GEEN statiegeldcollecte :(, ik krijg geen toelating om in januari 4 zaterdagen aan de plaatselijke supermarkten te staan. Geen uitleg, gewoon geweigerd, very sad :(
Van serviceclubs ook geen nieuwes meer gekregen, terug zeer spijtig.
Ik zal nu nog proberen collectebussen rond te delen en andere optie is rechtstreeks bedelen in mijn buurt :( :(.
Pff, geld inzamelen blijkt nog niet zo gemakkelijk te zijn.
Mijn omgeving reageert nogal koeltjes, ik hoop dat ik ze wat warmer kan maken. Ik weet wel dat het nu nog wat vroeg is maar een beetje enthousiasme was wel leuk geweest.
Voor m'n statiegeldbonnencollecte (wat een woord hé) moet ik administratief toch het één en ander regelen. Voorlopig nog niet veel positiefs maar ik wacht geduldig af.
Presentatie werden gestuurd naar Serviceclubs maar daar heb ik ook een beetje pech. Projecten zouden door leden moeten voorgesteld worden. Serviceclubs hebben ook een politiek dat er gestemd wordt voor een project en dat dit project dan voor een bepaalde duur wordt gesteund, daarnaast aanvaarden ze geen nieuwe projecten.
Pff, nog 133 dagen, lijkt nog zo lang en toch weer niet.
'k wil zoveel doen maar heb toch het gevoel dat het nog wat vroeg is.
Uit ervaring weet ik dat een overdaad schaadt. Ik kan mijn omgeving nu nog niet overladen met info en aansporen om Pelido te steunen, het is nog te ver weg en mensen hebben er soms de buik van vol van ontwikkelingshulp. Ik kan maar hopen dat ik tegen december-januari mensen kan overtuigen om een kleine bijdrage (vele kleintjes maken uiteindelijk een groot bedrag) te geven voor Pelido.
Klinkt misschien allemaal onbenullig wat ik schrijf maar ik kan niet uitleggen hoe ik het aanvoel, mijn intentie om naar Uganda te vertrekken is misschien een soort boetedoening, 'k weet het niet maar het voelt juist aan.
Laten we niet vergeten dat wij hier in luxe leven maar dat nog steeds mensen moeten leven in primitieve omstandigheden, dat ze in eerste instantie nog vooral proberen te overleven (weten wij nog wat overleven is?), met weinig voedesel, zonder proper of drinkbaar water, zonder electriciteit, zonder primaire nutsvoorzieningen, zonder basisonderwijs, zonder voorlichting, zaken die wij allemaal zo vanzelfsprekend vinden.
Wij kunnen ons afvragen hoe het komt dat mensen in de Derde wereld maar niet ontwikkelen zoals ons en hen beschuldigen dat het hun eigen fout is. Maar ik heb al talrijke docmuntaires (objectief of niet?) bekeken en heb het gevoel dat onze Westerse wereld uiteindelijk veel schuld treft. Omwille van onze luxe behoeften worden gemeenschappen in de Derde Wereld vaak tot het uitreste uitgebuit waardoor zij zich uiteindelijk niet in positieve zin kunnen ontwikkelen. Dit zal natuurlijk wel niet de enige reden zijn maar enkel al omwille van die reden vind ik het onze plicht om iets te doen, om te helpen waar kan.
Pelido richt zich op de gemeenschap van Kikenene door te helpen in het produceren van voedsel voor eigen gebruik, watervoorzieningen te verbeteren, basisonderwijs en voorlichting te bieden, de mogelijkheid te bieden om een eigen inkomen te verwerven, een BASIS die wij o zo vanzelfsprekend vinden.
Ik geloof in het project al ben ik nog niet ter plaatste geweest, maar het feit dat het project geen spectacuaire verwachtingen heeft en gewoon een basis wil bieden aan een kleine gemeenschap, spreekt mij zo aan.
Ik ben nuchter genoeg om te weten dat we de wereld niet opeens kunnen veranderen maar 'k ben wel overtuigd dat alle kleine beetjes helpen.
