Sommigen beweren dat Osh ouder is dan Rome.
Het ligt in ieder geval op de oude zijderoute en vlakbij de grens met Tadzjikistan, Uzbekistan en China.
Alexander de Grote zou hier geweest zijn , de Mongolen , Barbur ,de Tadzjieken en de Russen.
En nu dus ik.
In mijn reisboek staat dat Osh de tweede stad in van Kirgizie en dat er eigenlijk niets te zien is.
Het reisadvies waarschuwt voor mogelijke sluiting van de grenzen door etnische conflicten, de opkomst van de islam ,veiligheid..
Osh airport wordt beschreven als zeer klein, er zou zelfs geen bagageband zijn.
Als ik om 4 uur s'morgens aan de grens sta blijkt dat in ieder geval al niet te kloppen.
Er zijn zelfs automatische paspoortlezers, de gewone paspoortboxen zijn bemand door agenten met de grote sovjet-kepies op.
Er zijn 3 bagagecarousels , gratis wifi en propere WC's.
Geen wisselkantoor en geen ATM.
Na de bagagezaal is er alleen nog 'buiten'.
Ik zie heel veel wachtenden .
Ik stuur eerst nog een mailtje naar huis dat ik veilig aangekomen ben en ga dan maar naar buiten.
Applaus, veel gejuig en vele camera's..
Ik schiet in de lach.....dat is toch niet voor mij??
Blijkbaar is er nog een vlucht geland met terugkerenden van de Hadj in Saudi Arabie.
Ik ga naar de vertrekhal en vind daar alles wat ik nodig heb.
Een wisselkantoor en koffie.
Hier staan wel ATM's, eentje van een "betrouwbare bank", zo staat er op het schermpje, helaas tijdelijk buiten gebruik.
Er staan ook betaalautomaten om bvb je GSM rekening , je elektriciteitsrekening te betalen.
Er is er zelfs eentje waarmee je je flitsboetes kan betalen.
Nog gauw voor je op het vliegtuig stapt..
Om 8 uur brengt het eerste microbusje mij naar het centrum.
Ik stap uit aan Suleiman Too, makkelijk herkenbaar .
Het is de enige rots hier, een heiligdom voor moslims omdat de profeet Mohammed hier nog gebeden zou hebben.
De toegang is betalend , maar als ik mijn rugzakje toon, mag ik gratis binnen.
Het is al warm, het zijn vele trappen ,maar het uitzicht is mooi.
Terug beneden zie ik een groepje in traditionele kledij.
Ik denk , dat zou een mooie foto zijn ...
Zij hebben mij ook gezien ....
Van waar kom ik?
Zij zijn een vriendengroep uit Tadzikistan die hier komen vieren dat ze 50 jaar geleden afgestudeerd zijn.
Ik ga verder en kom op het grote centrale plein met het standbeeld van Lenin.
Men is aan het repeteren voor een feest.
Mijn homestay is vlakbij.
Het is oogsttijd en mijn gastgezin is bezig met de inmaak van de groenten.
Ik krijg de keuze uit een ruime kamer met 2 bedden en een ruime kamer met 2 bedden en een TV, allebei met uitzicht op de tuin.
Ik kies de kamer met TV, eens iets anders dan thuis...
Ik ga nog een grote wandeling maken en eindig mijn dag in een chaikhana met een heerlijke portie laghman.
|