7 maartxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ik zit in de backpakkers, te luieren. Door meningsverschillen heb ik besloten om niet meer terug te keren naar het project, ik heb mij bagage opgehaald en voor mezelf besloten dat ik hier de laatste week nog zal uitrusten. Enerzijds vind ik het heel spijtig dat ik niet terug kan. Ik had graag nog housevisits gedaan en met de jongeren en met Winny en Vincent gepraat maar ik voel me nu zo goed. Ik wil mijn laatste dagen niet verspillen aan meningsverschillen, stiltes of botte antwoorden van mijn huisgenoot. We zijn 2 sterke vrouwen met elk hun eigen karakter, dat kan niet goed aflopen, vandaar dat ik me rustig overgeef.
Wat betreft Pelido. Ik geloof er nog steeds in, al ben ik niet meer zo idealistisch, er is nog heel veel te doen. De organisatie moet nog op punt gesteld worden, de samenwerking moet nog wat vlotter, er zijn nog wel wat puntjes waar ik niet volledig achtersta maar ik ben ervan overtuigd dat het hele project een heel mooi initiatief is. De vrijwillige inzet van Caphas, Matthias en vooral Vincent en Sirraje zijn fantastisch. De individuele projecten lopen goed en ik ben ervan overtuigd dat deze in de toekomst nog beter zullen lopen. Beetje per beetje zullen alle leden van de community een stapje vooruit maken, daar geloof ik in. Ik ga het project blijven steunen en ik hoop dat iedereen een beetje wil helpen. Geldgebrek is nog altijd het grootste obstakel. Maar als ik zie wat je hier met amper met enkele euros al kan doen, veel heel veel en daar moeten wij hiervoor niet eens ons broek scheuren.
Eens ik terug ben, zal ik mij nog vele verhalen herinneren en zal ik ze opschrijven en delen. Ik zal het project ook zoveel mogelijk proberen opvolgen en de evolutie ervan melden.
Maar nu blijf ik dus rustig tot vrijdag bij Joseph, genieten van de zon, van Masaka, lezen, schrijven enz
. Vrijdag vertrekken naar Entebbe en zaterdag vertrek ik terug richting Brussel om zondag tegen circa 17u aan te komen.
Het is voor mij een unieke ervaring geweest. Ik heb veel over mezelf geleerd. Ik ben blijkbaar wel erg op mezelf en geniet van mijn momenten. Tijdens de weekends heb ik ook kunnen genieten van het leuke gezelschap, Hariette, Lizette, Krisje, Nienke, Sabrina, Marga en Ans bedankt, jullie waren leuk geschalschap, ik hoop dat ik als enige Belg niet teveel uit de boom gevallen ben. Ik heb veel geleerd over de cultuur, over de mensen, over de verschillen met de Westerse wereld en zal hierover in de loop van volgende weken nog wel over vertellen.
Of ik mezelf gevonden heb? Ik denk dat ik mezelf al gevonden had lang voor ik aan deze ervaring begon, ik moest het enkel nog eens in het gezicht gedrukt krijgen en dit is hier gebeurd. Ik ben gelukkig en heb alles wat ik nodig heb, dat is het belangrijkste. Ik zal nooit geen spijt hebben van de dingen die gebeurd zijn en zal altijd verlangen naar de dingen die nog moeten gebeuren, ik zal mijn toekomst met open armen ontvangen want ik ben ervan overtuigd dat alles een zin heeft en dat niets voor niets gebeurd. In de toekomst wil ik terugblikken op mijn mooie momenten hier en mijn leven ten volle te beleven. Dit was zeker niet een eenmalige ervaring, ik ben ervan overtuigd dat dit het begin is van nog meer reisverhalen.
|