Ik ben Erwin
Ik ben een man en woon in Maaseik (België) en mijn beroep is Human Resource Director.
Ik ben geboren op 22/05/1960 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Paardrijden, Vliegen, Tafeltennis.
VLP : Vlaamse liga VET2000: Landelijke rijvereniging
Beoordeel dit blog
De lucht, het bos en zandverstuivingen
Avonturen met vliegtuigen en paarden
19-04-2011
Na de tussenstop
Na onze tussenstop ging de tocht iets minder vlotjes. We moesten opnieuw even in het ritme komen en we gingen al snel opnieuw in draf en in galop. Het landschap ging nu iets meer over in weilanden maar toch blijven de bossen de bovenhand houden.
Na een 2-tal uurtjes gereden te hebben was er een eerste tussenstop. De zon scheen heerlijk en ik kon mijn bezweet T-shirt te drogen leggen midden in het bos op een bankje. We hadden een plekje gevonden waar het heel rustig was en waar de paarden een beetje konden grazen. De cola light stroomde met beekjes en een klein koekje ging er ook snel in. De paarden stonden er rustig bij te kijken en genoten ook van de voorjaarszon.
We hebben werkelijk geluk hier in Limburg. De bossen bij ons in de buurt zijn zo uitgestrekt zodat je er in verdwaald kan raken. Het landschap is bovendien heel erg afwisselend. Af en toe bergop en bergaf maar vooral een mooie afwisseling in bos en daarnaast weilanden die midden in die bossen liggen, eindeloze bomenlanen en zelfs wilde weilanden vol met bloemen. Ik durf zeggen effenaf prachtig.
Na het vertrek hebben we wel 20 km alleen maar bossen gezien. Eindeloooooos. Ik had de route dan ook zo uitgestippeld zodat we de eerste dag maar een kleine km asfalt zouden krijgen. Prachtig waren de bossen en de paarden hadden er zin in !!!!
We zijn vandaag en gisteren voor 2 dagen op stap geweest met de paarden. De tocht ging dwars door de bossen naar de watermolen van Reppel, een dorp in de kempen. De tocht de eerste dag nam ongeveer 30km in beslag en we zijn een 6-tal uurtjes onderweg geweest. (Inclusief de tussenstop). We hadden ons goed voorbereid; en met kaart en PGS rond de arm gingen we op stap. Het weer was buitengewoon goed om met de paarden op stap te gaan. Prachtige blauwe lucht en niet te warm en vooral geen "dazen".
Vandaag zijn we met een vriendin die in onze straat woont het bos ingereden. Het was voor haar de eerste keer dat ze met haar paard het bos inreed; dus dat was wel spannend voor haar. Het is uitstekend verlopen. Haar bruine ruin deed het prima en zonder verpinken liep hij het hele ritje uit. Een grote pluim voor Nathalie die natuurlijk erg blij was dat het zo goed gegaan was. Volgende week zondag gaan we opnieuw met haar het bos in. Wellicht dat ze dan voor het eerst een drafje of zelfs een galopje zal uitproberen. Alles op zijn tijd zeggen we maar....Bij aankomst heb ik Christine nog even op de gevoelige plaat gelegd voor het huis.
Op dit ogenblik staat de wilde kerselaar aan de stal in de bloei. We hebben bijna alle bomen gekapt (coniferen en dennen) maar deze bomm vonden we toch te mooi om te kappen. De kersen zelf zijn eigenlijk niet eetbaar en geven bovendien alleen maar behoorlijk wat overlast in de herfst maar anderzijds is hij nu wel mooi en geeft hij in de zomer veel schaduw. De wei die we drie weken geleden hebben ingezaaid is prima aan het uitkomen. Nu nog afpalen en binnen een 4-tal weken kunnen de paarden welliicht van de wei gaan genieten.