Peldio is in mijn ogen mooi en oprecht. Het is misschien maar een heel kleinschalig project die zich richt naar een zeer kleine groep van de bevolking maar onze hulp kan een heel verschil kan maken. En ieder klein stapje vooruit, zet aan om voort te doen en niet op te geven.
Hier enkele indrukken van het koffieproject. Via andere vrijwilligers heb ik vernomen dat er al een kleine plantage is. Hopelijk mag die plantage met stuengeld uitgebreid worden, zodat de mensen van Kikenene hun eigen koffie kunnen produceren.
Voor de bouw van een nieuw schooltje werd er grond aangekocht. Nu moet er natuurlijk og een schooltje gebouwd worden en daarvoor is er geld nodig. Dus reken ik op jullie lezers
De eerste keer dat ik Shakira zag, lag ze met een groot mes tussen de bananenbomen op de grond langs het modderpad waar wij reden. Schrik! Mijn eerste gedacht was dat er een ongeluk met het mes was gebeurd, maar dit bleek gelukkig niet waar te zijn.
Shakira is 18 jaar, en geestelijk en lichamelijk zwaar gehandicapt. Ze kan
niet op haar benen staan, dus kruipt echt als een beest over de grond. Ze kan nooit ergens heen en ziet niet veel mensen. Als ze iemand ziet, ziet ze die alleen vanaf de grond, ze kan niemand recht in de ogen kijken.
Met ons vrijwilligersgroepje besluiten we, in overleg met Pelido, dat we een deel van het donatiegeld willen besteden aan een rolstoel voor Shakira. Na een weekje rondzoeken, is er een gevonden! Shakira en haar familieleden zijn dolblij. Terwijl de rolstoel officieel gegeven wordt, zien we Shakira
telkens dichter naar de rolstoel kruipen. Dan
laat ze ons zien dat ze er zelf in kan klimmen. We zijn allemaal bang
dat ze haar eigen benen zal breken, zo ver vouwt ze ze dubbel, maar het
lukt haar wel! Ze glundert er van, ze straalt echt helemaal.
Shakira kan de wereld na 18 jaar op een fatsoenlijke manier bekijken en beleven: ze kan mensen aankijken en ze kan met de rolstoel de community in. Er gaat werkelijk een wereld voor haar open. Helaas zijn er nog veel gehandicapten in de gemeenschap, die we ook heel graag zouden helpen.
Joehoe, ik krijg er misschien een co-auteur bij. Een vorige vrijwilliger die reeds bij Pelido is geweest en dus nog meer info kan geven. Jullie lezen het wel.
Ondertussen heb ik mijn PowerPoint presentatie doorgestuurd naar de Rotary en Ladies Circle, 2 serviceclubs die zich in principe ook inzetten voor internationale projecten. Ik weet niet goed of ik daar respons zal op hebben maar ik hou jullie zeker op de hoogte.
Water moet nu opgehaald worden aan een bron, die meestal vervuild is. Vaak zijn het jonge kinderen die water ophalen, waarbij zij soms met jerrycans van minstens 20L moeten zeulen.
Met de bouw van de watertakns, kan de regen via dakgoten opgevangen worden, waarna het naar de watertank wordt geleid.
Deze kettingen worden gemaakt van oud papier, lijm, kleinere kraaltjes. Deze worden aaneengereden en zo krijgen we mooie, kleurige kettingen. Zodra ik meer foto's heb, zal ik deze plaatsen.
Het biggenproject, is het project die mij het meeste aanspreekt, het is simpel en brengt veel op.
Voor de meeste families is het mogelijk om de biggen zelf thuis te houden en ze tot varkens te laten groeien voor de verkoop.
De droom van Pelido is alle huishoudens (circa 1200) in twee jaar tijd te voorzien met biggen.
In dit project staat het delen van kennis en inkomen centraal.
Pelido heeft één zeug en een beer gekocht waaruitbiggetjes werden geboren.
