Water moet nu opgehaald worden aan een bron, die meestal vervuild is. Vaak zijn het jonge kinderen die water ophalen, waarbij zij soms met jerrycans van minstens 20L moeten zeulen.
Met de bouw van de watertakns, kan de regen via dakgoten opgevangen worden, waarna het naar de watertank wordt geleid.
Deze kettingen worden gemaakt van oud papier, lijm, kleinere kraaltjes. Deze worden aaneengereden en zo krijgen we mooie, kleurige kettingen. Zodra ik meer foto's heb, zal ik deze plaatsen.
Het biggenproject, is het project die mij het meeste aanspreekt, het is simpel en brengt veel op.
Voor de meeste families is het mogelijk om de biggen zelf thuis te houden en ze tot varkens te laten groeien voor de verkoop.
De droom van Pelido is alle huishoudens (circa 1200) in twee jaar tijd te voorzien met biggen.
In dit project staat het delen van kennis en inkomen centraal.
Pelido heeft één zeug en een beer gekocht waaruitbiggetjes werden geboren.
Die biggetjes worden per tweetal gegeven aan community leden die een voorgeschreven hok hebbengebouwd en deverantwoordelijkheid genoeg hebben om een big te onderhouden.
Zij krijgen een gratis training en ontvangen geld om voer te kopen voor de eerste twee tot vier maanden. Daarna kan de big eten van het land.
Als de biggetjes uitgegroeid zijn tot vruchtbare zeugen, kunnen de leden ze laten bevruchten in het multiplication centre van Pelido.
De draagtijd is vijf maanden en dan komen zes tot tien nieuwe biggetjes op de wereld.
Van de biggetjes die hier uitkomen worden er 2 afgestaan aan Pelido.
Deze biggetjes worden vervolgens weer aan andere communityleden gegeven die een hok gebouwd hebben.
Als een communitylid de twee biggetjes heeft afgestaan is zijn of haar schuld aan Pelido voldaan en mogen ze de volgende keer alle nieuwe biggetjes houden.
Ze kunnen dan de nieuwe biggetjes verkopen en eens de zeugen niet meer vruchtbaar kunnen ze die opeten.
Dit proces gaat zo snel dat zij het jaar daarna zelf biggen hebben om te verkopen of te vermenigvuldigen.
Voor de moslims is een soortgelijks kippenproject gestart.
De craft shop is een project opgezet door vorige vrijwilligers.
Hierbij werden de vrouwen uit de community samengebracht om zo efficiënter te werken en van elkaar te leren.Zij maken zelfallerhande sieraden en handtassen die ze in hun eigen winkeltje verkopen.
Het Eldery project, waarbij de oudere minder mobiele mensen van de community geholpen door de jongere generatie en vrijwilligers met onder ander waterophaling, kleine klusjes enz
People With Disabilities evenals de ouderen kunnen de lichamelijk- en verstandelijk gehandicapten vrij weinig.
Er werd door een rijkere heer uit de buurt een stuk land geschonken waar de gehandicapten een dag in de week heengebracht worden. Op dit stukje grond proberen ze zelf wat kleine gewassen te verbouwen om uiteindelijk een inkomen te genereren
Er werd voorbije zomer een rolstoel gekocht voor een zwaar gehandicapt meisje die eindelijk haar omgeving uiteen volledig andere standpunt kan beleven, dit kon betaald worden met de opgehaalde donaties van vrijwilligers.
Pelido werkt in Kikenene, een rurale gemeenschap zo'n 20 km buiten Masaka.
Er zijn weinig voorzieningen in deze gemeenschap waar de meeste mensen leven van wat ze zelf kunnen verbouwen.
Stap voor stap probeert Pelido hier met de bevolking zelf het leven te verbeteren, de droom van een zeker bestaan realiteit te maken.
Door voedselzekerheid, toegang tot schoon drinkwater, mogelijkheden om een inkomen te verdienen, onderwijs, en nog veel meer.
Pelido is een jonge organisatie opgezet door twee jongens die in de community zijn opgegroeid en door donaties een goede opleiding hebben kunnen volgen. Waardoor ze het uiteindelijk een beetje gemaakt hebben.
Vastbesloten om iets te doen aan de dagelijkse uitdagingen van armoede, sterfte door gebrek aan voedsel, geen afzetmarkt voor landbouwproducten, geen mogelijkheden om geld te lenen, werkeloosheid en hiv/aids, startten zij Pelido.
Door het ondersteunen van kleinschalige landbouw - en alles daaromheen, van schoon drinkwater tot onderwijs - vecht Pelido in Kikenene tegen armoede en voor een zeker bestaan.
De organisatie doet dit geheel vanuit de eigen gemeenschap: mensen helpen met advies, kennis, tijd en energie.
In totaal bereikt Pelido met haar werk zo'n 1.200 gezinnen.
De community bestaat uit een stuk of 10 dorpen waar meestal geen stroom en zeker geen stromend water is.
Pelido heeft volgende projecten opgestart met hulp van vrijwilligers.
Een van de grootste en belangrijkste projecten is het plaatsen van watertanks waar regenwater in opgevangen kan worden.
Via dakgoten wordt het regenwater opgevangen in een grote stenen tank. De tank vult zich bijna elke dag met regenwater.