Paarden houden betekent niet alleen maar leuke tochtjes maken in het bos op zondagmiddag....Er is namelijk heel wat onderhoud mee gemoeid. Eigenlijk wordt daar niet zo veel over gesproken maar 80% van je tijd ben je in feite alleen maar aan het werk om alles in orde en netjes te houden. Voederen enkele keren per dag, de weide en stal uitmesten, hekwerk herstellen. En bijvoorbeeld op dit ogenblik ogenblik van het jaar worden de weilanden bemest met speciale korrels. Belangrijk hierbij is dat je dit niet mag zien als een opgave anders hou je het niet lang vol. Je moet er plezier in scheppen om de hele dag buiten rond te hangen en allerlei klussen op te knappen. Kan ook leuk zijn hoor!!!!
Achter het huis hebben we een kleine weide ingericht voor een 2-tal pony´s. We moeten het gras nu eerst wat laten uitkomen en dan kunnen we ze er in zetten. We hebben de pony´s nog niet thuis maar we zoeken brave reeds oudere beestjes om onze kleinkinderen wat te laten rijden. Verder is het huis bezet. Het is nu wit geworden. Eigenlijk had dit al een hele tijd geleden uitgevoerd moeten worden. Maar we zijn er tevreden mee.
Na het rijden vanmiddag zat er plotseling een roek op de rug van Gerido. Hij vond het best leuk en liet de vogel wel een 5-tal minuten op zijn rug zitten. De roek pikte blijkbaar zachtjes op zijn rug en dat vond hij wel ok. Verder hebben we onze nieuwe stal reeds kunnen gebruiken. We hebben nu wat plaats om de paarden op te zadelen en ons materiaal op te bergen.
Iedere 2 jaar wordt er in Essen (Duitsland) één van de grootste paarden beurzen van de wereld gehouden. In 9 gigantische hallen kan je alles wat ook maar met een paard te maken zou kunnen hebben gaan bewonderen. Meestal gaan we op zaterdag er naar toe en komen zondag avond terug. Ook deze keer hadden we kaarten gekocht voor de grote paardenshow die op zaterdag avond werd gehouden in hal 6. De show heette Fabuloso. Hij was toch wel één van de betere shows die we tot nu toe hadden gezien. Beter als de show enkele weken geleden in Antwerpen "Appasionata". Zondagmorgen zijn we na het ontbijt opnieuw naar de beurs gegaan en hebben vele clinics gezien en hadden we uiteindelijk haast een indigestie van de vele halsters, zadels, zadeldekjes enz. die in alle maten en gewichten met duizenden te zien waren. Hierbij gevoegd enkele foto's van voral de show van zaterdagavond. Zondag avond hebben we onze eigen paarden, toen we thuiskwamen, dan toch maar eens in de wei gaan begroeten; dat blijft toch ook leuk......
De laatste weekenden heb ik intensief gewerkt aan het afrasteren van de weide achter het huis. Het is een kleine weide waar we in de lente 2 ponies op willen gaan houden. We hebben gekozen voor een houten afrastering aangezien dit een vrij natuurlijke look geeft. Het was wel een heel werk om al die palen kaarsrecht in de grond te krijgen en de tussenbalkjes netjes te laten aansluiten. Ik moet de poortjes nog afwerken. Voor de rest is het allemaal wel ok.
Gisteren , zondag, zijn we rond 13.00u met de paarden het bos ingetrokken. Tot 17.00u hebben we gereden. Op de foto zie je Christine net voor we het bos introkken. We hadden de paarden eerst wat losgereden in de weide bij ons thuis. Het was prachtig weer en we hebben denk ik toch wel meer dan 25km gereden. Er waren behoorlijk wat wandelaren in het bos. Verder hebben we allerlei dieren gezien. Heel spectaculair was een reiger die aan een vennetjes aan het vissen was. Toen we in de buurt kwamen vloog hij weg. Ik heb hem nog kunnen fotograferen. Kan je hem terugvinden op de foto? Hulpmiddeltje: Hij vliegt rechts onder op de foto....Verder zijn we drie reeën tegengekomen. Ook best indrukwekkend als je ze zo voor je uit ziet rennen. De spieren waren nauurlijk behoorlijk stram na de rit.
