als een vermogensbelasting dan toch alles oplost, waarom is ze er dan nog
altijd niet? Ik zal het u zeggen: omdat men vermogen gewoon niet kan belasten. Als men het belast is het weg. Overal waar men het geprobeerd
heeft (Nederland, Zweden,...) is men ervan teruggekomen. U kunt daarover janken
zoveel u wilt, maar zo is het nu eenmaal. We leven in een geglobaliseerde
wereld en een miljard is met één muisklik gemakkelijk naar Panama te verhuizen.
Maar dat geldt natuurlijk niet voor het vermogen van de middenklasse. Albert
Frère kan constructies opzetten om zijn vermogen ergens anders te parkeren, maar
een hardwerkende mens die een appartementje verhuurt? Dus bij wie gaat u
uiteindelijk terechtkomen met uw vermogensbelasting?
Weet u wat u bereikt met die belastingen
die alleen de rijken moeten treffen? U pest het laatste restje
ondernemingslust weg uit dit landje. Jaar in jaar uit zakt België weg op de internationale
competitiviteitslijst (http://trends.knack.be/economie/bedrijven/belgie-blijft-zakken-op-hitlijst-competitiviteit/article-normal-219073.html).
En uiteindelijk gaan wij daar de
prijs voor betalen. De middenklasse dus. Degenen die u beweert te
vertegenwoordigen. Hetzelfde geldt trouwens voor die verguisde indexsprong. U
verzet zich daartegen, omdat dat de gewone man zou treffen. En als de
ondernemingen hier wegtrekken, omdat wij te duur geworden zijn? Wie wordt
daardoor getroffen, denkt u?
Als ik op één of andere manier toch moet
betalen, heb ik liever dat men mij dat eerlijk zegt. Hou toch op met te denken
dat ik dom ben! Dus ja: maak de kinderopvang maar wat duurder, maak de
voetbalclub wat duurder, neem mij een indexaanpassing af, trek mijn
pensioenleeftijd wat op, doe maar! Echt waar! Het enige dat ik vraag is: als u
snijdt, snij dan diep genoeg. Geen halfbakken maatregelen à la Generatiepact.
Snijden! Sociaal zijn betekent in de eerste plaats dat de rekeningen kloppen.
Ik heb liever dat ik ze nu moet betalen dan dat mijn kinderen het binnen
twintig jaar moeten doen.
Nu ik toch op dreef ben, ga ik er nog één
ding bijnemen: de legeraankopen. De onderhandelaars van de Zweedse coalitie
lijken een voorkeur te hebben voor de aankoop van F35s om onze F16s te
vervangen. En Groen staat natuurlijk onmiddellijk op de achterste poten: wel
investeren in peperdure vliegtuigen, maar niet in de gezinnen, hoe durven ze!
Kijk, dit is nu wat je krijgt als je jarenlang investeert in de gezinnen en
nooit in materiaal: bijna al onze gevangenissen dateren uit de negentiende eeuw. Het justitiepaleis in
Brussel is vervallen en ligt vol duivendrek. Onze wegen zijn een maanlandschap
(rij eens naar Nederland of Frankrijk en u ziet meteen het verschil). Onze
scholen zijn vervallen en onze kinderen moeten les krijgen in containerklassen. Dat is iets dat ik zou
verwachten in Oeganda, niet in België. En last
but not least: ons leger schiet met materiaal dat tot op de draad versleten is. Defensie is jarenlang de melkkoe
geweest. Want wie investeert er nu in wapens? Dat is des duivels! Maar mag ik u erop wijzen dat ons leger nog nooit zo
actief geweest als nu? Overal ter wereld neemt het deel aan vredesoperaties. En
op dit eigenste moment is onze luchtmacht bezig met het bombarderen van
stellingen van de Islamitische Staat.
Natuurlijk: de F35 is een peperduur
toestel. Maar het is wel onzichtbaar op radar. Ik hoef geen militair te zijn om
te snappen dat zoiets een gigantisch tactisch voordeel oplevert. Onze soldaten
worden goed betaald, maar hun leven wordt in gevaar gebracht doordat ze moeten
werken met verouderd materiaal. Onze leerkrachten worden goed betaald, maar
moeten lesgeven in containers. Letterlijk alles in dit land is oud en
versleten. Dus ja: investeer alstublieft eindelijk eens wat minder in de
gezinnen en wat meer in materiaal. Schaf u die F35s gerust aan, we zijn een
beschaafd land!
Beste leden van Hart boven hard, geloof
me: ik heb niet gestemd voor een harde, een kille of een egoïstische
samenleving. Ik heb gestemd voor een samenleving die bespaart in plaats van te belasten. Ik heb gestemd voor politici die
mij de factuur durven presenteren in
plaats van te zeggen dat de rijken ze wel zullen betalen. Ik heb gestemd voor
een regering die ondernemen beloont
in plaats van het weg te pesten. Daarvoor heb ik gestemd, bij democratische verkiezingen. Laat de
politici die ik verkozen heb nu dus maar gewoon hun werk doen. U mag zich met
uw eigen werk bemoeien. En kom alstublieft niet meer vertellen dat u in mijn
naam spreekt, zonder mij daarover eerst te raadplegen.