1 tank van 5000 liter kan in het regen seizoen zon 10 tot 12 gezinnen voorzien van schoon drinkwater en in het droog seizoen zon 5 tot 6 gezinnen.
Het watertankproject is een samenwerking met de community opgezet.
In totaal zijn er 5 jongeren gekozen die werden opgeleid tot watertankbouwers.
Ze werden getraind om ronde stenen te maken met een speciale machine en daarna de watertank te construeren.
Het hele bouwproces neemt ongeveer 2 weken in beslag.
De community bepaalt zelf waar de tank zal komen te staan.
Zij dragen minimaal 10% van de kosten door cash en non-cash bijdragen, zoals het verzamelen van zand voor de stenen, arbeidsuren, onderdak en eten voor de tankbouwers .
Voila, nu kunnen jullie lezen wat elk individueel project inhoudt. Ik zal in de toekomst steeds een update proberen geven van elke initiatief. Momenteel moet ik de info nog halen van vorige vrijwilligers. Eens ik tr plaatste ben, zal ik mijn eigen bijdrage kunnen toevoegen en zal ik het project zo veel mogelijk opvolgen, zodat jullie steeds geinformeerd worden.
De blog is nu nogal chaotisch maar dat komt wel goed. Is helemaal nieuw voor mij en ik ben niet zo'n computergenie maar men roeit met de riemen die men heeft hé.
Wat heb ik al in orde gebracht, wel enkel praktische zaken zoals: - mijn vlucht: ik vertrek op 12 februari 2011 van Brussel naar Cairo en van Cairo naar Entebbe. Ik kom terug langs dezelfde weg op 11 maart 2011 - nieuwe reispas is in orde - afspraak voor mijn inentingen, gebeurt op 15 oktober.
Eigenlijk heb ik nog niet veel gedaan, rekening houdend dat ik al van 20 april weet dat ik vertrek.
Wat met mijn dochter????? Mijn huisdieren, mijn huis??????
Ik ga een maand weg, is op zich niet lang maar toch moet er vanalles geregeld worden. Heb daar eigenlijk nog niet veel over nagedacht.
Ik wil dus ook geld inzamelen. Tijdens mijn verblijf mag ik namelijk 50% van het donatiegeld investeren in een bestaand of nieuw initiatief binnenin het project.
Ideeën heb ik al, een blog opstarten was er één van, dus bij deze. Ik heb een persbericht opgemaakt en zou daarmee graag in de regionale krant willen komen. Tegen het einde van het jaar, zal ik ook een statiegeld collecte organiseren aan supermarkten.
Laat mij eerst zeggen ik tot voor 2 jaar, ik een zelfstandige pittige vrouw was, met een eigen idealisme en goeie portie assertiviteit. Desondanks dat ik een gewoon leven leidde deed ik alles wat ik wou, alles verliep op rolletjes, ik moest nooit moeite voor iets doen, het geluk stond volledig aan mijn zijde. Een knappe gezonde dochter, een eigen huis, een goeie job en een mooie relatie. Ik had geen zorgen, lag van weinig dingen wakker.
Tot 2009......Een rotjaar eigenlijk, veel emoties, veel veranderingen, wanhoop, teleurstelling, leugens, bedrog...
Het jaar begon met een relatiebreuk, een relatie waar ik alles van mezelf gegeven heb. Maar ook een relatie waar ik mezelf verloor. Ik nam een besluit en gaf m'n relatie op. Door de breuk dacht ik ook na over m'n werk waar ik me eigenlijk ook niet 100% meer voelde, ik veranderde halsoverkop van werk.
Het verwerken van de breuk en het aanvaarden van mijn beslissingen, deden mij al veel nadenken, over wat ik eigenlijk met m'n leven wil.
en dan juni 2009, geheel onverwacht, m'n zusje, 42 jaar, zware hersenbloeding, diepe coma, dokters die haar overlevingskansen zeer klein achtten. 7 weken coma, hersenfuncties bijna nihil. Ik was al in rouw, had me voorbereid op haar sterven tot ze plots toch wakker werd. Desondanks de schade die ze opgelopen heeft en het feit dat zij zichzelf niet meer kan zijn door haar gebreken, omarmt zij het leven, ze vecht, revalideert heel langzaam en probeert toch zo veel mogelijk uit het leven te halen. Deze 2 gebeurtenissen en de opvolging van verschillende emoties die ik ervaarde gedurende 2009, hebben mij intens veranderd, meer dan ooit was ik mezelf kwijt.
Begin 2010, mezelf nog steeds kwijt, maar het besef dat het zo niet verder kan, en ga dus op zoek naar wat ik voor de toekomst wil.
In mijn zoektocht naar een antwoorden, stuit ik op vrijwilligerswerk en kom ik zo bij de organisatie Be More terecht. Zij bieden de mogelijkheid om als vrijwilliger te helpen. Een ontwikkelingsproject in Uganda genaamd. Pelido trekt mijn aandacht. Een project waar ik back to basics kan gaan en waar ik ondertussen mensen kan helpen die minder geluk hebben als ik. Ik hoop daar tot bezinning te komen, te kunnen helpen en zo mezelf terug te vinden.
Op 12 februari 2011 vertrek ik dus voor één maand naar Uganda.
