Ik was hier al eens in 2011, maar er blijft nog veel te zien.

Dus met het huis van vertrouwen Aeroflot naar Moskou.

Op de aansluitende vlucht nog een uurtje e-learning russisch-spaans, twee films , diner en ontbijt en we zijn in Hanoi.

Naboi Internationaal Airport heeft ondertussen een tweede terminal, deze Aziatische tijger heeft niet stilgezeten.

Veel nieuwbouw en heel wat meer dure auto's..

Stadsbus 17 rijdt gelukkig nog, dus op een uurtje ben ik in de stad.

Ik logeer in de oude binnenstad, wandel nog eens rond het Hoa Kiem meer en neem de volgende dag een binnenlandse vlucht naar Ho Chi Minh.

Ho Chi Minh , het vroegere Saigon , is de grootste , en de rijkste stad van Vietnam.

Zo'n 7 miljoen inwoners, waarvan er zo'n 5 miljoen met een brommer rijden en de rest dus ook al met een dikke auto.

Het is hier minstens even druk en heet als in Hanoi.

De straat oversteken kan , bij gebrek aan verkeerslichten ,maar op 1 manier.

Gewoon verstand op nul , niet kijken naar rechts , niet kijken naar links, niet twijfelen, vooral geen rekening houden met de anderen...

Gewoon oversteken...

Dan rijdt iedereen gewoon langs en rond je..

Eigenlijk een heel simpel systeem.

Je moet nooit wachten tot het groen wordt, gewoon wandelen aan een rustig tempo en doen of het normaal is...

Het systeem werkt....

Het werkt niet als je begint te twijfelen ....als je staat te wachten tot er iemand voor je stopt...als je wacht tot er geen auto's-brommers meer aankomen...als je denkt aan wat je moeder hiervan zou vinden..of als je vreest dat je karma deze dag niet goed is..

Ho Chi Minh heeft nog wat mooie gebouwen uit de Franse koloniale tijd, natuurlijk ook wat musea over de oorlog tegen de USA, wat musea en standbeelden van Oompje Ho , de Grote Leider van Vietnam..

Verder veel shoppingcentra, een levendige uitgangsbuurt met oa een Walking Street, waar drank, eten en grote TV schermen met sport  en ander vermaak in overvloed zijn... waar vriendelijke bediening is EN de US dollars vlot naar de andere kant van de toonbank gaan!

Uber bestaat hier niet, als alternatief kan je je achter op een brommer door de chaos laten vervoeren.

Deze dienst heet hier Grab...

Ik kies toch maar voor de benenwagen, zweet natuurlijk wel wat af..

Ik maak ook nog een "cruise" op de Saigon rivier.

Dit is eigenlijk een waterbus, gewoon openbaar vervoer.

Een uurtje heen, een uurtje terug,  met mooi zicht op de sky-line van Ho Chi Minh.