Ik ben Erwin
Ik ben een man en woon in Maaseik (België) en mijn beroep is Human Resource Director.
Ik ben geboren op 22/05/1960 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Paardrijden, Vliegen, Tafeltennis.
VLP : Vlaamse liga VET2000: Landelijke rijvereniging
Beoordeel dit blog
De lucht, het bos en zandverstuivingen
Avonturen met vliegtuigen en paarden
22-03-2009
Nieuwigheid ....?
Op de beurs was een toestel, zeg maar namaakpaard, dat werkte als een simulator. Je ging op een levensgroot plastic paard zitten en je kon op een groot scherm zien waar je naar toe ging rijden. Het paard maakte trouwens alle bewegingen zoals draf of galop en je kon met je benen en handen sturen. Het hoofd van het paard draaide eveneens netjes mee. Verder waren er natuurlijk ook "echte" paarden te bewonderen in alle maten en gewichten.
Dit weekend hebben we de grootste paardenbeurs ter wereld bezocht. In Essen (Duitsland) was er dit jaar weer "Equitana" georganiseerd. De klassieker onder de paardenbeursen. Al enkele malen hebben we deze beurs bezocht. Deze keer hadden we het bezoek op zaterdag nog verlengd met een overnachting in Heiligenhaus, een goede 20 min. van de beurs vandaan. De beurs was wederom goed georganiseerd. Alleen hebben we maar één vertegenwoordiger van Endurance materiaal aangetroffen. Wel een tegenvaller... Ik heb een broek besteld en nieuwe Chaps. Verder ook een neusriem voor Favory zodat hij ook met het lichte Endurance hoofdstel goed te sturen is. Op de foto's zie je enkele impressies van de beurs. Met name de koetsen vonden we dit jaar wel de moeite waard. En bovendien vielen de prijzen nog mee. Veel Poolse fabrikanten hebben zich nl. aangemeld. Zij maken de koetsen nog voor een goede 2200 euro. Wellicht leuk voor binnen een jaar of tien.
Leuk is het zeker als je met zijn tweeen het bos in kan rijden. Foto 2. Maar er moeten natuurlijk ook nog andere dingen gebeuren als je paarden houdt dan alleen maar in het bos rijden. Het meest van je tijd besteed je aan schoonmaken, opruimen, poetsen en.........Wat zie je op de foto 1?
Na onze avonturen in Duitsland waren we maar al te blij dat we weer met onze eigen paarden zondagmiddag aan de slag konden gaan. Na de paarden wat los gereden te hebben in de paddock zijn we het bos ingetrokken voor een aantal uur. Als je wat geduld hebt (30sec.) dan zie je mij in galop voorbij rennen. Ondertussen kan je van onze bossen genieten.............
In de winter en in het voorjaar doet men het water uit de Wouterbron. Het openlucht zwembad krijgt dan een poetsbeurt. Daarna laat men het water via natuurlijke bronnen terug in het zwembad lopen. In april en mei krioelt het er van zeldzame salamanders en kikkervisjes. Deze amfibien zijn beschermd en worden dan ook met rust gelaten. He is wel mooi om de kleurige salamanders te bekijken. Ze zijn soms knaloranje of geel. Vroeger als kind gingen we met zijn allen de diertjes vangen en vaak slaagde je erin om een kikker groot te krijgen. Het was voor mij dan ook even wennen toen enkele jaren geleden mijn eigen zoon serieus op zijn vingers getikt werd door enkele natuurjongens omdat hij kikkervisjes ging vangen. Ook kikkers zijn op 20 jaar tijd behoorlijk zeldzaam geworden. Gelukkig zijn ze bij ons in de buurt nog in grote getale te vinden. Blijkbaar zijn ze in de rest van het land niet meer zo talrijk.
Zoals ik al eerder in dit blog schreef liggen er in het bos in onze omgeving heel wat jeugdkampeerplaatsen. Ons dorp is erg bekend bij de jeugdverenigingen en ik denk dat zo ongeveer iedere Chiro, scouts en KSA vereniging bij ons in de bossen wel eens vakantie gehouden heeft. Je komt ze overal tegen zowel met de tent als op een kampeerplaats. Bij ons in de streek worden de kampplaatsen "jeugdheems" genoemd.
