Gelegen op 1100 meter hoogte en volgens alle commentaren , een must-see.

Dus mijn laatste dag hier neem ik tram 11 naar een "busstation", het woord dekt niet de lading...

Daar vertekt dus 1 bus per dag naar deze niet-te-missen-bezienswaardigheid in Bulgarije.

De chauffeur spreekt geen russisch en geen engels en ik kan alleen een ticket heen kopen...

Dat begint al goed, er is straks natuurlijk ook maar 1 bus terug.

Na 3 uur rijden zijn we er en het is inderdaad waauw!!

Het lijkt of ik uitgestapt ben--of binnengestapt ben-- in een postkaart.

Het klooster is mooi gelegen in de bergen, maar het is de afwerking die het verschil maakt.

De monniken hebben hier tijdens de koude wintermaanden en de warme zomermaanden hun klooster zo mooi gemaakt dat het inderdaad een plekje verdient in de lange lijst van Unesco.

Om 15u30 is de bus terug naar Sofia er.

Er wordt gedrumd en geduwd, maar er is plaats voor iedereen.

Een half uurtje later moeten we overstappen naar een ander , kleiner busje.

Het busje zit nu vol, maar we krijgen muziek op de bus en zijn een stuk sneller terug in Sofia.

Ik heb dus nog tijd over om naar de grootste shoppingmall van Sofia te gaan.

Op zoek naar een nieuwe jeans...

Helaas, als ik de broeken zie die hier verkocht worden ,kan ik niet anders denken dan dat er zelfs in Bangladesh, Pakistan,Cambodia,Turkije en Marroco blijkbaar ook nog moeilijk mensen te vinden zijn die iets kunnen..