Na de vele sneeuw van de laatste weken hebben we weer enkele dagen de paarden aan het werk kunnen zetten. Christine had vrijdag beide paarden gelongeerd en dat hebben we zaterdag nog eens overgedaan. Verder hebben we zaterdag in de wei bij ons thuis de paarden een uurtje losgereden. Favory stond behoorlijk in het zweet en moest duidelijk nog wat conditie kweken. Maar van de andere kant na meer dan een maand niet meer gereden te hebben luisterden de paarden zoals altijd. Braaf en zonder problemen. Deze week zal de tandarts komen om hun gebit na te kijken. Waarschijnlijk heeft Gerido wat last van "haken". Die moeten verwijderd worden. Favory had wat kalksteen op zijn tanden die ik er al zelf voor het grootste deel vanaf heb gehaald. Je moet dan wel een speciale techniek gebruiken om de paarden mond te openen. Maar na al die jaren lukt dat wel. Verder hebben we zondag een tocht van meer dan 2 uur gemaakt. We hebben de nieuwe GPS van Christine uitgeprobeerd. Op de computer kan je een tocht uitstippelen en deze dan invoeren in de GPS. Het werkte voortreffelijk. Zowel met compas als met stafkaart hebben we wel 12 km door het bos gereden. Verloren rijden is dus bijna niet meer mogelijk. We moeten nog een goede manier verzinnen om de GPS gemakkelijk bij de hand te hebben. Vasthechten aan het zadel was toch niet zo praktisch tijdens het rijden. Volgende keer maar iets ander verzinnen dan maar....
Met de tafeltennisclub hebben we vandaag een wandeling gemaakt naar de Warre. Een heel groot hippisch centrum in ons dorp. Van overal in de wereld komen er ruiters naar dit paardencentrum. Vandaag was er een jumping gepland en aangezien we met de tafeltennisvereniging een kerstviering gepland hadden met "wandeling" hadden we maar besloten om een bezoek te brengen aan de Warre. Onderweg zijn we nog een groot hert tegengekomen. Indrukwekkend...
We zijn gisteren naar een voorstelling van Apassionata gaan kijken in Antwerpen. Naar jaarlijkse traditie gaan we wel ergens in België of Duitsland naar een paardenshow kijken. Ook dit keer hebben we genoten van de prachtige beelden en showelementen. Persoonlijk vond ik Silvie Willms dit keer de beste performer. Prachtig....
Op 1 januari is mijn vrouw 50 jaar geworden. We hebben thuis een groot feest gehuoden voor wel 30 familieleden en vrienden. Het was werkelijk geslaagd en we hebben ons goed vermaakt. De voorbereiding was natuurlijk belangrijk. Alles moest pico bello zijn. Eens niet vliegen of paardrijden. Moet ook kunnen natuurlijk.
Het is meer dan 4 weken onmogelijk geweest om met de paarden in het bos te gaan rijden. De sneeuw lag werkelijk meer dan 30 cm hoog. We hebben dan maar een wandeling met de slee gemaakt. Met mijn dochter en haar zoontje heb ik een prachtige wandeling in het bos gemaakt. We hebben ons goed vermaakt. Leuk zo drie generaties...;
Sinds enkele maanden zijn we verhuist. De nieuwe woning hebben we opnieuw ingericht. Aangezien we natuurlijk erg van paarden houden hebben we overal in huis paarden staan. Beeldjes wel te verstaan en heel veel schilderijen. We hebben tevens een bevriende schilder een fresco laten schilderen op één van de muren naar gelijkenis van één van onze paarden. Het was een beetje gewaagd maar wij vinden het wel leuk. Hoe ouder hoe gekker zullen we maar denken.....
