Een woord dat bij de meeste mensen , en ook bij mij, synoniem staat met oorlog en het beeld van een totaal kapot geschoten stad.

Maar ik hoorde ook dat Beirut een mooie wandeldijk heeft en een aangenaam klimaat...

Als ik midden in de nacht aan de paspoortcontrole sta is de eerste vraag die mij gesteld wordt:

Ga je naar Syrie?

Nee, natuurlijk niet!

Ik ga naar Beirut, als toerist.

Wat is mijn job in Belgie?

Er volgt een geanimeerd gesprek en een paar minuten later heb ik  mijn ingangsstempel.

Bij het eerste daglicht wandel ik eens naar buiten en heb direct 'taxichauffeurs' die mij voor een vriendenprijs naar het centrum willen brengen.

70 dollar, 50 dollar, 10 dollar, 20 dollar..

Er zijn geen officiele taxi's,geen bussen  en bovendien zijn er betogingen in het centrum..

Ik wandel terug naar binnen , ga wat geld wisselen en stap dan op niveau vertrek weer buiten.

Ik heb ergens gelezen dat er wel minibusjes zijn voor het personeel, dus zwaai ik naar het eerste oude busje dat er aan komt.

Ik leg uit waar ik ongeveer moet zijn en mag mee.

Met 8 in een busje , een stuk veiliger dan alleen in een 'taxi' en ik betaal in Libanese Pond.

10 minuten later ben ik in het centrum.

Het is nog veel te vroeg voor mijn hotel , dus wandel ik al eens door de binnenstad.

Op het plein waar de protesten doorgaan staan er een paar tentjes, maar om 7 uur s'morgens zijn er nog geen betogers te zien.

Ik ga een stadsplattegrond halen in een duur hotel aan de jachthaven en maak dan nog een lange wandeling langs de zee.