Die biggetjes worden per tweetal gegeven aan community leden die een voorgeschreven hok hebbengebouwd en deverantwoordelijkheid genoeg hebben om een big te onderhouden.
Zij krijgen een gratis training en ontvangen geld om voer te kopen voor de eerste twee tot vier maanden. Daarna kan de big eten van het land.
Als de biggetjes uitgegroeid zijn tot vruchtbare zeugen, kunnen de leden ze laten bevruchten in het multiplication centre van Pelido.
De draagtijd is vijf maanden en dan komen zes tot tien nieuwe biggetjes op de wereld.
Van de biggetjes die hier uitkomen worden er 2 afgestaan aan Pelido.
Deze biggetjes worden vervolgens weer aan andere communityleden gegeven die een hok gebouwd hebben.
Als een communitylid de twee biggetjes heeft afgestaan is zijn of haar schuld aan Pelido voldaan en mogen ze de volgende keer alle nieuwe biggetjes houden.
Ze kunnen dan de nieuwe biggetjes verkopen en eens de zeugen niet meer vruchtbaar kunnen ze die opeten.
Dit proces gaat zo snel dat zij het jaar daarna zelf biggen hebben om te verkopen of te vermenigvuldigen.
Voor de moslims is een soortgelijks kippenproject gestart.
De craft shop is een project opgezet door vorige vrijwilligers.
Hierbij werden de vrouwen uit de community samengebracht om zo efficiënter te werken en van elkaar te leren.Zij maken zelfallerhande sieraden en handtassen die ze in hun eigen winkeltje verkopen.
Het Eldery project, waarbij de oudere minder mobiele mensen van de community geholpen door de jongere generatie en vrijwilligers met onder ander waterophaling, kleine klusjes enz
People With Disabilities evenals de ouderen kunnen de lichamelijk- en verstandelijk gehandicapten vrij weinig.
Er werd door een rijkere heer uit de buurt een stuk land geschonken waar de gehandicapten een dag in de week heengebracht worden. Op dit stukje grond proberen ze zelf wat kleine gewassen te verbouwen om uiteindelijk een inkomen te genereren
Er werd voorbije zomer een rolstoel gekocht voor een zwaar gehandicapt meisje die eindelijk haar omgeving uiteen volledig andere standpunt kan beleven, dit kon betaald worden met de opgehaalde donaties van vrijwilligers.
Pelido werkt in Kikenene, een rurale gemeenschap zo'n 20 km buiten Masaka.
Er zijn weinig voorzieningen in deze gemeenschap waar de meeste mensen leven van wat ze zelf kunnen verbouwen.
Stap voor stap probeert Pelido hier met de bevolking zelf het leven te verbeteren, de droom van een zeker bestaan realiteit te maken.
Door voedselzekerheid, toegang tot schoon drinkwater, mogelijkheden om een inkomen te verdienen, onderwijs, en nog veel meer.
Pelido is een jonge organisatie opgezet door twee jongens die in de community zijn opgegroeid en door donaties een goede opleiding hebben kunnen volgen. Waardoor ze het uiteindelijk een beetje gemaakt hebben.
Vastbesloten om iets te doen aan de dagelijkse uitdagingen van armoede, sterfte door gebrek aan voedsel, geen afzetmarkt voor landbouwproducten, geen mogelijkheden om geld te lenen, werkeloosheid en hiv/aids, startten zij Pelido.
Door het ondersteunen van kleinschalige landbouw - en alles daaromheen, van schoon drinkwater tot onderwijs - vecht Pelido in Kikenene tegen armoede en voor een zeker bestaan.
De organisatie doet dit geheel vanuit de eigen gemeenschap: mensen helpen met advies, kennis, tijd en energie.
In totaal bereikt Pelido met haar werk zo'n 1.200 gezinnen.
De community bestaat uit een stuk of 10 dorpen waar meestal geen stroom en zeker geen stromend water is.
Pelido heeft volgende projecten opgestart met hulp van vrijwilligers.