Vandaag zijn we wel een 2,5 uur samen het bos in gereden. Christine wilde het wel rustig aan doen en niet teveel galopperen. Dat was op zich niet zo een probleem alleen had Favory dat enigszins anders ingeschat. Aangezien hij al een tijdje niet meer in het bos geweest was wilde hij wel eens een flinke galop inzetten. En ja, hoor halverwege net op het ogenblik dat we terug richting de stal aan het draven waren ging hij er stiekum vandoor. In het begin ging hij iets sneller draven en daarna in een lichte galop en voor ik het in de gaten had was hij een spurtje eruit aan het persen. Christine vond er maar niets aan en was ondertussen afgestapt. Want Gerido wil natuurlijk als een speer er achter aan. Nu ja eind goed al goed geen ongelukken en Favory ook weer blij. Ik kon hem vrij goed terug nemen en daarna hebben we nog een aantal galopjes rustig aan ingezet. Op de foto zie je een aantal plaatsen in het bos die we zijn tegengekomen.
En ja hoor de Lente is weer in het land. In de tuin beginnen de bloemen al uit te komen. He he, het heeft lang geduurd. Eindelijk kunnen we weer buiten komen en gewoon met je jas aan door de bossen lopen. Alles moet weer eens aangepakt worden rond het huis. Gelukkig zijn de bloemen ons al voor.
Ja ja, voor onze kleinzoon moesten we toch ook een paardje aanschaffen. Dat hebben we dus vandaag maar gedaan.Voor een kereltje van 17 maanden is een stokpaardje al een mooie begin. Bovendien maakt het nog leuke geluidjes.......Binnenkort foto's van het paard met ruiter!
Op de foto zie je de OOANM op de parkeerplaats van het vliegveld van Brustem. Verder zie je een foto van de hangar van het vliegveld. Ze hebben een leuke Tomahawk staan waar je lessen mee kan volgen. Ik hoop dat we binnnenkort in de club bij ons ook een dergelijk toestel mogen verwelkomen. We hebben nl. een cesnna152 verloren en het bestuur is op zoek naar een vervangtoestel.
Vandaag ben ik me een vriend naar het vliegveld van Brustem gevlogen. Bij terugkomst was het reeds beginnen regenen dus we waren net op tijd terug in Zwartberg. Goed getimed zullen we maar zeggen. Brustem is een oude militaire Nato basis die nu voor de burgerluchtvaart gebruikt wordt. Het is een superlange baan van wel 3km en wel 50m breed. Om met een cessna 152 te landen behoorlijk luxe dus... Op de foto zie je een luchtfoto boven Luik. Want we waren eerst naar de Ardennen gevlogen en dan via de CTR van Luik teruggevlogen. De crossing clearance verliep bovendien zonder problemen. Verder zie je een foto net voor de landing op baan 24.
Als je naar een ander vliegveld wil vliegen is het natuurlijk belangrijk om goed voorbereid aan de slag te gaan. Eén van de voorwaarden is dat je het vliegveld volledig bestudeert aan de hand van de kaarten die er voor beschikbaar zijn. Wij gebruiken hiervoor steeds Jeppesen kaarten. Je hebt een aanvliegkaart die de regio weergeeft en anderzijds een detailkaart van het vliegveld zelf. Hierop kan je alle informatie vinden die nodig is. Bv. De nummers van de banen die in gebruik zijn. De downwind, de hoogte van het circuit dat je moet vliegen en naturlijk allerlei "warnings" waar je rekening mee moet houden. Verder is de noodzakelijke radio informatie ook steeds te vinden. Ik gebruik de kaarten niet alleen bij de voorbereiding maar ook tijdens het vliegen zelf om steeds te checken of ik nog op koers ben....
Vandaag zou ik met een vriend met wie ik inderdertijd de opleiding gevolgd heb een vlucht maken naar Verviers. We zouden daarbij de CTR van Luik gaan doorkruisen. Het was al een tijdje geleden dat we nog samen gevlogen hadden. Hij is goed in de bediening van de radio en gaat vaak door de CTR van Luik. Voor mij was dit wel leuk om deze skill nog eens te oefenen. Van de andere kant ken ik het vliegveld van Verviers. Het is een klein vliegveld waar je geen landingsgeld moet betalen. De baan ligt bergop; dus daar moet je wel rekening mee houden met het landen en opstijgen. Daarenboven is het een grasbaan die bij regenweer drassig erbij kan liggen. Genoeg uitdagingen dus om nog eens naar Verviers te vliegen. Je ziet hier een impressie van het vliegveld. Jammer genoeg regende het vanmorgen pijpenstelen en konden we niet de lucht in.Uitstellen to volgende week dan maar.
